Lekker hollands snoep proeven

Nepal, Kathmandu

Yes ik ben weer bij met mijn blogs! Dat geeft een fijn gevoel! Vanmorgen ging de wekker om 8 uur en ik had gelijk weer energie. De zon scheen, mijn haar rook fris en voelde zacht, goed begin van de dag. Ik kleedde me aan, at mijn boterham met aardbeienjam, deed m'n make-up en haren en relaxte nog wat. Toen ik mijn lipstick zocht pakte ik alles uit het vakje van mijn tas, zo ook mijn Nepalese telefoon. Ik checkte even of hij nog genoeg batterijen had. Ik zag dat ik een sms'je had en bekeek dat even. Niet bijzonder dat was van de netwerkprovider ofzo. Maar wat mij wel opviel was een icoontje van een simkaart boven in het beeld. Huh wat is er mis met mijn simkaart dan? Ik opende mijn telefoon... Jahoor, mijn simkaart zat verkeerd om erin. Ik kon er wel om lachen want ik wist dat mama of papa dit gedaan had. Papa had namelijk mijn simkaart geleend toen hij naar de luchtvaartmaatschappij wilde bellen. Mijn telefoon was op dat moment leeg dus ik gaf papa mijn simkaart zodat hij met zijn eigen telefoon dan wel kon bellen. Een van mijn ouders had het dus terug geduwd toen ik aan het werk was. Dat is ook meteen de oorzaak geweest waarom ze Elina niet konden bellen woensdag...
Ik belde nog even naar Elina, maar kreeg Dev aan de lijn. Hoe laat komt Elina mij halen? Ik had namelijk niks van haar vernomen en had geen zin om daar in de zon te wachten zonder dat ik weer hoe laat ze komt. Elina vertelde me hoe laat ze bij de weg zou zijn. Ik zorgde dat ik er op die tijd was. Geen Elina. Tja, soms moet ik ook even wachten. Onder het boompje waar ik normaal wacht stond nu een motor geparkeerd in de schaduw. Ik zocht naar een ander plekje want ik was vanmorgen me vergeten in te smeren. Gelukkig had ik wel nog zonnebrand in mijn werktas dus ondertussen dat ik wachtte op Elina heb ik me snel even ingesmeerd. 15 minuten later kwam Elina eindelijk. We reden samen naar kantoor. Op kantoor was Chitra al aan het werk en maakte ik even de andere deur open. Elina kreeg meteen de taak om naar de bank te gaan, maar ze zei tegen Chitra dat ze daarvoor eerst een ingevuld formulier nodig had. Chitra heeft geprobeerd die te zoeken maar vond die niet. Elina en ik werden erbij geroepen om mee te kijken, maar ik snapte eigenlijk niet waarom ik daar stond want de helft was in het Engels en de helft in het Nepalees.
Ik had vandaag drop meegenomen naar het werk want ik was niet van plan om 2 zakken in mijn eentje op te eten. Ik had Elina al gewaarschuwd dat de meeste buitenlanders drop niet lekker vinden, maar ik zei wel dat ze moest proberen. Elina had eigenlijk wel hele erge zin in een snoepje dus ze probeerde ook zonder angst. Helaas heb ik haar reactie niet gefilmd, maar ik moest wel heel erg lachen, want Elina vond het echt heel erg vies. Nou zo voelde ik me dus toen ik Titaura at zei ik lachend. Ze probeerde nog een kokindje en die vind ze nog wel te doen, maar ze vind het niet lekker. Toen Chitra weer terug was vroeg ik of hij ook wilde proberen. Chitra greep meteen een handvol en ik waarschuwde hem maar even. Chitra had dit blijkbaar al eerder op, want hij vind het wel erg lekker. Mijn zak drop zal morgen wel op zijn haha. En mochten ze uiteindelijk niet op komen dan weet ik wel wie ik blij kan maken, hea mama ;) #subtielehint
Elina haar computer werkte vandaag wel, maar ze had vandaag blijkbaar weer niet veel te doen, want ze was meer bezig met mensen bellen en het online zoeken van een receptiejurk. Ze had al een leuke jurk gezien maar haar designer had haar verteld dat het 25000 rupies zou kosten. Dat is natuurlijk erg veel voor een jurk die ze maar 1x aan kan. Ik werkte vandaag aan mijn stageverslag wanneer ik daar motivatie voor had en wanneer ik geen taken van Chitra kreeg. Chitra was bijna de hele dag weer weg. Elina is rond 15 uur weggegaan omdat ze met haar zus naar een bruidsjurkenwinkel ging. Ze heeft daar nu haar receptiejurk gekocht maar die moet nog gemaakt worden. Ze heeft dus nu alleen het stof en alle tierelantijnen. Om 16:20 uur hadden Elina en ik nog steeds geen lunch op en we hadden allebei wel hele erge honger. Elina zei dat we beter na kantoor konden gaan lunchen met Dev. Dan zou ze me ook meteen 4000 rupies terug geven die ze 's middags had geleend van me. Ze had haar ATM-kaart niet bij waardoor ze vanmiddag niet kon pinnen en ze had echt nog maar 200 rupies ofzo. Ze wilde heel graag die jurk kopen dus heb haar toen 4000 rupies uitgeleend, want ze heeft mij ook de eerste dagen geld gegeven zodat ik wat eten kon kopen toen. Ze had al gebeld naar Dev dat ze haar ATM-kaart moest brengen, dus ik wist al dat Dev dan al zou gaan pinnen. Zij is ook gewoon van het geld terug geven. Dus ik vertrouwde het wel.
Uiteindelijk zijn we na kantoortijd samen met Dev bij de Chowminrestaurant Chowmin gaan eten. Elina had voor Dev paar dropjes meegenomen die hij echt moest proeven. Hij vond het wel spannend en de eerste vond hij echt niet lekker, maar het kokindje vond hij wel lekker. Daarna hebben we chicken chowmin gegeten. Dev nam chicken momo. Mijn chicken chowmin was weer eens spicy. In het restaurant hebben ze me ook de 4000 rupies terugbetaald.
Daarna zijn we naar mijn appartement gegaan. Onderweg waren we nog even gestopt want Elina moest een uitnodiging voor haar trouwerij bij iemand afleveren. De gehele rode kaart is in het Nepalees dus ik kan er echt geen woord van lezen. Er zijn trouwens 2 verschillende kaarten. Een die Dev geeft en één die Elina geeft. Het design is iets anders en de tekst. Er staat iets van: Elina Dangol dochter van ... Dangol en .... Dangol gaat trouwen met Dev Maharjan afkomstig uit Kirtipur. Het feest zal plaatsvinden daar en daar. Er zijn ook 2 feesten namelijk in Hetauda en een in Kathmandu.
Dev en Elina hadden me niet helemaal bij mijn appartement afgezet maar langs de hoofdweg waar ik normaal ook wordt afgezet door Elina. Het laatste stukje liep ik dan naar mijn appartement, maar toen bedacht ik me opeens dat ik nog water nodig had. ik ben dus iets verder doorgelopen in mijn straat en kwam aan bij het lokale winkeltje. Ik hoef niet eens te zeggen wat ik wil, die man met een ooglapje pakt al meteen een pakket water voor me. 160 rupies, redelijke prijs voor 12 flessen water hier. 't Was weer een afgang die 4 etages naar boven met een pakket water in de hitte. Boven aangekomen kwam ik mijn buurvrouw tegen die van de week naar binnen gluurde vanaf het balkon.
Omdat ik al best laat thuis was heb ik me gewoon even op het bed laten vallen en even mijn social media bijgewerkt. Ik was eigenlijk niet meer van plan eten te koken, want ik dacht dat ik aan de chowmin wel genoeg had, maar ik heb om 20:30 uur toch nog eten gekookt. Ik at vandaag worstjes (andere dan normaal), sperziebonen en aardappelpartjes. Iets anders dan normaal dus dit keer. Die worstjes vond ik iets minder lekker, maar de worstjes die nog in mijn vriezer lagen waren voor mijn gevoel verkleurd dus die heb ik maar weggegooid. Het kan best zijn dat de stroom zo lang is uit geweest dat de worstjes zijn ontdooit en weer zijn ingevroren...
Na het avondeten heb ik maar besloten om mijn laatste 2 blogs bij te werken dus vanaf nu loop ik weer op schema!



Geschreven door

Geen reacties bij dit reisverslag

 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.