"Gekke ziekenhuiskoorts"

Nepal, Kathmandu

Vanmorgen besloten om mijn wekker te snoozen naar 8:30 uur, maar om 8:00 uur moest ik er toch wel dringend uit om naar de wc te gaan. Tja als je dan eenmaal uit je bed bent dan kan je niet meer slapen.
Ik dacht dat Chitra vandaag met water zou komen, maar die kwam weer niet. Ik kreeg een telefoontje en ik dacht dat dat Elina was, 842 op het einde. Maar toen ik opnam bleek dat het Tara was. Daar heb ik even mee gepraat totdat hij naar zijn werk moest. Tara en Elina hebben allebei een nummer dat eindigt op 842. Omdat ik dacht dat het Elina was, vroeg ik me eigenlijk af hoe het met haar zou zijn. Dus ik had haar maar even gebeld om te vragen hoe het ging met haar moeder en wanneer ze weer naar kantoor zou komen. Met haar moeder ging het al wat beter en ze verwachtte dat ze vandaag weer naar huis zou mogen. Zelf zou ze misschien morgen weer naar kantoor komen maar dat wist ze nog niet zeker.
Wat ik gister vergeten was te vermelden in de blog is dat Chitra mij had gevraagd of ik vrijdag mee wil naar Gorkha en Barpak, het epicentrum van de aardbeving van 2015. Ja natuurlijk wil ik daar heen. Maar toen ik hoorde dat het misschien 3 uur hiken is, dacht ik wel even van poeh okee.. hij liet me ook foto's zien van voor en na de aardbeving en ook van de berg die ik dan moet beklimmen. Deze is steiler dan dat ik laatst naar de EcoLodge moest beklimmen.... Dus dat wordt nog een afgang. Als het goed weer blijft dan kan de bus wat verder komen, maar zo te zien waren het allemaal modderpaadjes en de weersverwachting voor komende weken is niet heel denderend. Ik liet Elina dan ook weten dat Chitra dit aan mij had gevraagd, want zij was daar nog niet van op de hoogte gesteld.
Ik ging lopend naar kantoor en alweer zag het er somber uit buiten, maar was het bloedje heet met een jas aan.
Op kantoor was Chitra niet aanwezig. In kantoor was het lekker fris en soms een beetje te fris.
Chitra belde om 11 uur dat hij naar het ziekenhuis moest dus dat hij vandaag later kwam. Ohw okee... Even dacht ik, laat ik aub niet meegesleurd worden door deze ziekenhuisafwezigheid, dat zou betekenen dat ik ook binnenkort in het ziekenhuis te vinden ben...
Vandaag heb ik eerst weer mails beantwoord en aan mijn stageopdracht gewerkt. Ik had Elina gezegd dat ik vandaag het formulier voor de Immigration Department zou invullen maar dat ben ik helemaal vergeten. Ik heb ook een ontwerp gemaakt voor een nieuwe brochure. De brochure die we nu hebben, daar had ik al eerder over vertel, die is gewoon niet aantrekkelijk door de lappen tekst.
's Middags kwam Gyan weer. Hij vroeg waar Chitra was, ja die was in het ziekenhuis. Hij heeft Chitra toen gebeld en die was onderweg naar kantoor. Chitra was uiteindelijk naar het ziekenhuis gegaan omdat hij laatst toen hij naar Pokhara ging met de bus zijn jas liet vallen, deze wilde hij oprapen, maar de armleuning porde onder zijn ribben, sindsdien heeft hij erge last daar. Nu blijkt dat hij een spiertje heeft verrekt en dat hij rustig aan moet doen. Toen ik hem het ontwerp van de brochure wilde laten zien, zei hij dat hij niet kon opstaan, omdat dat te veel pijn deed. Dus ik vraag me af of we vrijdag nog wel naar Gorkha en Barpak gaan.
Als lunch ben ik een keer een andere bakkerij in gelopen, maar hier lagen alleen broodjes of broden, zonder beleg. Wel zag ik ook nog cake. Ik ging maar voor de marble cake, omdat ik het een beetje raar vind om me weer om te keren en weg te lopen en deze zag er lekker uit. Ik ging toch maar even langs Hot Bread om een vegetable sandwich te halen. De vorige keer hadden ze daar geen ingrediënten meer voor, maar vandaag gelukkig wel. Ik nam mijn sandwich en cake mee naar kantoor en heb het daar opgegeten.
Na kantoortijd, of eigenlijk al wat later, want ik was de tijd niet meer in de gaten aan het houden, ging ik lopend weer naar mijn appartement.
Daar heb ik heel even gerelaxt en ben toen eten gaan koken. Ik at 2 kippenpoten, courgette en pasta. Ik dacht dat mijn kippenpoten klaar waren maar toen ik aan tafel zat bleken deze nog niet goed te zijn. Ik heb ze maar weggegooid, omdat ik ze al helemaal kapot had gesneden en heb 2 nieuwe gebakken nadat ik mijn courgette en pasta op had. Poging 2: meer dan een kwartier in de pan laten liggen met een deksel erop om ze te garen. Uiteindelijk had ik 2 lekkere kippenpoten, maar de volgende keer neem ik die niet meer mee, veel te omslachtig om superlang te wachten tot ze garen terwijl de buitenkant al zwart wordt.
Ik heb nog even Facebookchat geopend, want Shanta was mij berichtjes aan het sturen. Ze vertelde me dat ze zich niet lekker voelde en dat ze koorts had. Half uur verder vertelde ze me dat ook zij naar het ziekenhuis ging. Wat ik dacht was "Neee niet jij ook al naar het ziekenhuis". Ik krijg dadelijk ook nog die "gekke ziekenhuiskoorts".
Ik wil niet ziek zijn of naar het ziekenhuis moeten, want over een weekje.... Jaaaa I'm so excited.... Dan heb ik bezoek!! van mijn oom, tante enn.... mijn ouders!!
Ik ga zo even douchen en dan ga ik slapen.
Doei bezwete Nederlanders! haha


Geschreven door

Al 1 reacties bij dit reisverslag

Leuk Marjolein dat er familie komt. Gr, A&J

Annie en Jan Tukker 2017-05-17 22:09:18
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.