Vanmorgen stond de wekker op 5 uur. We gingen vandaag op business trip naar Nuwakot! Gelijk belde ik naar Elina, maar we klonken allebei nog heel moe. Gister kwam ik niet in slaap. Het leek wel alsof ik een 6 jarige was die niet kon slapen omdat het de volgende dag mijn verjaardag zou zijn, maar deze dag was eigenlijk helemaal niet zo speciaal. Uiteindelijk met maar 5 uur slaap, ging ik om 5 uur direct uit mn bed. Ik had maar 45 minuten om me klaar te maken, wat voor mij weinig is. Ik kleedde me aan, pakte mn tas in, ontbeet en smeerde me in met zonnebrand. Ik dacht dat Elina om 5:45 uur zou komen, maar die was er nog niet, had ik ook eigenlijk wel verwacht, want zij had maar 20 minuten om zich klaar te maken. Ik ging alvast naar onder zodat we meteen naar de gehuurde Jeep konden lopen die om 6 uur bij de hoofdweg zou zijn. Onder in de lobby was de poetsvrouw al aan het poetsen, dus ik vond het een beetje gênant om daar dan te gaan zitten en haar te bekijken. Dus ik ging maar buiten de poort wachten. Ik belde Elina, omdat het ondertussen wel wat laat werd, die Jeepchauffeur zou ondertussen ook al bijna daar zijn. Even later kwam ze aanrijden en deed ik voor haar de poort open zodat ze haar scooter binnen de poort kon parkeren.
We liepen meteen naar de hoofdweg. Elina had gisteravond al de details gekregen van de vervoersmaatschappij. Het was inmiddels al 6:30 uur geweest en er was nog geen Jeep. Chitra belde natuurlijk ook waar we bleven. Even later ik denk rond 6:40 uur kwam de Jeep, maar die parkeerde aan de andere kant van de straat. Elina werd gebeld en zij dat hij om moest draaien.. Elina was namelijk te lui om daar heen te lopen, hahha.
We gingen met de Jeep naar de oppikplaats van Chitra. Dat was vlakbij zijn huis, wat op de weg lag naar Nuwakot. Het bleek dat ik erg goed wakker was toen ik tegen Elina zei: "He lives far from home". Ik bedoelde natuurlijk "He lives far from office". Ook zei ik dat Chitra mijn ouders, oom, tante en mij had uitgenodigd voor een "Dunner". Dit is een nieuw woord in het woordenboek voor lunch en diner.
We reden over hobbelende bergwegen naar Nuwakot. Chitra had er namelijk voor gekozen om niet via de hoofdweg te gaan... Onze eerste stop was voor een ontbijt voor de rest. Zij hadden alle 3 (Chitra, Elina en de chauffeur) nog niet ontbeten. We kregen bruine bonen en aardappel met daarbij milktea. Om 9:30 uur kwamen we aan bij onze tweede stop. Dit was een basisschool. Hier moesten we via een stijlbergje naar beneden. We gingen hier naartoe voor Global Exploration. Daar stonden veel mensen ons op te wachten. Ik moest eigenlijk nodig naar de toilet, maar voordat ik het wist zaten we midden in een ceremonie/vergadering. De directeur deed zijn woordje en daarna Chitra. Vervolgens moesten we omstebeurt opstaan en zeggen wie je was en welke relatie je hebt met reden dat je hier aanwezig bent. Omdat dit alles in het Nepalees ging en ik geen Nepalees kan spreken, moest ik in het Engels, maar dat werd daarna vertaald door Chitra omdat bijna niemand Engels kon. Chitra zei nadat hij had gesproken dat ik maar op moest staan om iets te zeggen, omdat ik geen woord had verstaan, wist ik eigenlijk niet wat ik moest zeggen. Maar ik vertelde maar mijn naam, dat ik uit Nederland kom, een stage doe bij Evergreen Tours en dat ik in juli daar terug zou komen. Chitra voegde daar in het Nepalees nog aan toe dat ik meerdere reizen met Global Exploration heb gemaakt. Nadat iedereen was voorgesteld kregen we een tikka en een sjaaltje. Zo'n vrouw kwam ook meteen naar me toe alsof ik de koningin was, want ze wilde meteen met me op de foto. Niet met iemand anders of met de check die aan de directeur werd overhandigd. Vervolgens kregen we weer van die bruine bonen, ofnouja ik weet niet zeker of het bruine bonen zijn. Het lijkt op een combi van bruine bonen en kikkererwten. Kunnen kikkererwten ook een bruin velletje hebben? Daarbij kregen we ook een ei.
Na het eten ging ik gelijk naar de toilet. Dat luchtte op. Er werden nog wat foto's gemaakt met Elina en die vrouw en Elina maakte nog alleen een foto van mij. Na de foto's zei Elina opeens dat mn rits open stond... gênant!! Ze zei dat ze het ook pas zag nadat ze de foto's had gemaakt. Die vrouw heeft nu ook foto's op haar telefoon, waarbij mijn rits dus nog open staat... Ik schaam me dood haha. Ik kan nu wel die foto's van mijn telefoon gaan verwijderen, maar dat doe ik niet, want het zal een grappige herinnering opleveren ;)
Daarna gingen we naar een lokaal restaurantje wat zowat naast de school lag. We moesten even wachten op het eten dus Elina en ik besloten even wat verder de straat af te lopen om daar vervolgens een korte fotoshoot te houden, dit keer wel met mn rits dicht. We liepen weer terug en konden vrijwel meteen aanschuiven aan tafel. We kregen Dal Bhat voorgeschoteld, maar ik had eigenlijk niet zo'n honger. Ik had het gevoel dat ik om het uur aan het eten was. Maar ik at wel wat want het zou waarschijnlijk tot het diner duren dat ik weer wat zou eten.
Na het eten gingen we met de Jeep achter de directeur van de school aan, die op de motor was. Hij bracht ons naar een hostel waar Chitra en de directeur samen even zaken hebben geregeld en paar kamers hebben bekeken. De kamers zagen er eigenlijk best goed uit. Ze waren best lang zaken aan het regelen dat ik en Elina op een gegeven moment gewoon zijn gaan zitten, want ik kan er wel bij gaan staan, maar versta toch niets en kan toch niets bijdragen.
Daarna gingen we naar een andere school. Daar moesten we eerst een berg om hoog beklimmen, maar het was niet zo heel hoog. binnen 2 minuten was je boven. Daar liepen we langs de lokalen naar het kantoor van de directeur. Daar kregen we een sprite en heeft Chitra met die man gepraat. Daarna gingen we even kijken wat de vorige globalgroep had gedaan, wat met het gesponsorde geld is gebeurd en wat de komende groep kan gaan doen. Nadat ik door zeker 100 ogen werd aangekeken liepen we een trap op naar het gebouw wat is gebouwd met het sponsorgeld. Het was meer een overkapping waar 3 klassen les hadden. Dus als het zou regenen kunnen ze de kinderen niet lesgeven. Er moet dus een muur komen die de lokalen lokalen maakt en afschermt van alles wat hen kan afleiden (zoals deze blanke).
We gingen weer terug naar de Jeep en de chauffeur en gingen op aanraden van de directeur nog langs een ander hotel. Daar is Chitra even snel alleen naar binnen gegaan. Vervolgens zijn we weer richting Kathmandu gereden.
Onderweg kwamen we paar keer een tegenligger tegen waardoor wij achteruit moesten om plaats te maken. De derde keer reden we achteruit, maar er was eigenlijk niet echt een plek om te staan dus besloot onze bestuurder naar rechtsvoor in te steken op een bergje grind. De vrachtauto's konden er langs en wij konden dus ook weer verder, maar dat verliep even anders.. We zaten namelijk vast en kwamen geen kant op. De mannen zijn uitgestapt om te kijken. Even verderop waren ze aan graven dus ze hebben gevraagd of ze even een schep konden lenen om het grind weg te scheppen, zodat we weer grip op de weg zouden hebben. Daarna kwamen we nog niet weg dus hebben de mannen ook gevraagd of een paar sterke mannen de auto mee konden duwen. Ja hoor het is gelukt!
We reden verder en stopte onderweg nog even om een colaatje te drinken en reden daarna dan toch echt door naar Kathmandu.
Daar hebben we eerst Chitra weer afgezet langs de weg en zijn we doorgereden naar de plek waar we vanmorgen zijn opgehaald. Van daaruit zijn Elina en ik weer terug naar mijn appartement gelopen en is Elina meteen met haar scooter naar haar huis gereden. Ik ging naar boven. Daar heb ik heel snel nog even met papa gebeld, maar mijn ouders hadden een beetje stress, dat is altijd vlak voordat je op reis gaat moet alles nog geregeld zijn etc. Daarna heb ik even wat kleren gewassen, de afwas gedaan, eten gekookt (pasta, worst en sperziebonen) en heb ik even lekker gedoucht. Mijn was hangt nu nog steeds buiten (20:45 uur), het is nog niet droog. Ik zit een beetje te twijfelen of ik het vannacht buiten laat hangen... ik ben bang dat ik morgen mijn kleren kwijt ben omdat het misschien door een harde wind eraf kan waaien of als een dikke duif mijn wasknijper verschuift.
Ik heb ook even mijn kamer opgeruimd, want ja als mijn ouders, tante en oom komen moet het er natuurlijk uitzien alsof ik een heel net persoon ben, haha. Nee hoor zo erg ben ik niet! Ik ben hier heel veel opgeruimder dan in Nederland en ik hoop dat ik dat mee naar huis mag nemen.
Morgen is het dan eindelijk zover!! Dan komen ze aan in Nepal :)

Geschreven door Readandtravel