OMG! Lost in the big city

Nepal, Kathmandu

Namasté!
Ik heb vannacht niet al te goed geslapen. Ik ben namelijk verkouden. Dat was ik al in Nederland, maar nu moet ik continu hoesten, mijn neus snuiten en niezen. Maar het ergste deze nacht was dat ik door de verkoudheid ook oorpijn had. Ik ben dus heel vaak wakker geworddn van de oorpijn of omdat ik moest hoesten. Soms zat ik gewoon voor 5 minuten rechtop in bed om bij te komen na het hoesten.
Mijn wekker had ik op 6.30 uur gezet, want ik dacht dat ik om 8 uur op kantoor moest zijn. We hadden niet duidelijk afgesproken hoelaat dus ik had Chitra gisteravond nog geappt maar die lag toen waarschijnlijk al te slapen. Vanmorgen had hij me terug geappt en zei dat ik pas om 10 uur daar hoefde te zijn. Ik voelde me nog steeds niet goed toen ik opstond maar verkoudheid is niet iets waarvoor ik thuis blijf. Om 9.30 uur vertrok ik hier van het appartement naar het kantoor. De eerste keer dat ik zelf de weg moest vinden. Maar t was easy en ik was daar al binnen 20 minuten. De drukke wegen steek ik over tegelijk met andere mensen zodat ik zeker weet dat men stopt. Want men stopt eerder voor een grote groep mensen die oversteken dan als je alleen oversteekt. Ohja ik liep wel eerst verkeerd maar dacht okee ik maak wel een omweg want ik wilde niet omkeren aangezien ik elke keer word nagekeken en als ik om zou draaien zou dat nog meer zijn haha. Op kantoor moedt ik nederlandse touroperators opzoeken en ze een mail sturen. Ons bedrijf wil graag samenwerken met nederlandse touroperators om meer toeristen te trekken dus ik moest ook kijken of de missie en visie van die touroperators aansluit bij het bedrijf. Terwijl ik daar mee bezig was ging Chitra lunchen en zat ik daar in mijn uppie op kantoor. Er kwam ook nog een klant die alleen Nepalees kon dus die heb ik met handen en voeten moeten duidelijk maken dan Chitra weg was voor lunch. Toen Chitra terug was ben ik even een rondje gaan lopen om het warm te krijgen. Op kantoor is het super koud. Het was 22 graden maar voor mij voelde het als 4 aan. Dus ik zat daar met mn trui jas en sjaal. Daarna heb ik die touroperators met elkaar moeten vergelijken qua prijs, route, wat inclusief is etc. Daar ga ik morgen mee verder. Chitra heeft nog even samen met mij gekeken of die bedrijven echt bij ons bedrijf paste dus moest ik alles vertalen van de nederlandse websites. Zo ook beursreizen waarvan Chitra dacht dat het bierreizen was. Hij had me ook een of ander gedroogd fruit ofzo gegeven, maar dat was echt niet lekker. Na het werk (ca. 17 uur) gingen Chitra en ik nog een wandeling maken richting Durbur Square. We zijn niet helemaal daar geweest want Chitra zei dat het nog ver was. Onderweg vertelde hij dat in Chaia Cafe veel Nederlanders kwamen en dat hij dacht dat dat kwam omdat wij in Nederland het Gaia Zoo hebben. We zijn in een coffee shop gaan snuiven. Nee grapje, we zijn daar wat thee gaan drinken. Ik had milk tea en chitra lemon honey. Daarna zijn we naar de ATM gelopen want ja, moest na 4 dagen toch wel echt geld hebben. De eerste ATM had geen geld meer dus gingen we naar een andere. Daar heb ik wat geld gepint en toen zijn we terug gelopen naar kantoor. Chitra moest nog aantal dingen afmaken op kantoor en ik ging naar huis. Ik liep dezelfde weg terug zoals ik vanmorgen heen kwam. Alleen toen ik bijna thuis was wist ik niet meer waar ik heen moest. Ik heb toen zeker een half uur rondjes gelopen en heb aan locals gevraagd of ze wisten waar mijn appartement was. Maar zij kenden de straatnaam niet. Het was ondertussen al donker dus ik kon dat gele gebouw ook niet goed vinden. Ik heb gelopen tot ik op een gegeven moment dacht: oke marjolein ik vrees dat je vanavond als een zwerver op de hoek van de straat moet slapen en maar moet hopen dat niemand je vannacht vermoord. Maar ik gaf niet op. Ik moest en wilde graag naar huis. Ik was ondertussen al best moe van het lopen en had weinig energie aangezien ik tussen de middag alleen 2 boterhammen op had. En toen.. ik dacht het enige wat ik nu nog kan doen is mijn collega Elina bellen en zeggen dat ik ben verdwaald. Dus met mijn Nederlandse simkaart belde ik haar op en vertelde haar dat ik mijn appartement niet kon vinden. Ik zei tegen haar dat ik anders wel naar de supermarkt kon lopen en dat ik dan terug zou bellen zodat ze me de weg vanaf daar kon vertellen. Ik liep en ik liep en er kwam geen eind aan de straat. De straat waarvan ik dacht die naar de hoofdweg zou leiden. Toen dacht ik maar laat ik even vragen hoe ik bij Thamel kom. Iedereen kent Thamel en die wijk ligt aan de drukke straat. Een man zei dat ik de andere kant op moest.. dus liep ik die stomme lange weg maar terug. Eindelijk kende ik het weer. Ik belde Elina dat ik bijna bij de supermarkt was terwijl ik eigg nog 10 minuten moest lopen. Ze zei dat ze er over een kwartier zou zijn. Dus terwijl ik naar de supermarkt liep had zij haar vriend gebeld en kwamen ze met zn tweeen naar de supermarkt. Het kwartier duurde uiteindelijk een uur maar dat vond ik niet zo erg. Ik wist tenminste dat iemand me kwam redden. Uiteindelijk ben ik met Elina en Dev naar mijn appartement gelopen. Ik was misschien 1 straat verwijderd van mijn appartement. In mijn appartement hebben we samen eten gekookt en gegeten. Om 22 uur moest Dev gaan werken. Hij werkt als netwerkinstalateur hier in de buurt. Elina besloot bij mij te blijven slapen, wat niet overlegd was. Dus toen ik de blog wilde typen lag ze al half naast me te slapen. Ik ben toen ook maar gaan slapen want is best irritant als iemand naast je nog op telefoon bezig is. Dus daarom is de blog gister niet online gekomen.

Geschreven door

Al 4 reacties bij dit reisverslag

OMG, misschien toch maar een kaart downloaden of een aan Chitra vragen 😉 💋

Marja Waasdorp 2017-03-06 10:39:42

Leuk om te lezen Marjolein, dat je goed bent aangekomen in Nepal in ieder geval. Nu nog even de omgeving goed leren kennen en hopelijk snel weer helemaal fit worden. Veel succes nog en geniet van je tijd daar. groeten van Ilse, praktijkbureau NHTV

Ilse Hennekam 2017-03-06 11:33:30

Oh Marjolein, wat vervelend en zeker als je niet heelmaal fit bent. Ik kan het mij overigens goed voorstellen dat je daar verdwaalt in Katmandu. Ik zou dat ook hebben, ik heb geen richtingsgevoel n.l. Groetjes,

Maria 2017-03-06 11:34:01

Leuk om je zo te volgen in je avonturen, groetjes vanuit een nat grauw Limburg

Jack 2017-03-06 14:37:28
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.