Weer een werkdag. Vandaag liep ik alleen naar kantoor. Mama, papa en ome Jan gingen vandaag naar Swayambhunath. Dat is de stupa die op de berg ligt. Marja had nog last van haar darmen dus die bleef veilig in het hotel. Onderweg naar mijn kantoor kwam ik weer het albinomeisje tegen samen met haar vriendinnetjes. Een van haar vriendinnetjes zwaaide haar tas per ongeluk tegen me aan. Op kantoor was Chitra al aanwezig en Elina kwam ook vrij snel. We kregen beiden nogal wat werk van Chitra. Ik moest reisbeschrijvingen maken en een schema van een reisbeschrijving voor Chinese studenten maken en aanpassen. In de maand juli is het namelijk druk, want naast dat die Nederlandse studenten komen, komen er nu ook Chinese studenten en daarnaast komt er nog een Frans gezin en koppel. Het programma van de Nederlandse en Chinese studenten moet zo in elkaar schuiven dat het haalbaar is, maar ook dat de studenten niet op dezelfde plekken zijn op hetzelfde moment, want als er opeens 60 studenten in een schooltje staan is dat niet effectief.
Toen Chitra terug kwam van lunchen gingen Elina en ik weg voor lunch. We wisten niet zo goed wat we wilden gaan eten voor lunch. Hmm… We liepen de Revolution Cafe in, het cafeetje bij ons in de straat, terwijl we beide al hadden gezegd dat we daar nooit meer wilden komen…. De ober kwam om onze bestelling op te nemen. Ik bestelde een spaghetti met cola en Elina een noedelsoep daarbij zei ze dat ze een oreoshake wilde. Ik moest keihard lachen, want ze hebben daar geen oreoshake en dat weet Elina ook, maar dat was ze op dat moment vergeten. Dus die ober snapte niet wat ze wilde bestellen en Elina zei telkens oreoshake. Ze vroeg me waarom ik lachte en ik vertelde haar dat ze hier geen oreoshake hadden. Achteraf kon ze er ook keihard om lachen.
Na het werk ben ik naar de Himalayan Java gelopen want papa had me geappt dat ze daar waren en vanuit daar naar een restaurant zouden lopen om te dineren. Ik had eigenlijk helemaal geen zin om nu te eten want ik had net die spaghetti op, maar ik snapte ook wel dat mijn ouders anders terug naar het hotel moesten en dan weer terug naar Thamel voor een restaurant.
In de Himalayan Java heb ik nog een oreoshake gedronken en daarna zijn we meteen naar de New Orleans gelopen die daar zowat naast zit. We gingen nu onder een afdakje eten, want het had zojuist geregend en het zag er nog niet plezant uit. Een beetje verder van de rokende mensen vandaan. Omdat ik niet veel honger had bestelde ik een tomatensoep. Papa nam de lemon chicken nogmaals, ome jan de Chicken szizler, Marja rijst met naanbrood en mama had vis volgens mij. We vonden het eten en de bediening vandaag slechter dan gisteren en dat hebben we ook aangegeven.
Na het eten zijn we terug naar ons hotel gegaan en hebben we weer onze ogen gesloten in het lekkere bed.

Geschreven door Readandtravel