Namaste!
Daar ben ik weer. 't heeft weer een dag geduurd, maar vandaag dan waarschijnlijk weer twee blogs voor jullie.
Vanmorgen belde Elina om te zeggen hoe laat ze bij de hoofdweg zou zijn. Ze had me al geappt maar ik had mijn telefoon bewust aan de lader en was me ondertussen aan het klaarmaken. Ik stond weer na 20 minuten bij de hoofdweg, maar nog geen Elina. 'T was druk op de weg dus het kon zijn dat ze ergens in de file stond. Even later kwam ze aanrijden. Ik sprong achterop en we gingen naar kantoor. Het regende een beetje en de weg in Thamel was weer een grote modderpoel. We deden dan ook meteen de schoenen uit op kantoor. Ohja shit ik moest nog water kopen. Ik ging dus op die mooie charmante kleine roze slippers naar de winkel (die slippers staan standaard op kantoor). Gisteren hadden ze geen water in het winkeltje onder ons kantoor, dus toen kocht ik het maar naast het kantoor, dus dit keer ook.
Op kantoor heb ik een beetje aan mijn stageverslag gewerkt en ook heb ik even wat op de facebookpagina gepost dat ik laatst met de site Canva.com heb gemaakt. Zeker een top site voor het maken van brochures, posters, facebookposts etc..
's middags zijn Elina en ik gaan lunchen bij de steak house. Bij de steak house aangekomen zat er een blanke oude mevrouw op de bank en wij dachten eerst dat dat een klant was totdat ze opeens opstond om ons te verwelkomen. Die vrouw werkte daar dus. We hadden al besloten wat we wilden want Elina zei dat ik echt de Grilled Chicken Sandwich moest proberen die zij de vorige keer had. We raakten aan de praat met die vrouw. Ze kwam uit Denemarken en woonde al paar jaar hier in Nepal. Ze vroeg waar ik vandaan kwam en of Elina een Nepalese is. Verder hebben we het nog gehad over wat haar hier naar Nepal heeft gebracht en ook waarom ze in dit restaurant werkte. Ze vertelde dat ze hier vooral is gebleven door de gastvrijheid van mensen. Ik vroeg haar of ze nog steeds lastig word gevallen door mensen die taxi, riksja, tijgerbalsem, kettingen, violen etc. aansmeren, maar ze vertelde dat ze ondertussen wel haar herkennen en ze heeft ook gewoon een praatje met die mensen gemaakt. Ze vroeg wat ons naar dit restaurant had gebracht... dat is wel even een grappig verhaal.. Nou we waren de vorige keer opzoek naar een restaurant waar ze loempia's verkochten en toen kwam ik via google erachter dat ze die hier hadden, maar die vrouw had het van de kaart gestreept omdat het niet goed genoeg was vond ze.
Ons voedsel arriveerde en ooh wat hadden we honger. We begonnen allebei aan de frieten en die vrouw kwam even langs om te vragen hoe het voor zo ver smaakte. Elina zei dat het heel lekker was terwijl ik mijn broodje aansneed. Die vrouw vroeg paar keer hoe ik het voor zo ver vond, maar ik kon alleen maar even kijken naar mijn broodje. Nee niet omdat hij er zo lekker uit zag... mijn broodje was namelijk lichtjes beschimmeld! Die vrouw merkte het ook snel op en er bleek al snel dat het broodje van Elina al verder vergaan was. Die vrouw nam onze broodjes mee naar de keuken en heeft de medewerkers duidelijk gemaakt dat dit echt niet kon. We kregen een nieuw broodje maar met ander brood want al dezelfde broodjes die er nog lagen bleken ook beschimmeld te zijn. Ik vroeg nog aan Elina hoe iemand dat eigenlijk helemaal niet kon zien. Hoe kan je niet zien dat een broodje beschimmeld is als je hem open snijdt?
In ieder geval kregen we een nieuw broodje en konden we toch nog "smullen" van ons eten, al was het dit keer wel minder dan de vorige keer volgens Elina. Die Deense vrouw was nog met een andere medewerker aan het praten terwijl onze eigen broodjes belegde. Ja, we kregen een bordje met brood en moesten zelf maar onze kip van het beschimmelde broodje op het gewone broodje leggen. Je snapt natuurlijk dat ik het niet erg prettig vond om dat broodje nog te eten, ik heb het ook grotendeels laten liggen. De Deense mevrouw kwam nog vertellen dat we 20% korting kregen in verband met het voorval.
We gingen weer terug richting kantoor en Elina wilde nog een ijsje dus zijn we dat nog gaan halen. Deze hebben we opgegeten op kantoor. Ondertussen deden we nog Words Crush wat een superleuk spelletje is dat Elina heeft gedownload op haar telefoon.
Na het werk zijn Elina en ik naar Kirtipur gegaan (het huis waar Dev woont met zijn familie, waar Elina sinds kort nu ook woont. Het is nu Dev's en Elina's huis). We hadden eerder deze week afgesproken dat Anusha ook mee zou gaan, maar die stuurde me een berichtje dat ze nog naar de dokter en de opticien moest. We hebben eerst gewoon even onze tassen gedumpt en wat gerelaxt. Het is al even geleden dat ik daar was geweest. De laatste keer was volgens mij eind maart met de verjaardag van Elina. Ondertussen hebben Dev en Elina allemaal dingen aangeschaft en is er een complete verbouwing geweest. Ze hadden eerst niet echt een woonkamer. De vloer was van beton, geen banken, geen gordijnen, niks. Nu ligt er parket op de trap en in de woonkamer, de muren zijn geverfd, er hangen supermooie gordijnen en er liggen wat kleden om op te zitten. Binnenkort komt ook nog een grote hoekbank volgens Elina.
In het huis was Dev zijn oudste zus met haar dochtertje. De vorige keer moest dat kindje zo hard krijsen omdat ze bang was van mij en dit keer moest ze ook huilen maar gelukkig geen gegil. Ik vind het zo zielig voor haar. Ik vind haar zo schattig en zou gewoon willen dat ik normaal met haar en haar speelgoed kon spelen, maar dat gaat niet. Ook elke keer als ik van de slaapkamer naar de toilet moest dan keek ik eerst waar ze was en liep dan snel naar de toilet, want ik wilde niet dat ze weer ging huilen.
Elina, Dev's zus en ik zijn naar de lokale naaister gelopen. Dat was wel even een kwartiertje lopen, maar het was nog licht buiten en lekker weer. Bij de naaister die achter in een smal gangetje zat, hebben zij even heel lang zitten kletsen. Er waren maar 3 krukjes (een voor de naaister en 2 voor ons) dus er moest elke keer iemand staan. Elina en Dev's zus hadden laatst al zo'n croptop afgeleverd om te laten naaien en die was vandaag dan klaar om opgehaald te worden dus daarom vond Elina het fijn dat ik vandaag naar Kirtipur kwam om mijn Kurta te laten opmeten. Dus toen een andere naaister binnenkwam en we ondertussen denk ik zeker een half uur verder waren, ging die vrouw even alle maten die ze nodig had opmeten. Daarna gingen ze weer even kletsen en gingen we uiteindelijk weg met de "croptops" van Elina, Dev's zus en Dev's moeder en mijn sjaal die bij mijn kurta hoort. Elina vertelde me dat mijn kurta zaterdagavond klaar is. Wow dat was echt veel sneller dan dat ik had gedacht! Dan kan ik hem nog even passen, mocht hij dan nog niet goed zitten dan kunnen ze hem nog altijd nog passend maken. We hebben naast het huis nog even water gekocht voor mij.
's avonds hebben we nog even words crush gespeeld en hebben we boven in de keuken samen met Dev en zijn moeder Dhal Bhat gegeten. Daarna zijn Elina en ik naar de slaapkamer gegaan en hebben we daar nog heel even Britain's got Talent gekeken en toen zijn vrij snel in slaap gevallen.

Geschreven door Readandtravel