Vannacht waren we alle 3 wakker geworden van de keiharde regen op de pvc-platen. Het heeft zelfs geonweerd. Om 8 uur aan het ontbijt. Het was nog steeds aan het regenen. De planning was om naar Pothana en de Autstralian Base Camp te gaan en dan weer terug naar de EcoLodge, maar gister hadden we al zoiets van zulle we dat wel doen? Nu konden we niet gaan, omdat het regende. Als ontbijt kregen we pannenkoek met banaan erin. Daarbij kregen we wat groenten en aardappelen die een beetje groen zagen. De hele ochtend hebben we eigenlijk binnen in het hoofdgebouw gezeten. Mama en ik deden kaarten, lingo en zeeslag terwijl papa nog terug naar bed ging. Hij had de avond zonder zijn masker geslapen waardoor hij zich nog heel moe voelde. Pappa doet meestal niet mee met spelletjes dus we vonden t ook niet zo erg dat hij ging liggen. We begrepen t ook wel. Ondertussen kwamen ook veel mannen door de regen aan bij de ecolodge. zo ook de oom van Chitra waar we gisteren nog op bezoek waren. Mama ging papa eerder wakker maken dan 13 uur, de afgesproken lunchtijd, omdat Chitra zei dat we gingen lunchen. Het bleek dat de mannen Dal Bhat gingen eten en vergaderen en dat onze lunch nog niet klaar was. Dat maakte niet zo heel veel uit want we hebben buiten gekeken naar hoe de wolken zich verplaatsen. Om 13 uur kregen we een lunch van Dalsoep met daarna rijst, gefrituurde kippetjes (waarschijnlijk die van gister want deze waren koud) en groenten. We dronken nog koppen thee en kletsten. Het was ondertussen al droog geworden. Mama wilde wel graag naar Pothana lopen. (Ik had gezegd dat na Pothana de trappen steil omlaag gingen dus als je naar de Australian Base Camp wilde gaan dan moest je ook weer terug. Hmm... ik had niet zo'n zin om helemaal naar Pothana te lopen dus ik stelde voor om naar een tempeltje te lopen die op 20 minuten van de ecolodge ligt. We kunnen daar nog altijd kijken of we verder lopen. Dus Chitra, mama en ik gingen door het bos. We hoefden de bloedzuigersokken niet aan, maar we moesten het wel meenemen. Heel snel kwamen we al aan bij het rode tempeltje waar omheen een vijver is. Mama dacht dat het daar stikte van de bloedzuigers op de grond maar het bleken kikkertjes van 2 cm te zijn. Ook de vijver at helemaal vol met zwarte kikkervisjes. We hebben daar nog even rond gelopen en foto's gemaakt. We moesten over muurtjes waar stenen uitstaken waarop je moest staan, zoals een klimmuur. We besloten nog een stukje verder te lopen, maar veel was 't niet, want mam wilde opeens in het bos gaan poepen, maar we hadden geen toiletpapier bij. "Welk blad kan ik gebruiken?" vroeg mama aan Chitra. "Nou elk blad kan je gebruiken, maar het kan zijn dat daar bloedzuigers op zitten." Die wilde mama natuurlijk niet aan haar kontje hebben, dus zijn we maar weer vlug terug gelopen naar de ecolodge. Terug was toch langer dan dat we op de heenweg eigenlijk dachten. We kwamen nog 5 Buffalo 's tegen. We hebben snel een foto gemaakt en zijn doorgelopen. Bij de ecolodge moest mam dus snel naar het toilet rennen. We hebben buiten nog even heerlijk gezeten. Ondertussen probeerde Chitra het gras te maaien met een handmaaier, maar er was iets mis met die maaier. Ook werden er champignons geplukt die aan de schors van de bomen groeien. 's Avonds kregen we die champignons in onze champignonsoep. Daarna kregen we spaghetti met een sweet chili sausje wat erg lekker was. Als toetje kregen we watermeloen. Ik was best moe dus we zijn eigenlijk direct na het eten naar de lodge gegaan om te gaan slapen. Toen ik mijn tanden wilde poetsen zag ik een kakkerlak tegen het raam zitten bij de composttoilet. Papa heeft toen met mijn Nepalees telefoon naar Chitra gebeld. Niet veel later kwam personeel met een spuitbus en zaklamp aan. Hij heeft de kakkerlak met een zeepje van de muur geslagen, heeft toen die spray erop gespoten en heeft hem toen met een stuk toiletpapier mee naar buiten genomen. Wij konden nu zonder beesten gaan slapen.

Geschreven door Readandtravel