Hallo allemaal!

Drie jaar na mijn laatste reis ben ik weer terug met een nieuw avontuur. Eindelijk weer een beetje vrolijkheid na deze roerige jaren 😊. Ik heb het reizen en het bloggen gemist dus het is fijn dat het nu weer kan.

Een nieuw avontuur dat kan ik het wel noemen. Dit keer ga ik solo een stedentrip maken naar Praag, Wenen en Boedapest. Jullie denken met mijn ervaring moet dat vast goedkomen... In tegenstelling tot de eerdere soloreizen ken ik totaal niemand ter plekke; niemand om op terug te vallen. Daarnaast kan er niet veel mis gaan met een vliegtuig nemen, maar een trein nemen naar een ander land? Dat weet ik nog niet... en jullie zullen het net als ik allemaal gaan meemaken.

Vannacht stond de wekker om 3.30 uur. Ik had misschien toch iets eerder naar bed kunnen gaan gisterenavond. Na een ontbijt, die ik maar naar binnen duwde om iets binnen te hebben, want je weet immers niet hoeveel vertraging je kan oplopen, brachten mam en pap mij naar het vliegveld in Eindhoven. Amper auto's op de weg dus dat was lekker doorrijden, zonder stressen over tijd. Ik had er sowieso wel een relaxed gevoel bij aangezien ik ervan overtuigd was alle nodige spullen te hebben ingepakt. Rond 5 uur kwamen we aan op het vliegveld. Ik wilde graag mijn benen strekken, maar het was wel nog fris buiten. We namen afscheid bij de kiss&ride.

In de vertrekhal aangekomen moest ik gelijk naar het toilet. Ja, dat is toch iets fijner dan in een vliegtuig. Ik liep verder door naar de security waar het best druk was, maar het liep gelukkig redelijk snel door. Hoera, dit keer geen fouilleren of extra koffercontrole! En nee geen te zware koffer. Dus die ene broek en paar slippers hadden er makkelijk bij gekunt misschien haha. Het gatenummer stond al op de borden dus ik ging gelijk naar gate 3. Daar was het een kwestie van ogen open houden en ogen open houden. Eindelijk mochten we boarden. Dat ging niet geheel vlekkeloos bij de crew. Mijn paspoort is net als vele anderen gewoon niet gecontroleerd. Ik liep door naar het vliegtuig. Daarvoor moest je naar buiten. Bijna iedereen stapte voorin in. Ik wist dat ik in het achterste gedeelte zat dus ik nam de rustige route. Een man met klein kind kwam mij tegemoet gelopen. Die was niet zo slim. Ik moest in de achteruit om hem langs te laten. Ik had een stoel naast het raam geboekt. Alleen kon ik niet uit het raampje kijken zonder stijve nek te krijgen. Dat was wat minder. Maar gelukkig had ik de rij voor mij alleen. Het was een fijne vlucht. Alleen moe zijn en een kantelend vliegtuig is niet heel prettig voor je evenwichtsorgaan. De piloot gaf nog info over de vlucht voordat hij de landing inzette. Zo ben ik over Leipzig gevlogen, hadden we een voorsprong van 10 minuten en zei hij dat de lokale tijd 7 uur was. Huh, 7 uur? Dat is de tijd waarop we zijn opgestegen. Tsjechië is toch niet in een andere tijdzone? Ik begon te twijfelen, maar dacht nee, dat kan niet eens, dan zou het later zijn dan in Nederland als het een andere tijdzone zou hebben, want als je naar Londen vliegt, kom je ongeveer op dezelfde tijd als dat je vertrekt aan. Maar de piloot zei het daarna zelfs ook in het Engels... gelukkig was hij wakker bij het opstijgen en dalen, zullen we maar zeggen 😉.

Geland in Praag begon het volgende avontuur: pinnen! Ik had slechts 84 koruna's (Tsjechische kronen). Gekregen van pap en mam die al eens naar Praag zijn geweest. Maar met 84 koruna's heb je slechts 3.40 euro in handen... en ik moet op een of andere manier van dit vliegveld af komen, maar dat is de volgende stap. Pinnen is toch niet zo moeilijk? Steek je pas erin en zie allemaal bedragen staan, klik het gewenste bedrag aan en klaar. Maar ik wist zo gauw even niet meer hoeveel kronen 1 euro is. Dus ik dacht laat ik een redelijk hoog bedrag aanklikken. Dat is dan 940 euro stond er! Uhh afbreken, afbreken, afbreken! Opnieuw... even mijn valuta-app raadplegen voordat ik het weer verkeerd doe. Ik wilde ongeveer 200 euro opnemen. Dus 50 euro per dag, dat moet redelijk zijn, lijkt me? Ik kan het echter nog steeds niet inschatten. 200 euro ongeveer is 5000 kronen. Die optie was er niet dus heb ik zelf maar deze optie ingetoetst. Achteraf had ik misschien op without conversion moeten drukken, maar dat is voor een andere keer. Met m'n geld even verdeeld over m'n bagage liep ik verder naar buiten. Het liefste had ik een trein genomen naar Praag central station,aar helaas gaan er geen treinen vanaf het vliegveld. Daar stond ik dan buiten... Gelukkig had ik voordat ik überhaupt dit hotel heb geboekt gevraagd hoe ik daar moest komen vanaf het vliegveld. In het beste Engels hebben ze me beantwoord.

And thank god had ik deze informatie. Ik moest oldschoold een openbaarvervoerkaartje kopen bij een automaat. Je kon daar tickets kopen op basis van de duur van de reis. Weet ik veel hoe lang die bus erover doet naar het centrum. Half uur was goedkoopste optie en leek me redelijk. Voor 30 koruna's (1.21 euro) kocht ik een toegangskaart voor een half uur openbaar vervoer. Deze moest ik vervolgens door een automaat halen om af te stempelen. Bus 119 was net weg toen ik een ticket kocht, maar binnen 5 minuten ging er al een nieuwe Bus 119. Uitstappen bij Nádraží Veleslavín underground station was niet zo moeilijk. Dat was de laatste halte van de bus en de bussen hier lijken op onze bussen en tonen dus ook bij welke haltes dat de bus stopt.

Aangekomen op Nádraží Veleslavín underground station stond er een groen bordje A. Oh ik moet nog met de metro? Ik had niet door dat het geen busticket was maar een openbaarvervoer ticket, maar iedereen uit mijn bus kocht niet opnieuw een kaartje dus heb ik maar even de achterkant gelezen haha. Die metrostations zijn echt doolhoven, maar het is wel logisch te volgen waar je heen moet. Gelukkig staat het ook in het Engels aangegeven. Met de metro, groene lijn, moest ik uitstappen bij Muzeum. Dat stond ook goed aangegeven. Daar moest ik dan naar boven naar het plein. Dat was wat minder goed aangegeven. Bij dit metrostation komt de groene lijn samen met de rode. Het spoor van de groene lijn ligt onder de rode. Dus van de groene lijn ging ik met de trap naar boven. Stond ik opeens op een perron? Maar gelukkig had ik al snel door at ik nog verder naar boven kon. Wow ik kwam gewoon uit onder een groot museum. Het nationaal museum. Ik dacht dat ik de instructie 'go down the square' niet helemaal zou begrijpen, want aan welke kant moet ik het plein oversteken? Maar het plein liep met de weg naar beneden. Dit is een grote winkelstraat met bekende brands zoals C&A, Primark, MacDonalds, KFC etc.. Derde straat links kwam ik in de straat van het hotel uit.

Het hotel had ik ook zo gevonden. Wauw wat een chic hotel. 4 sterren? Daar zouden ze in Nederland 5 voor geven denk ik wel. Marmeren vloeren, grote lobby. Ik heb dit goed gekozen denk ik. Nu nog hopen dat de hotelkamer ook bevalt. Rond 9.30 uur checkte ik in. Gelukkig was mijn kamer al beschikbaar. Ik moest nog 3x 50 koruna's betalen voor de toeristenbelasting (in totaal 6 euro voor 3 nachten) en ik moest een creditcard ter garantie opgeven. Ik heb geen creditcard dus moest ik een borg betalen van 1000 koruna's of 50 euro. Ik heb 1000 koruna's gegeven. Als ik aan het einde van mijn reis terugkom dan zal ik 50 euro als borg geven, want anders krijg ik na check out nog 1000 koruna's die ik niet meer opmaak. En ik had bij het pinnen geen rekening gehouden met een borg van 1000 koruna's.

Mijn kamer is 302, op de derde verdieping. En wauw mijn kamer is zo leuk en netjes. Geen spatje kalk op het douchescherm of sproeier. Hoe doen deze mensen dat? Na een korte pauze besloot ik een beetje last-minute om een freetour te boeken (om 10.00) die startte om 10.30 uur door het oude stadsgedeelte. De start van de route was bij de Powder Gate. Op een kwartier lopen van mijn hotel. Shit, en ik heb helemaal geen eten of drinken voor deze tour. Beneden in mijn hotel heb ik snel een flesje water (halve liter) gekocht voor 80 koruna (3.20 euro). Ik weet het, belachelijk duur! Maar ik was in a hurry...

Google Maps was mijn grote vriend, want MapsMe wil helaas niet werken. Dat is wel jammer want anders kon ik ook een routeplanner aanzetten in plaats van op basis van mijn locatie bepalen hoe ik ergens kom. Aangekomen bij de Powder Gate stonden al best veel mensen bij de groene paraplu. Ik melde me aan bij een man en kreeg een bonnetje met een nummer van een vrouw. Zo'n 65 mensen hadden zich aangemeld voor de tour, waarvan ik de enige Nederlandse was. Die vrouw leek me een erg leuke gids. Die man ook wel maar had een vreemd accent waardoor het wat lastiger luisteren is in het Engels. Ik werd uiteindelijk ingedeeld bij de man. De tour ging langs de astronomische klok, jewisch quarter met onderandere de oudnieuwe synagoge en de joodse begraafplaats. Ik wil jullie best meer informatie geven over de bezienswaardigheden, maar denk dat daarmee deze blog heeeel erg lang wordt. Hij is nu al lang en ben nog lang niet klaar namelijk! Tijdens de tour heb ik nog 2 broodjes, een fles water en cupcakejes gekocht voor 90 koruna's volgens mij (3.63 euro). Het was een leuke tour met veel weetjes, interactie en grapjes van de gids. De tour eindigde langs het water. Ik kreeg nu pas een wauw-gevoel van Praag. De architectuur van de meeste gebouwen vind ik persoonlijk echt prachtig, maar toen ik langs de kade kwam was het magisch. Aan de overzijde van de Vltava River is namelijk een burcht op een heuvel.

Na de tour ben ik maar teruggegaan naar het hotel. Ik moest naar het toilet en wilde wel even rust voor mijn benen, zonder te zoeken naar een restaurant. In mijn hotel was het pas 14.00 uur ofzo, maar ik wilde eigenlijk niet langer slenteren door de stad. De gids had aangeraden om aan de burchtzijde een heuvel te beklimmen voor mooie uitzichten, maar dat ga ik morgenvroeg maar doen. Ik heb een uur gescrold op zoek naar een goed restaurant om te dineren en op basis daarvan wilde ik even bepalen waar ik dan heen ging lopen. Alles is eigenlijk wel op loopafstand. Ik heb uiteindelijk een Mexicaans restaurant gevonden online. Dat wilde ik wel proberen. Tsjechisch eten is niet mijn favoriet. Misschien dat ik dat nog komende dagen probeer. Ik smeerde me gauw even in want van die stadstour was ik al een roodborstje geworden. Aftersun heb ik dan toevallig weer niet bij.

Ik ben naar de Karelsbrug gelopen. Daar was het ontzettend toeristisch en druk. Tijdens de tour vond ik het soms ook jammer dat er eigenlijk te veel mensen zijn in de stad. Op de Karelsbrug vind je diverse souvenirkraampjes en bedelaars. Via de Karelsbrug kom je bij het stadsgedeelte met de burcht. Klimmen had ik geen zin in dus ben lekker beneden bij de rivier blijven lopen. Ik kwam uit bij de Museum van Franz Kafka. In mn ooghoek zag ik nog een trappetje naar beneden. Daar had je mooi uitzicht over de Karelsbrug. Mijn benen waren gesloopt dus ben op het muurtje geklommen om te relaxen. Maar ik had m'n boek vanmiddag uit m'n tas gegooid, anders had ik daar makkelijk nog een half uur gezeten. Een mevrouw heeft daar nog even een foto van me gemaakt. Iets verder door kon je ook bij het water kijken. Daar was het drukker. Ook daar heb ik even gezeten totdat ik een dode vis op nog geen 2 meter voor me zag liggen.

Vanaf de waterkant ben ik doorgelopen naar dat Mexicaans restaurant vlakbij de astronomische klok. Daar was het uitgestorven en kon je alleen binnen zitten. Zonde want het was nog zeker 25 graden. Om de hoek zag ik een verscholen binnentuinen. Daar ben ik uiteindelijk gaan zitten toen ik zag dat de prijzen redelijk oké waren. Op de menukaart stond cola 25cl voor 60 koruna's (2.42 euro). Uiteindelijk kreeg ik een halve liter. Dus ik wilde wel weten wat het bedrag op de bon was, voordat ik ga betalen. Ik bestelde trouwens een chilliburger met friet (ook zo raar dat je friet erbij moet bestellen als je dat wil), een cola en mayonaise. Ik betaalde 60 koruna's uiteindelijk voor een halve liter haha. In totaal at ik voor 356 koruna's die ik heb afgerond naar 360 koruna's (14.54 euro). Niet slecht voor hartje Praag!

Na het avondeten ben ik nog naar Angelato gegaan. Als er iemand van ijs houd... dan ben ik het wel. De gids had deze getipt, maar vanmiddag stond er een mega lange rij buiten. Het winkeltje is overigens niet heel groot. Maar om 15 minuten of langer te wachten buiten voor ijs? Na het avondeten was het daar gelukkig rustig. Voor 55 koruna (2.20 euro) had ik twee halve bollen ijs op een horentje. Duur ijsje, maar man o man wat verrukkelijk! Ik had salty caramel en hazelnut. Die man begreep alleen niet wat ik zei dus probeerde ik maar in het Tsjechisch. Dat snapte hij al helemaal niet. Dan maar aanwijzen...

Met het ijsje liep ik terug naar het hotel. Genoeg gelopen voor vandaag. Even douchen, pyjama aan en de blog voor jullie typen. Op de telefoon gaat helaas een stuk langzamer dan op de laptop (die heb ik niet bij).

Morgenvroeg ga ik dus die berg beklimmen en naar de metronoom. Verder weet ik het nog niet zo goed. Op zoek naar een fatsoenlijke supermarkt is ook niet onverstandig. Al die kleine groceries zijn niet heel fijn.

Ps: ik krijg de foto's voor de blog helaas niet gedraaid op m'n telefoon. Op mijn telefoon staan ze namelijk wel recht...

Tot morgen!

Geschreven door Readandtravel