Vanochtend werd ik weer vroeg wakker. Zo rond half 5. Niet van honden of auto’s dit keer maar van een haan. Kuukelekuu het is nog geen half 7 hoor. Ik probeerde te slapen maar t hield niet heel snel op. Half 7 ging de wekker maar ik was natuurlijk al weer voor die tijd in mijn boek aan het lezen. Het eerste dat ik ging doen is een douche nemen. Mijn haren begonnen wat vettig te worden en ik voelde me vies na die warme dagen. Het licht in de badkamer doet het niet dus ik kon gisteravond niet douchen. De douche was heerlijk warm maar t water stroomde amper weg. Toen ik net aangekleed was hoorde ik iemand aan de deur rammelen. Ah dat zal Jade wel zijn, want die zou vandaag weer terug komen. Maar die kwam niet binnen want ik had een schuif erop gedaan. Ik deed de deur open en zei Hola ik ben Marjolein. Hola ik ben Tina. Ohw ze heette dus niet Jade haha. Ondertussen dat zij zich opfriste ging ik naar boven mijn handdoek ophangen op het dakterras en voor ontbijt. Ik maakte weer twee boterhammen met jam en een appel klaar. Niet veel later schoven Elise, Anne en Tina ook aan. We kletsten wat over de ‘aanslag’ in Utrecht. Elise had er allemaal meldingen van gekregen vannacht. Ook werd mij even medegedeeld dat we zaterdag gaan verhuizen. Ons huis is verkocht. We verhuizen iets verder de berg op. Na het eten pakte ik beneden mijn tas en poetste nog mijn tanden. 7.55 uur vertrokken we gezamenlijk naar kantoor. Kantoor is hier nog niet eens op 5 minuten lopen vandaan. Voor bekenden ongeveer zo vergelijkbaar als de afstand van de straat waar ik woon in Nederland. Kruipafstand dus. Achter de kleine poort schuilde grote kantoorruimtes en daarachter het huis van Frederique. Op kantoor aangekomen wist ik niet zo goed waar ik heen moest. Kimberly was er namelijk nog niet. De andere meiden leidden mij naar een kantoorruimte waar Kimberly ook werkte. Zij dachten dat ik daar wel zou moeten zijn. Deze kantoorruimte bestond uit twee kamers. De ene kamer was vrij klein en bedoeld voor Jade (dit keer wel echt Jade) en Anne. De andere ruimte is groter en voor Tina, Jose (een man en ja je zegt gossee), Kimberly en een andere peruviaanse dame. Er was niet echt plek voor mij in die ruimte. Er stonden tuinstoelen, clico’s, manden, vergieten etc. Een werkruimte tussen de opslag. Er stond ook een houten tafel vol met knutselspullen. Dat werd mijn werkplek. De stoelen van Mama Alice zijn heel laag in vergelijking met de tafels. Ik wilde mijn computer starten maar had amper batterij. Wanneer ik mijn laptopkabel in het stopcontact probeer te steken kom ik erachter dat dit niet ging passen. Ik had een wereldstekker nodig. Jose kon zo gauw geen adapter vinden dus gaf Tina haar wereldstekker. Om 8.30 uur hadden we vergadering. Een vrouw die de vergadering leidde begon de vergadering met het aankondigen van mij. Ze vroeg of ik me even wilde voorstellen. Si mi nombre es Marjolein. Tengo veinte y dos anos. Y estudio turismo. Verder wist ik niet zo goed wat ze nog meer wilde weten. Daarna stelde iedereen zich voor. In totaal wel 15 mensen. Ik kon natuurlijk niet alles volgen en de namen onthouden ook niet. Maar t viel me nog best mee. Daarna begon de vergadering echt. De voorzitter sprak heel snel spaans. Ik had ook het gevoel dat het voornamelijk ging over hoe ze zich moesten opstellen tegenover de kinderen van de school. Daar had ik dus niks aan. Jade vroeg mij na de vergadering of ik wel Spaans sprak. Waarschijnlijk was het van mijn gezicht wel af te lezen dat het erg snel ging. Ik zei tegen Jade dat ik niet heel veel Spaans kan maar dat dit wel snel voor me ging ja. Ze bevestigde dat de voorzitter wel een rap tempo heeft. Na de vergadering ging ik aan de slag met mijn thesis. Ik zat er nog niet heel lekker in dus heb ook even een blog geupload en het nieuws gelezen over Utrecht. Tina wilde graag haar wereldstekker terug dus mijn laptop viel net voor 12 uur uit. 12 uur is de tijd waarop het middagpauze is. Middagpauze van 2 uur. De peruviaan gaat s middags naar huis om dan warm eten te koken. Wij gingen ook naar huis. Ik nam 4 boterhammen met jam. Elise en Anne aten sla met falafel en Tina at rijst met paprika en mango ofzo. Hmm misschien had ik ook beter warm kunnen eten. Maar ja je hebt 2 uur de tijd om voor 4 personen te koken op 4 pitjes. Dus nu liepen we elkaar al in de weg. Na het eten gingen Tina en Anne naar het schooltje in Yamana. Bijna iedereen van Mama Alice werkt daar smiddags. Elise ging dit keer smiddags naar kantoor dus na een kop thee liepen wij weer naar kantoor. Zij liet mij zien waar zij werkte. Ze zat boven in een kantoirruimte samen met een andere psychologe. Naast t kantoor was nog een therapiekamer. Verder is boven de koksopleiding dus de jongeren die straks in het restaurant van QuinuaQ gaan werken waren hier heerlijke gerechten aan het maken voor henzelf. Uitgestorven is het op kantoor. Iedereen zowat naar Yamana. Kimberly was bordjes aan het maken voor in het groententuintje in Quinua. Ik vroeg of ze me even verder kon helpen met mijn thesis. Kimberly spreekt trouwens Engels tegen me. Ik was op zoek naar bestemmingen en bezienswaardigheden die geschikt konden zijn voor de spirituele tour. Ik had sochtends al veel gegoogelt maar kwam niet echt erachter of het dan ook spiritueel was. Kimberly zei ook dat die plekken die ze mij gaf mogelijk niet eens te vinden waren op internet. Toch vond ik wel informatie in het spaans. Verder heb ik me bezig gehouden met het financiele deel van mijn thesis. Tot dat Kimberly om 17 uur naar huis ging. Ik dacht dat mijn werktijd ook tot 17 uur was, maar schijnbaar werken ze tot 18 uur. Daar kwam ik achter toen ik vroeg of Elise mee naar huis ging. Ik had alle spullen al ingepakt dus ben vandaag maar een uur eerder weggegaan. Ik ging onderweg nog langs een klein winkeltje (eenmanszaakje). Daar had Tina vanmiddag typische broodjes gehaald en Elise en Anne hadden ook gezegd dat dat heel lekker is met avocado. Ik moest water hebben, maar het aardige vrouwtje had alleen kleine flesjes. Daar heb ik niks aan. Broodjes wilde ik ook wel. Anne had gezegd dat je 4 broodjes krijgt voor paar soles. Ik zei dan ook dat ik er 4 wilde. Ze vroeg me wil je 4 broodjes of voor vier soles? 4 broodjes. Ze deed er 5 in het zakje. Ik dacht al dat ze niet goed zag. Ze verkoopt ze schijnbaar per 5. Cinqo zei de vrouw en ik gaf haar dus 5 soles. Ik kreeg vier soles terug. He? Was dit maar 1 sol? Si. En voor 1 sol mocht ik ook een avocado meenemen. Jammie een broodje met avocado. Aangekomen in mijn huis riep er iemand al vrolijk hallo. Rikke was aangekomen in ons huis. Een nieuw huisgenote. Wat fijn dat ik nu niet ‘de nieuwe’ meer ben. En nu hoef ik niet alleen in ‘de kelder’ te liggen, nu heb ik Rikke en Tina hier. Iemand waarmee ik de stad nog kan gaan verkennen zonder mij een beetje het 3de wiel te voelen. Want gisteravond heb ik avondeten gekookt: wortel courgette en aardappel, toen Elise en Anne weg gingen om wie is de mol Belgie bij vrienden te kijken. Anne zei het eerst zo alsof ze me meevroeg maar ze zag dat ik al aan het koken was en zij gingen toen. Na het eten gisteravond ben ik maar naar bed gegaan want ik was zo moe en wat moet ik anders boven doen? Maargoed Rikke was aangekomen en slaapt bij mij op de kamer. We raakten aan de praat. Ik hoorde meteen dat ze uit Limburg kwam dus ik vroeg zo waar ze vandaan kwam. Sittard! Wat blijkt, zij heeft ook op Trevianum gezeten! Dus wij kennen wel wat mensen van onder andere global exploration en school etc. Hele gezellige meid is het. We kletsten over de huisregels, het eten etc. Totdat ik wel mijn broodje avocado wilde gaan eten. Rikke wilde even gaan slapen dus die ligt nu nog te slapen als ze kan slapen uberhaubt. De anderen zijn nu ook denk ik wel ondertussen weer terug. Ik denk dat ik zo nog even ga proberen ergens water te kopen en misschien dat ik met Rikke ergens ga eten want Rikke vroeg gelijk al naar wifi, maar dat hebben we niet in huis.

Rikke had mij gevraagd of ik haar wakker kon maken als ik weer iets ging doen. Dus toen ik zowat klaar was met het typen van deze blog maakte ik haar wakker om te vragen wat ze wilde doen met avondeten. Ze voelde zich niet helemaal lekker, hoofdpijn en buikpijn, misschien wel last van de hoogte. Ze hoefde niet echt eten maar vond van zichzelf dat ze wel iets moest eten. Ik zei haar dat ik nog ergens water ging zoeken en vroeg of ze dan iets van de winkel wilde, want ik wist dat ze geen eten had. Ja ze wilde ook wel water en droge crackertjes of iets anders droog. Ik keek of iemand anders nog naar de winkel wilde, maar Tina en Anne waren nog niet thuis en Elise zat op haar kamer. Omdat ik daarstraks geen water kon vinden in dat winkeltje van het vrouwtje besloot ik toch maar in het donker naar de supermarkt te lopen. Daar pakte ik snel 2 water. De droge crackers had ik ook zo gevonden. Deze hebben we in nederland ook, langwerpig met bobbeltjes en die kan je dan in het midden breken zodat het 2 vierkantjes worden. Nu weer terug naar huis. Het was best druk op straat, en gelukkig weinig honden. Aangekomen in huis had ik ook niet echt meer honger. Rikke en ik kletste verder en zij gaf mij 2 crackers. Mijn avondeten voor vandaag. Tina kwam tegen 20.30 uur binnen. Die heeft even hoi gezegd en is toen naar haar kamer gegaan. Rikke wilde om 21 uur weer slapen dus toen ben ik ook maar gaan slapen.

Geschreven door Readandtravel