Be sustainable

Peru, Ayacucho

Hallo Lieve Lezers!

Ik had vannacht best goed geslapen en was volgens mij niet heel erg vroeg wakker, of ja niet zo als afgelopen dagen. Rikke was al naar de toilet gegaan en daar was ik eigenlijk klaarwakker van geworden. Toch voelde ik me moe, maar omdat het al zo licht was in de kamer, kon ik amper nog slapen. Ja altijd wel iets waardoor ik niet goed slaap. Ik denk dat ik vannacht met mijn maskertje op ga slapen. We kletsen weer een beetje en niet veel later kwam Tina ook uit haar kamer. Totdat de wekker van Rikke om 7 uur afging. Toen was het toch wel tijd om even uit bed te gaan en ons klaar te maken voor de dag. Ik vulde mijn bidon door water uit een 2,5 liter fles over te gieten. Flatsch… daar lag alles op de grond... De fles was zo flexibel dat het water er als een waterval naast mijn bidon op de grond viel. Toen Rikke en ik aangekleed waren dingen we samen naar boven. Rikke had geen eten dus ze mocht wel een boterham met jam van me hebben. We aten met z'n vijven. Wat een gezellige boel. We hoorde opeens een geluidje van de straat komen. Ik dacht daar komt weer een auto met zo'n luidspreker erop die het nieuws verspreid ofzo. Maar opeens riep Elise "shit, welke dag is het?" Dinsdag! Het muziekje was het "zet-je-vuilnis-aan-de-straat-en-wij-halen-het-op-lied". De vuilniswagen dus. Elise wist niet hoe snel ze met de vuilniszak uit de keuken naar de straat moest rennen. De prullenbak van de wc (waar we al ons wc-papier in moeten gooien) zouden we niet meer kunnen halen. Die deuren klemmen zo erg. Na het eten gingen we met z'n vijven naar het kantoor. Ik moest mijn houten tafel nu delen met Rikke. Rikke weet nog niet zo goed wat ze kan doen, dus zij was vooral op social media etc, wat mij een beetje afleidde van het typen van mijn scriptie. Jade had het idee om volgend weekend naar de jungle te gaan en vroeg wie er mee wilde. Mij lijkt het wel heel mooi. ik skypte nog even met Frederique over hoe het met me ging en of ik wist wat ik kon doen. Ik voel me prima en weet wat ik kan doen, echter vallen alle bestemmingen niet zo goed te vinden op internet. Frederique bevestigde mij dit en zei dat ik me echt niet bezwaard hoefde te voelen om Kimberly om hulp te vragen. Nee, dat komt wel goed. Toen ik klaar was met skypen dacht ik ah ik ben iets vergeten te vragen. Op dit moment hebben we niet echt strikte werkdagen afgesproken, maar ik ga uit van 5 dagen. Echter kan ik niet de motivatie vast houden om 5 volle dagen aan mijn scriptie te besteden. Ik heb gevraagd aan Frederique of ik 1 a 2 (mid)dagen ander werk kan doen, om zo ook een beetje variatie in mijn dagen te hebben. Ze gaf me aan dat ik niet net als de anderen kon gaan werken in Yamana, wegens hechtingsproblematiek moet je dan minimaal 4 maanden in Peru verblijven. Dat is wel een beetje jammer, maar ik begrijp het heel goed. Ik kan wel 1 dagdeel per week Engelse les geven aan de koks in opleiding. Dat lijkt me supergaaf! 's Middags gingen Rikke en ik naar de supermarkt. Ik dacht dat we naar de markt zouden gaan zodat ik kon kijken wat voor warm eten dat ik nu eens ging koken, maar we gingen uiteindelijk alleen naar de supermarkt. Rikke wilde eigenlijk alleen boterhammen met avocado, dus ik vroeg me af waarom ze eigenlijk naar de supermarkt wilde, als je avocado ook bij het vrouwtje kon halen. We hadden ook weer water nodig. Rikke is erg duurzaamheid-gesteld. Zeer inspirerend wel. Dus zij wilde eigenlijk de grootste waterfles die ze hadden. De grootste waterfles is 20 liter, staat dus gelijk aan 20 kilogram. Uhh laten we dat maar even niet doen, want het was super warm en dan moesten we ook nog die hele berg op. We kochten ieder 7 liter water. Zwaar zat! Daarnaast kochten we tomaten, ui, broccoli, crackers, spaghetti en tomatensaus. Misschien vergeet ik nu iets op te noemen. De vrouw achter de kassa pakte alles in in een plastic tasje. Nee wij doen aan duurzaamheid. We hadden allebei een tasje bij waarin we de spullen deden. Vervolgens gingen we met onze rugzak vol met een zware laptop, een fles van 7 kilo waarmee we struggelde hoe we die het beste konden vasthouden en onze tas vol boodschappen in de hitte terug naar huis. Er was een demonstratie op straat waardoor we ook nog even omgelopen zijn, om niet in de mensenmassa verstrikt te raken. Het was sowieso druk op straat want echt iedereen gaat op dit tijdstip naar huis of supermarkt om eten klaar te gaan maken. Zo kwamen we langs een school, waar het superdruk was van opwachtende ouders en schoolkinderen in blauwe uniformen. We namen een korte pauze toen we bij kantoor aankwamen. Pff ik kon niet meer. Helemaal buiten adem, warm en te trillen op m'n benen. Ik liep langzaam verder. We stopten even bij het vrouwtje voor avocado's. Daarna liepen we de laatste paar meters naar huis. We liepen gelijk naar boven en plofte daar neer op de eetkamerstoelen. Jeetje, ik had gisteren echt wat beter moeten eten, ik voelde me helemaal licht in mijn hoofd. Snel maakte ik twee typische broodjes met avocado klaar. Nadat ik mijn eten op had, voelde ik me veel beter maar nog niet optimaal. Ik ging naar beneden om daar het laatste half uurtje nog even op bed te liggen. Elise voelde zich volgens mij ook niet echt lekker. Rikke, Anne en Tina gingen eerder weg, naar Yamana. Elise weet ik eigenlijk niet of die mee is naar Yamana of ziek op bed ligt. Ik zag niemand meer boven toen ik weer naar kantoor wilde gaan. Ik vulde mijn bidon weer, maar dit keer met water uit de 7 liter fles. Weer flatsh ging alles op de grond. Dit gaat tegen het principe van duurzaamheid in haha. Dan ga ik maar alleen naar kantoor. De deur was gesloten, dus ik belde aan. Een meisje die de sleutels beheerd, die deed open. Ik liep naar la area social, mijn kantoorruimte. Daar waren Jade en Kimberly al. De rest is in Yamana dus. Ik werkte aan mijn scriptie tot 17 uur en dacht ik heb geen motivatie meer en dacht laat ik de blog vandaag alvast typen, dus dat is wat ik nu doe. Ik vind het stiekem wel fijn dat die anderen 's middags weg zijn, dan kan ik tenminste hard doorwerken zonder gestoord of afgeleid te worden.

Zomenteen om 18 uur ga ik naar huis. Waarschijnlijk is dan nog niemand thuis. Zij komen pas heel laat weer terug. Ik ga vanavond samen met Rikke spaghetti eten, dus moet wachten tot zij thuis is. Ik heb haar gezegd dat ze me maar wakker moet maken als ik lig te slapen haha. Maar ik denk dat ik gewoon in mijn boek weer ga lezen.


Geschreven door

Al 5 reacties bij dit reisverslag

Mooi verhaal. Dat wordt eventueel ook een dagdeel naar de sportschool Marjo!!!! 🐣🦒

Will 2019-03-19 23:51:47

Misschien een trechter of schenkkan kopen, zodat je daadwerkelijk aan duurzaamheid kunt doen. Daar kunnen de anderen in huis dan ook nog gebruik van maken.

Petra 2019-03-20 07:45:29

Hoi Marjolein, Kun je wat foto’s van je omgeving maken ? Ik ben erg nieuwsgierig. Een trechter kun je misschien maken van een oude plastic fles.

Jan 2019-03-20 13:10:15

Sportschool? Twee keer per dag de berg af en op met boodschappen, in een zuurstofrijke omgeving. Dan moet je eens kijken wat dat met je lijf doet. Je verbrand alles. hupsekee! Dat is motiverend.

Jan 2019-03-20 13:54:22

Overigens.... tijdens een spirituele reis is het een onderdeel dat je geconfronteerd wordt met jezelf en dat kan nooit als de weg altijd vlak is.

Jan 2019-03-20 14:05:05
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.