Jahoor de wifi deed het weer eens niet op kantoor. Ik besloot om met Rikke weer in de ViaVia te werken. Daar heb ik nog met papa gebeld. We bestelde weer jugo no.3 en later op de ochtend pan de ajo (knoflookbrood). Toen we om half 12 gevraagd werden om naar een andere tafel te verhuizen beslotrn we om naar huis te gaan. Eenmaal thuis aangekomen was ik doodop. Niet veel later kwamen de anderen ook van kantoor. We aten pasta al arrabiata met zn allen. Heel lekker vond ik het (mam, dit lijkt me ook lekker met courgettespaghetti). Anne had mij gevraagd of ik haar bagels van Emilie aan kon nemen vanmiddag op kanyoor want ik was de enige die op kantoor zou zijn van ons. Maar als het internet het nog niet doet dan ben ik niet op kantoor zei ik tegrn Anne. Anne vertelde me dat de wifi het 10 minuten nadat Rikke en ik weg waren gewoon weer deed. Dus ik ging na de lunch naar kantoor. Maar helaas mijn wifi wilde echt niet. Ja ik ga hier niet puur op kantoor zitten omdat die broodjes hier komen. Dus ik ging naar ViaVia. Poepiedruk daar in het restaurant dus ik besloot beneden te gaan zitten. Alleen had de wifi van t restaurant niet helemaal bereik tot beneden dus moest ik de andere wificode nog vragen. Ik appte anne dat ik in ViaVia was en dat ze even Emilie moest vragen of ze ze daar kon leveren. Anne zei dat Emilie meestal om 15 uur komt dus de kans wel klein is dat ze het nog leest. Ik stuurde Emilie via Facebook een bericht dat ik bij ViaVia zat maar als ik niks meer zou horen dat ik dan gewoon naar kantoor ging. 15 uur op kantoor, geen Emilie. 15.20 uur op kantoor, geen Emilie. De vorige keer kwam.Emilie om 17 uur weet ik nog. Zal nu ook wel zo zijn, maar ja ik kon het risico niet nemen.om.terug te gaan naar ViaVia. Opeens kwamen Marian, Elba (die dr arm volledig in t verband heeft omdat ze in Quinua was gevallen, mogelijk zware kneuzing) en Frederique (zij ging naar de bank). Ik werkte binnen zonder wifi nog aan mn onderzoek, maar dat was niet lang. Toen Frederique weer terug was en t inmiddels al bijna 16.50 uur was gingen we aan de slag met het schuren van plankjes. Sommige mensen die vrijdag komen hebben stoelen gedoneerd. Zij krijgen een persoonlijke stoel. Dus er wordt een naambordje achter op de stoel gemonteerd. Om 17 uur kwam inderdaad Emilie de bagels brengen. Marian hielp mij, Mery kocht verf en zocht naar materialen en later kwamen Evelyn en Rosemary (twee meisjes in koksopleiding) ook nog even helpen. Ik hoopte dat Anne haar Bagels niet als avondeten wilde want ik zat hier nog wel een tijdje. Van Frederique mocht ik allang naar huis gaan maar ik kwam om te helpen niet om na een half uur al weer te gaan. We zetten aan weerszijden van het plankje een streep nadat we het hadden geschuurd en verfden de uiteinden paars. Eerst was het te roze volgens Frederique dus moesten sommige plankjes opnieuw worden geverfd. Met 5 man hadden we die 30 plankjes zo geverfd. Toen we daar mee klaar waren kreeg ik nog een kop thee en een chapla met nederlandse kaas. Ik had inmiddels steken in mn buik gekregen en wilde nu wel eigenlijk zo snel mogelijk weer naar huis. Ik deed nog even snel afwassen en pakte mn spullen. Onderweg naar huis hield ik een tuktuk aan waarmee ik naar huis ging. Die krampen waren omdat ik naar het toilet moest. Dit was een snellere oplossing dan lopend naar huis. Waarschijnlijk had ik geen 2 sol hoeven te betalwn voor t ritje maar die man zei dat het 2 sol was. Thuis was ik kei moe. De dames gingen nog een serie kijken, maar ik ging lekker naar bed om de blog te typen. Daarna lekker slapen.

Geschreven door Readandtravel