Hallo!
Allereerst wil ik even zeggen dat ik het leuk vind dat jullie mij volgen. Grappig vind ik dat de mensen die aangemeld zijn voor een automatische melding via de mail, gelijk na de melding ook allemaal tegelijk de blog lezen; scheelt paar milliseconden hahah.

Vandaag werd ik rond 8 uur wakker maar ik besloot lekker verder te slapen aangezien ik een vrije dag had. Elina had me gister ook gezegd dat zij zou slapen tot 11 dus ik dacht wat moet ik dan van 8 tot 11 uur doen? Om 10 uur ofzo werd ik weer wakker en nog steeds was ik erg moe, maar ik dacht laat ik maar wat gaan doen anders lig ik de hele dag in mijn bed en daar wordt je nog suffer van. Ik trok mijn kleren aan en maakte me 2 boterhammen met pindakaas. De pindakaas was echt niet lekker dus tegen mijn gevoelens in (aangezien er miljoenen kinderen sterven aan honger) heb ik de boterhammen weggegooid en heb ik 2 nieuwe boterhammen gesmeerd met jam. De jam vind ik ook niet heel erg lekker, maar het is vele malen beter dan die pindakaas. Na mijn ontbijt had ik een appje gestuurd naar Elina of ze om 13.00 uur hier naar toe kwam en ook met de vraag of ze met mij wilde avondeten. Elina was op dat moment aan het oefenen met haar motorbike, want ze moet binnenkort op examen. Dev, haar vriend, appte mij terug en zei dus dat ze weg was. Ik vertelde Dev dat ik het fornuis niet aankreeg. Ik had gister het fornuis niet gebruikt, omdat ik geen honger had, maar ik dacht laat ik eens proberen of ik het fornuis aan krijg, aangezien ik al had gezien dat hij moeilijk aanging toen de huurbaas het me liet zien. Ik vroeg hem of ze vandaag nog tijd hadden om langs te komen en dus even te komen kijken naar wat ik fout doe, wanneer ik het fornuis aan probeer te krijgen. Het is een gasfornuis. Dev en Elina zouden wel even langs komen, maar konden niet al te lang blijven aangezien ze nog een trouwerij hadden 's avonds. Ik had Dev gezegd dat hij me maar moest appen als ze onder waren dan zou ik voor hen de deur open doen, want je hebt een pasje nodig om binnen te komen. om 14:15 waren ze hier, maar ik zat in een puzzelboekje te werken terwijl mijn telefoon verderop lag. Ik heb geen appjes horen binnenkomen. Ik sprong van mijn stoel toen ik geklop hoorde op mijn deur. Ik deed open en Dev en Elina stonden voor de deur. Ze zeiden dat ze een kwartier onder hadden gewacht. OEPS! Ze hebben uiteindelijk de huurbaas gevonden (die is vaak onder te vinden) en die heeft voor hen de deur open gedaan onder. Elina wist dat ik op de vierde etage zat, want zij heeft mijn appartement geregeld. Ze hadden CocaCola Zero, noedels (de groene YumYum die ook in Nederland verkrijgbaar is) en brood meegebracht. We hebben toen gelijk even gekeken naar het fornuis. De aansteker, wat niet echt op een aansteker lijkt op het eerste gezicht, blijkt niet goed te werken. Het is dus een kwestie van vaak proberen en hopen dat ie dan aangaat na 10 keer de knop in te duwen. Dev vertelde me ook dat de gastank buiten op het balkon dichtgedraaid zat en ik die dus elke keer open moet draaien voordat ik ga koken en moet dichtdraaien als ik klaar ben. We hebben toen noedels klaargemaakt en gegeten. Tijdens het eten hebben we woorden uitgewisseld, vooral over eten. Na het eten hebben we afgewassen en is Dev even onder de douche gesprongen en hebben Elina en ik even televisie gekeken. Nadat ik een boodschappenlijst had gemaakt zijn we naar de supermarkt gelopen. Onderweg heeft Dev nog een simkaart gekocht voor mij. We gingen naar een vrij grote supermarkt en daar hadden ze 30 verschillende soorten rijst (of misschien wel meer). Toen het mandje vol zat met alles wat ik wilde hebben en zelfs nog meer dan dat, aangezien Dev en Elina me veel aansmeerden en ze hier behoorlijke avondeters zijn, ging Dev voor me betalen aangezien ik nog steeds geen geld had en jahoor het is zaterdag dus ook de internationale bank was dicht. Maar we hebben afgesproken dat ik ze dat terugbetaal zodra ik weer geld heb. En hopelijk is dat echt morgen, want ik vind het vervelend om afhankelijk te zijn van anderen. Dev gaf zijn pinpas aan de caissière maar die deed het niet, een andere kaart ook niet. Dus we mochten niks meenemen. We zijn toen maar weer naar buiten gelopen en op zoek gegaan naar een bank waar Dev kon pinnen. Nadat hij genoeg contant geld had zijn we terug gelopen en hebben we onze boodschappen opgehaald, die had de caissière even opzij gezet. Toen zijn we weer terug naar mijn appartement gelopen. Dev heeft toen de simkaart in mijn 2de mobiel geduwd. Ik vroeg aan hem waar die chip dan zat aangezien ik die niet zag zitten. De chip moest in het simkaartje worden gedrukt, maar normaal zit de chip al in het simkaartje, zo ook in Nepal. Dev had dus ondertussen dat simkaartje op de goede plek geschoven in de mobiel dus die moesten we er weer uit halen om dan daarna de chip erin te duwen. Maar makkelijker gezegd dan gedaan. Normaal is het ook even goed vast pakken en dan eruit trekken/schuiven. Maar deze wilde er echt niet uitschuiven. We hebben alle 3 geprobeerd, we hebben hulpmiddelen gebruikt, maar nee, we krijgen hem er niet meer uit. Daarna gingen Dev en Elina weer naar huis, aangezien ze zich klaar moesten maken voor de bruiloft. Dev heeft toen ook mijn telefoon en simkaart meegenomen en hij gaat zijn vriend vragen of hij hem eruit krijgt. Ik heb toen eten gekookt. Het gasfornuis wilde niet 1 2 3 aan dus ik heb nog even staan te vloeken, maar ik geef niet op, dus nadat de kamer bijna blauw stond van het gas (nee, grapje zo erg was het nog niet, maar het stonk wel heel erg naar gas) kreeg ik eindelijk beide pitten aan. Ik maakte rijst met kip, courgette, wortel, ui en masala kruiden. Daarbij deed is een Papad (volgensmij heet het zo), dat zijn die droge pannenkoeken dacht ik maar toen ik ze uit de verpakking haalde zagen ze er superdun uit. Ik at een hap en vond het niet zo lekker, bleek dat ik ze nog met water had moeten koken ofzo en daarna bakken. In ieder geval had ik lekker gegeten. Daarna heb ik nog mijn social media bijgewerkt en ben ik nu de blog aan het typen. Dadelijk heb ik nog even contact met mijn moeder, die moet nog even aantal dingen regelen voor me. En dan ga ik denk ik nog even televisie kijken, social media checken of een puzzel maken. Morgen ga ik weer naar het kantoor toe, laten we hopen dat ik de drukke wegen veilig oversteek en dat ik niet verdwaald raak!

Geschreven door Readandtravel