Weer ging de wekker om 5 uur en sliepen we verder. Om 6 uur ging weer de wekker en besloot ik om op te staan. Meteen merkte ik dat ik mijn reiskussen kwijt was toen ik mijn tas aan het inpakken was. Nergens in het kamertje te bekennen. Misschien lag hij buiten. Nee ook nergens. Ik heb hem niet mee naar binnen genomen toen we gingen avondeten dus dan weet ik ook niet waar ik verder moet zoeken. Elina had nog op een foto staan dat ik hem bij de laatste stop nog aan mijn tas had hangen. Ik ben er ook vrijwel zeker van dat ik met kussen aankwam bij de accommodatie, maar heel zeker ben ik niet. We hebben met zn alle nog gezocht, maar niet gevonden.
We zijn gaan ontbijten om 7 uur met die churos dingen, ei en frietjes. Daarbij kregen we zelfgemaakte honing en melkthee.
Om 8 uur vertrokken we vanuit de accommodatie zonder kussen. We gingen helemaal naar beneden terug naar de hoofdweg. Het waren na 5 minuten alleen maar trappen, wat op een gegeven moment echt heel vervelend is. Omdat het de hele nacht had geregend waren de stenen ook glad. Op een gegeven moment stond ik niet zo stevig en ging ik onderuit, gelukkig schoof ik maar een klein beetje totdat ik tot stilstand kwam. Nergens pijn gedaan.
Om 9 uur waren we al beneden bij de hoofdweg. Daar hebben we even snel wat gedronken en zijn we naar de toilet gegaan. De autochauffeur kwam ons daar weer halen.
We gingen naar een schooltje waar een Fontysleerling stage loopt. Ik had mijn telefoon in de achterbak liggen dus die had ik niet bij me, maar Elina heeft wat gefilmd. Op het schooltje aangekomen was de leerling er vandaag niet. Zij had vrij. We hebben toen nog even naar de openingsceremonie gekeken en zijn toen weer gegaan.
Nu gingen we echt naar Kathmandu.
We zijn onderweg nog gestopt voor bananen en voor een lunch. In het restaurant kregen we weer Dal Bhat, maar het leek wel een all you can eat, omdat men om het minuut kwam vragen of je nog meer groente, rijst, saus etc. wilde en dan opschepte.
Verder zijn we onderweg nog gestopt om de autobanden op te pompen.
Het leek erop dat we gewoon lekker snel thuis zouden komen, omdat er bijna geen verkeer op de weg was, maar dat bleek weer anders te zijn toen we weer midden in een file terecht kwamen.
Ook hebben we meer dan 15 bussen, vrachtauto’s en andere vervoersmiddelen langs of midden op de weg zien staan met platte band.
Deze route passeert trouwens ook tolwegen. Daarbij moet je proberen zo snel mogelijk gepast geld te geven aan de politie.
Vlak voor Kathmandu gingen we weer via het binnenweggetje naar mijn appartement toe. Ik werd gewoon voor de deur afgezet. Elina trouwens ook, want haar scooter stond bij mij. Ik kreeg het resterende water, wat Elina voor mij naar boven wilde brengen, maar dat kon ik ook zelf dragen dus heb ik haar gezegd dat ze niet speciaal naar boven hoefde te lopen.
Elina ging naar huis en ik heb een douche genomen. De douche was weer eens koud… Daarna heb ik mama gebeld, mijn social media bijgewerkt, eten gekookt en een blog getypt.

Nu heb ik spierpijn, maar het was het allemaal waard!

Geschreven door Readandtravel