Om 7:30 uur ongeveer werden Elina en ik wakker van de wekker. Binnen een half uur moesten we ons klaarmaken en eten. Er werd een eitje voor me gebakken en boterhammen op tafel gezet. Ook kreeg ik een kop thee. We aten mega snel en gingen daarna gelijk naar beneden naar de scooter. We gingen niet naar Hotel Shakti want de studenten gingen vandaag naar Bouddhanath en zouden daarna verblijven in het klooster. Dat zou dan betekenen dat Elina en ik anders 's avonds op een of andere manier naar Hotel Shakti moeten zien te komen en van daaruit nog met de scooter naar huis moesten. Dus we hadden het zo geregeld dat Gyan, Indira en Anusha 's ochtends naar hotel Shakti gingen en wij op hen zouden wachten bij Bouddhanath.
We reden naar Sechen Monastery dat was een ritje van 50 minuten. Daar aangekomen was de poort dicht dus reden we naar de andere poort. Die was ook dicht. Ik rende terug naar de andere poort want daarnaast is een slalom doorgangetje voor voetgangers. Ik vroeg de beveiliger of hij misschien de andere poort kon open maken omdat Elina daar was, maar toen bleek dat Elina terug reed. We hebben toen de andere poort waar ik langs kwam open gemaakt. We parkeerden de scooter en renden snel naar Bouddhanath omdat Elina een telefoontje van Chitra had gekregen dat ze er al waren. Ik moest nog betalen bij de entree. Daarna renden we verder. Daar aangekomen renden we met de klok mee om de stupa maar zagen geen studenten. Elina belde naar Anusha. Het bleek dat ze nog niet onderweg waren maar al wel in de bus zaten. Wij namen plaats op een bankje maar er was geen schaduw. We waren ook vergeten onze petjes uit de scooter te pakken. Dan maar improviseren met een tas boven je hoofd. Na heel even relaxen kregen we een telefoontje van Anusha dat ze waren gearriveerd. We gingen naar een Boeddhistische Tangka school. Dit is een school waar monniken schilderijen maken en verkopen. Er waren veel verschillende mandala's en lifecycle wheels. Stuk voor stuk echt vakmanschap. Elina kocht een mandala en een lifecycle wheel voor een Nepalees prijsje terwijl alle anderen het dubbele aan het betalen waren. Ze kocht de lifecycle wheel voor mijn ouders en de mandala voor mij. In deze tangka's zit echt goud verwerkt.
Daarna gingen we weer naar buiten en maakten we een wandeling om en op de stupa. Hier werden (groeps)foto's en een vlog gemaakt. Aan de studenten te zien waren ze onder de indruk van de stupa en genoten ze ook van het lekkere weer. We gingen nog naar boven in een gebouw waar ook een gebedsruimte was. Daar stond het hele balkon vol met wierook maar had je een prachtig uitzicht over Bouddhanath. Daarna heb ik iedereen begeleid naar de Shechen Monastery. Elina en Anusha waren namelijk naar een apotheek gegaan omdat Anusha zich niet heel lekker voelde.
Bij het klooster aangekomen konden we vrijwel meteen aanschuiven aan de lunch. Ik had niet gebeld naar het restaurant want ik dacht dat Anusha dat al had gedaan dus er was een beetje een frustratie dat er nog even gewacht moest worden op de lunch. Ondertussen werden ook kamerindelingen gemaakt en werd er twister gespeeld door leerlingen.
Na de lunch werd de groep in tweeën gesplitst. Een groep ging met Elina mee om een zandmandala te maken en de andere groep ging met Anusha en mij een lotus tekenen en verven. We namen plaats in een klaslokaal op kussentjes. We kregen een hout bord in onze handen en daarbij een kwast, potlood, gum en liniaal. Je merkte meteen dat iedereen geconcentreerd bezig was en iedereen zen was. Ik vond het heel leuk om te doen ondanks dat mijn tekenkunsten echt niet geweldig zijn. Het was ook wonderbaarlijk dat iedereen ook echt zijn best deed om er iets van te maken en er bijna nooit werd gezegd dat iemand ontevreden was met zijn tekening. De monnik tekende de lotus op het bord en wij moesten dat op papier tekenen. De monnik kon erg goed Engels. Helaas was er niet voldoende tijd om de tekening helemaal af te maken en te verven dus toen we de rode verf erop hadden was de tijd al voorbij. Maar niet getreurd morgen is er weer een kans om de tekening af te maken. We namen een korte teabreak in het lokaal met een koekje erbij. De andere groep kwam ook naar ons lokaal wat eigenlijk niet de bedoeling was. Chaos! Ik probeerde even alles weer goed te leggen in het lokaal zodat de volgende groep ook gewoon een potlood, gum etc heeft. Er viel door Elina, Anusha of de monnik een bekertje met verf om, die over een tekening heen vloeide. Het was soort van waterverf maar deze verf droogde mega snel op en kreeg je moeilijk uit je kleren dus het was nog een opgave om de verf snel van het parket te verwijderen. Alle natte tekeningen werden aan de kant gelegd en de andere groep nam plaats. Ik ging snel met Anusha naar de mandalamaking. Er werd hen uitgelegd hoe je een mandala moet maken. De mandala moest gemaakt worden via een voorbeeld. Op het bord waar uiteindelijk de zandmandala kwam was door de monnik het patroon getekend zodat je wist binnen welke lijnen je moest blijven. Je moest een stokje in de vorm van een trechter vasthouden als een pen en met een ander stokje erover heen schrapen. Het was nog best wel een nauwkeurig werkje.
Hierna hadden de leerlingen vrijetijd dus zijn Anusha, Elina en ik naar een restaurantje gelopen buiten Bouddhanath. Daar hadden we een prachtig uitzicht over Bouddhanath. We bestelde spicy momo's en worstjes. De spicy momo's waren te spicy voor mij dus hebben we extra worstjes besteld.
Na ons voorgerecht zijn we teruggelopen naar het klooster. We gingen even aan een tafel zitten en Anusha nam een poes op haar schoot. Ondertussen werd het programma voor morgen verteld aan de studenten. We wilden ook nog even een gesprek hebben met onze crew en wilde even ergens anders gaan zitten. De poes wilde niet van Anusha haar schoot en sprong toen opeens op de tafel. Anusha en Elina liepen weg maar ik vond het maar niks die poes zo op de tafel. Dus die kat begon te miauwen en ik miauwde terug, maar ik was even vergeten dat er nog 42 andere mensen in die zaal zaten en dus hoorde dat ik een conversatie had met die poes haha. De studenten kregen daarna avondeten en wij hebben avondeten gegeten samen aan de tafel met paar monniken waar we gezellig mee kletsen. Er kwam na het eten een belangrijke monnik waardoor opeens de monniken opstonden. Met een hete aardappel in mijn mond stond ik ook op.
Na het eten was er voor de studenten de gelegenheid om vragen te stellen aan 3 monniken, maar vragen over het Boeddhisme kunnen ze beter morgen stellen tijdens de boeddhistische les. Het was voor mij ook erg interessant om te horen hoe het leven van een monnik is en wat de dromen van de studenten zijn. Veel leerlingen gaven aan dat ze graag gelukkig wilden zijn waarop de monnik zei dat geluk een diepere laag heeft. Want wat maakt jou gelukkig? Dat is belangrijker dan je gelukkig voelen. Dat vond ik wel een logische maar toch een inspirerende opmerking.
Het was al erg laat erna en Elina en ik moesten nog 50 minuten terug op de scooter. Op de scooter heb ik gehuild. Het is heel raar te bedenken om binnenkort te gaan en nu vooral ik met Anusha en Elina samen ben en we het erg gezellig hebben. Ik ben ook gewoon dankbaar voor alles wat ik heb meegemaakt. Elina had niet door dat ik zat te huilen, maar ik wilde haar daar op dit moment ook niet in betrekken. Aangekomen bij haar huis, heb ik mijn tranen weggeveegd en kon ik die avond samen met het zusje van Dave in de kamer slapen.
Ik was ook wel toe aan slaap na een lange dag.

Geschreven door Readandtravel