Vandaag moest ik weer werken, dus ik zat weer op tijd aan het ontbijt van geroosterde boterhammen met een gekookt eitje. Het personeel is niet altijd even slim. Wanneer je vraagt voor 1 ei en zonder aardappelen met anijs komen ze toch aan met aardappelen en 2 eieren. Als je dan klaar bent met eten komen ze het ophalen en realiseren ze zich dat je inderdaad geen aardappelen wilde.
Onderweg naar kantoor kwamen we een albinomeisje tegen. Het is mooi om te zien dat zij in dit land gewoon wordt geaccepteerd door de medemens. Op kantoor heb ik de hele dag proberen te werken aan mijn stageverslag. We hebben niks gegeten als lunch, want ik had niet zo’n honger. Na kantoortijd heeft Elina me weer afgezet bij het hotel. Mama en papa zeiden dat ze ook nog geen lunch op hadden. Als avondeten zijn we met z’n alle gaan eten bij New Orleans. Ik nam een fish and chips, ome Jan en Marja een chicken szizler en papa en mama de lemon chicken. We hadden heerlijk gegeten en voor een goedkoper prijsje dan normaal. Het was ook wel een sfeervol restaurantje. Na New Orleans zijn we nog even de tassenwinkel ingegaan, want mama en papa wilden voor iedereen een leuke tas kopen. De tas voor mijn oudste zus, m’n moeder en mij hadden we al vrij snel. Papa wilde een portemonnee. Voor mijn jongste zus was het iets moeilijker. Ze hadden in dat piepkleine warme winkeltje wifi dus we stuurden meer dan 25 foto’s zodat we misschien erachter zouden komen welke tas ze wilde. Uiteindelijk zijn we zonder de tas van m’n zus naar buiten gelopen, want die wist niet zo goed wat ze wilde en de kleuren zagen er elke keer anders uit. Het lichtinval in die winkel was inderdaad niet top, maar dat kwam gewoon omdat het een klein winkeltje was dat vol hing met tassen en het gewoon niet het ideale licht was. We gingen na heel lang in het winkeltje te hebben gestaan terug naar het hotel. We zijn weer in bed gekropen en hebben onze ogen weer gesloten.

Geschreven door Readandtravel