Vanmorgen had ik even weer een stapeltje was gewassen. Tijdens mijn ontbijt stuurde Elina een berichtje dat ze me zou bellen wanneer ze zou vertrekken. Ik stuurde haar dat ze nog wel even rustig aan kon doen omdat ik niet mijn ontbijt gehaast naar binnen wilde werken.
Elina liet mij uiteindelijk weten hoe laat ze bij de hoofdweg zou zijn en ik ging niet veel minuten van te voren weg bij mijn appartement. Bij de hoofdweg was Elina er nog niet maar binnen een paar minuten kwam ze aanrijden. Terwijl ik stond te wachten kwam een man naar me toe en hij vroeg of hij me kon helpen. Ugh, nee ga weg voordat mn tas dadelijk ook weg is.
Op kantoor was Chitra al aan het werk. Elina dacht dat ze vandaag weer naar de andere bank moest, dus ze had haar scooter buiten de poort geparkeerd, maar we hoefde vandaag niet. Ik werkte aan mijn stageverslag en aan een reisbeschrijving. Vandaag was het internet wat sneller. Tijdens de middag hadden Elina en ik opeens zo'n erge honger, maar we konden niet weg want Chitra was nog steeds weg. Ik ging onder in het winkeltje wat oreo's en chips kopen. In t winkeltje zat de mevrouw op de grond tegen het rek aan te slapen. Ik heb maar gewoon Namasté gezegd zodat ze wakker zou worden en niet van me zou schrikken. Ze moest wel een beetje lachen dat ze zelf in slaap was gevallen. Toen ik weer terug naar boven ging was Chitra ondertussen al gearriveerd. Wij lieten die Oreo's en chips voor als het was en gingen lekker Chowmin eten. Elina had vandaag gekozen omdat we hadden afgesproken dat zij vandaag zou betalen. Ik had laatst namelijk voor Shicir, Elina en mij betaald. Tjee, wat is dat echt lekker daar. 300 rupies ongeveer voor 2 chowmin en 2 cola, daar kan je in Nederland alleen een cola voor krijgen.
Daarna gingen we weer naar het winkeltje onder ons kantoor, want Elina wilde graag Kopiko hebben. Kopiko is een cappuccino-snoepje. We liepen door de winkel via de andere kant eruit om vervolgens naar boven naar ons kantoor te gaan.
Chitra vroeg of ik morgen om 6 uur klaar kon staan, want we gaan naar Nuwakot. De globalgroep gaat daar namelijk naar toe, dus we moeten even de omgeving verkennen. We hoeven niet te hiken. Elina zei al dat ik haar morgen om 5 uur maar uit bed moet bellen.
Na kantoortijd zijn Elina en ik weer samen naar huis gegaan. In mijn appartement heb ik gelijk even de was afgehaald en opgevouwen en even social media bijgewerkt. Totdat mijn telefoon aangaf dat de batterij bijna leeg was. Ik besloot om al eten te koken, maar bedacht me toen opeens dat ik misschien beter eerst deze blog kon typen. Ik had namelijk nog geen honger, maar voor mijn planning (ik wil vroeg gaan slapen), had ik dat zo bedacht. Ik heb even snel een berichtje naar mijn ouders en tante en oom gestuurd, want die vertrekken morgen al. Morgen ben ik vroeg weg en als ik terug kom zijn zij waarschijnlijk al vertrokken.
Zo ik ga nu even eten koken. Misschien een beetje saai, maar ik ga weer hetzelfde eten, het is gewoon lekker en de sperziebonen wil ik graag opmaken (maar dat lukt vandaag nog niet).
Aju Paraplu (letterlijk want het was vandaag 31 graden!)

Geschreven door Readandtravel