Vandaag was ik weer vroeg wakker. Pff wat was ik nog moe van het feest van gisteren. Ik heb gelijk even mijn tas ingepakt. Ik kreeg weer 3 boterhammen met jam aangeboden. De spa-vrienden van Elina kwamen langs en zij hadden de bruiloftfoto's van hun camera. Elina had me gevraagd om een video te maken van al het beeldmateriaal dat wordt gemaakt tijdens haar bruiloft dus deze foto's zijn nu ook in het bezit van mij.
Ondertussen was Rumina (de zus van Elina) haar zoontje aan het overhoren, want die had vandaag toets, alleen wist hij niet zo veel.
Ik heb even buiten gezeten en met de honden geknuffeld. Op een gegeven moment voelde ik me niet heel erg lekker en heb toen besloten om even te gaan liggen. Ik heb geprobeerd te slapen, maar dat ging niet zo goed. Ik was moe, had hoofdpijn, buikpijn en voelde me gewoon heel misselijk. Pff ik wil gewoon zo snel mogelijk weer terug naar Kathmandu, maar dat zal nog wel een hels ritje zijn.
Uiteindelijk heb ik toch nog even wat kunnen slapen. Toen ik wakker werd stond vrijwel meteen de jeep voor de deur. Dat was rond 17 uur. Ik was mijn zwarte vest al kwijt, misschien heb ik die in de jeep laten liggen op de heenweg... balen. Maar nu was ik ook mijn zwarte slippers kwijt.. Nouja een ding is zeker.. ik kom met minder bagage terug haha. En dat terwijl ik 16 kilo meer aan bagage mag meenemen dan op de heenweg.
Nadat ik wakker was voelde ik me wel al wat beter maar het was nog niet optimaal. Ik pakte snel mijn spullen en bracht die naar de jeep. We installeerden ons in de jeep. Dit keer zat ik niet voorin maar achter de bestuurder met 3 anderen naast me. in totaal zaten we met 10 in de jeep (allemaal genodigden van het feest). Onderweg kwam er nog een man bij. En ja hoor ook dit keer was ik vergeten van te voren naar het toilet te gaan, dus erg optimaal waren de eerste uren weer niet. Maar het viel ook wel mee omdat de weg vanuit Hetauda het eerste deel best goed geasfalteerd is. In the middle of nowhere maakte een vrouw langs de weg een gebaar om te stoppen. Ze wilde graag een lift maar alle stoelen waren bezet. Uiteindelijk is ze boven op het dak geklommen.
Niet veel later maakte we eindelijk een plaspauze. Daar namen we ook ons "avondeten" ik had een black tea met een gekookt ei.
We gingen nu met 12 man verder. Na een half uur stopte we omdat die vrouw boven op het dak op het dak schopte omdat we moesten stoppen. Ze had haar bestemming bereikt.
We reden door naar Kathmandu en hadden heel lang uitzicht over de verlichte stad.
In Kirtipur aangekomen stapten we allemaal uit, behalve die man die we niet kenden. Vanuit hier gingen we net als de vorige keer met de bus. Eerst stopte we om een familie met 2 kinderen af te zetten. Het jongetje van ik schat 6 jaar, wilde niet naar huis, hij wilde graag zien waar ik woonde haha.
Vanuit daar zijn we doorgereden naar Nepa Banquet dat bijna naast de supermarkt ligt. Ik ging samen met 2 jongens (neefje en vriend van hem) naar mijn appartement. Dat neefje was de vorige keer ook met mij mee gelopen. We gingen nu via een andere weg. Ik had deze weg wel eens een keer gelopen, maar dat was bij daglicht en dat was een beetje een gok. Dus nu wist ik eigenlijk helemaal niet. We liepen en liepen en er kwam geen herkenningspunt dus ik maakte me een beetje zorgen over waar we nu precies waren... Alles ziet er ook zo anders uit als het donker is, en vooral als er geen straatverlichting is. We zijn weer terug gelopen en ik heb gezegd dat we via een andere weg naar mijn appartement konden lopen, de weg die ik normaal loop. Vanuit daar had ik het wel echt zo gevonden. In mijn appartement aangekomen was ik keikapot en ben ik meteen in bed gedoken.

Geschreven door Readandtravel