Nadat we vanmorgen vroeg besloten om vandaag toch maar de D-day dachten te gaan doen, zijn we om 9.25 weggereden.
We zijn dan rond 10.45 bij de dead man’s corner, waar onze experience begint.
Hier is een museum met ook 2 films, 1 gaat er over hoe wat en wanneer enz… ivm D-day, en een echte ervaring hoe het is om in een vliegtuig te zitten.

Maar eerst, gaan we in het huisje van dead man’s corner kijken, hier wordt al een beetje verteld hoe het was op 6 juni 1944.
Daarna hebben we de film die het hoe at en waarom verteld in een heel duidelijk en mooie 3D film.
Vlak hierna mogen we plaats nemen in een simulator vliegtuig, en maken we de vlucht mee die ze toen ook mee maakte, dus we worden beschoten, schieten zelf, en maken uiteindelijk een noodlanding.
Moet er niet aandenken om dit in het echt mee te moeten maken.
Dit was echt een mooie en duidelijke start van deze dag.

Hierna besluiten we naar Saint mere e’glise.
Hier is een parachutist in de kerktoren beland.
Op zich wel even grappig, maar niet super interessant.
Ook even in de kerk geweest waar de parachutist aan hangt, en daar hebben we een kaarsje aangestoken, voor alle soldaten die in op D-day gevochten hebben.
Marc en Jamie hebben toen nog even in de “dump” store gekeken.

Hier op een terrasje een crêpe gegeten, het was inmiddels al een uur of 3 dus dat ging er wel in.
Marc en Jamie gingen nog even terug om een tas te kopen, en Tess en ik gingen even op het marktje kijken wat inmiddels was op staan op het kerkplein.
Grappig, allemaal lokale handelaren denk ik.
We hebben koekjes en lekkere olijven gekocht (deze waren wel iets duurder dan verwacht 🥴)

Van hieruit weer een stukje rijden richting Omaha beach, hier is een Amerikaanse begraafplaats, waar om 17.00 een vlag ceremonie is.
Deze redden we net aan, maar jeetje wat is dit waanzinnig indrukwekkend, ruim 9000 kruizen….
Echt bizar.
We lopen hier nog even door, maar om 6 uur worden we verzocht weg te gaan, helaas.

We hebben allemaal het gevoel dat het pas een uurtje of 4 is, dus besluiten we om nog een punt van D-day te doen, en dat is
Point du Hoc.
Als we er aankomen, zijn we even bang dat het dicht is, maar dat is alleen het info-center, dus de wandeling langs alle bunkers en kraters van bomaanslagen kunnen we gewoon nog doen, en ook dit is weer erg indrukwekkend.

Ik loop niet super lekker door de pijn in mijn kuit, maar goed ik wil het toch allemaal zien, dus we zien wel hoe het morgen allemaal weer gaat.
Rond 19.30. gaan we richting camping rijden, ondertussen pakken we dan maar een 🍔 King, want om nou om 21.30 nog te gaan koken zien we ook niet zitten.

Dan nog een uurtje rijden, en dan zijn we weer op de camping, onderweg nog een paar mooie foto’s van de zonsondergang en van Saint mont Michel.

Als we bij de tent komen is het inmiddels donker.

Wat een mooie indrukwekkende dag was dit.
Wel totaal 374km gereden…

Oja, Marc Jamie en ik zijn gisteren lek gestoken door, ik denk Knuten… erg vervelend, het JEUKT! En bij Jamie zijn de plekken echt groot…

Geschreven door Lauras.reisblog