Na een onrustige nacht, door wind en een jankende kat, vanmorgen vroeg (9.15uur) op pad, naar de Rocamadour.
Onderweg werd Jamie nog wagenziek, dus even stoppen, dan maar, en zoals Jamie zelf zei: dit was weer een ouderwetse.

Na de stop voelde hij zich wel wat beter, maar echt optimaal nog niet.
Aangekomen bij de Rocamadour is het even zoeken naar een parkeerplek, maar als we die gevonden hebben kunnen we meteen aan de flinke klim beginnen.
Eerst een behoorlijke trap naar de Cite medival. Vandaar uit is een een lang slingerpad via allemaal kleine kapelletjes naar boven.
Echt heel interessant vinden we het niet, maar het uitzicht is wel heel mooi, eenmaal boven gaan we met een liftje terug naar de eerst volgende laag, dit omdat onze knieën het niet leuk gaan vinden om een vrij gladde steile weg naar beneden te lopen.
Vandaar lopen we nog naar de hoofd kapellen, deze zijn wel mooi, maar om nou te zeggen, hier stuur ik iemand echt naar toe, nee dat niet.
In de cite medival (meer een straat vol met toeristische winkeltjes) halen we een heerlijk broodje en eten die in het zonnetje, wat we nog niet heel veel gezien hebben vandaag op.
Dan gaan we verder met afdalen naar de auto.
Daar aangekomen, gaan we eerst opzoek naar een tankstation, want er moet heel nodig getankt worden.
Als we dat gedaan hebben besluiten we om ook nog naar St. Cirqu-lapopie te rijden, ook dit moet een mooi ( het mooiste dorp van Frankrijk) zijn.
Mooi was het zeker, maar ook weer zo toeristisch dat we het eigenlijk snel gezien hadden.
Inmiddels was het wel al kwart over 5, dus voor we weer op de camping zijn zal het 18.30uur zijn, en dan moet er dan nog gekookt enz worden.
Dus besluiten we wel in dit dorp wat te gaan eten.
Het word een galette, een boekweit crêpe gevuld met, voor tess en mij zalm, en voor Marc en Jamie een burger met ei.
Dit was heerlijk, geen mega maaltijd, maar we kunnen hier op door.
We lopen weer naar de auto, wat ook weer een hele klim is.
Om even voor half 8 zijn we op de camping.
Het was een lange dag, die eigenlijk minder indrukwekkend was als we hadden verwacht.
Zodra we er zijn, zijn de kids ook eigenlijk alweer vertrokken, hahah.
Straks hebben ze nog een spooktocht, waarbij Jamie spook is, dus zal mij benieuwen.

Geschreven door Lauras.reisblog