Dag 5
Voor de laatste keer worden we wakker in onze mooie boomhut. We pakken onze spulletjes en proberen via de Walkie Talkie contact te krijgen met de frontdesk. Dat ging allemaal net zo fantastisch als gisteren toen we de boot wilde hebben.

Het scheelt we zijn nog vroeg, dus we lopen naar de Main Lodge waar we wachten tot we uit kunnen checken en kunnen aangeven dat ze onze koffers kunnen halen.

We genieten nog van de laatste ontbijtje terwijl we uitkijken over de vogeltjes die daar op de voederplekken zitten. Daarna pakken we om 7:15 uur de boot en rijden we dan toch eindelijk richting frogsheaven.

We kunnen hier in principe vanaf 9:30 uur terecht en anders kunnen we met een andere groep Nederlanders om 11:00 uur meelopen, maar ja dat willen we natuurlijk liever niet dus nu maar hopen of weer geen file fiasco zodat we d’r op tijd zijn gelukkig gaat alles volgens plan en om 9:30 uur worden we opgewacht door onze gids.

Hij is blij dat we d’r al zijn want nou kan die ons een privé tour geven anders moesten we met de groep meelopen en ook hij zegt dat is toch minder leuk en daar heeft ie wel gelijk in. We gaan op pad en we komen al gauw bij een boom waar een witte vleermuis hangt en waar een paar kleine zwarte vleermuisjes zitten. Supergaaf om te zien, ook zien we gelijk Een luiaard in de boom.

We lopen door het prachtige bos van Frogsheaven. Mensen vergissen zich in dit park en denken dat het echt iets is waar alleen de kikkertjes op een plekje worden gezet waar je een foto kan maken, maar dat is zeker niet het geval d’r is heel veel te zien. Zo zien we bijvoorbeeld een stekelvarken in een boom zitten echt een schatje zolang hij zijn stekels niet opzet. En we zien zelfs een hummingbird nestje zo schattig we moeten d’r wel goed bij uit de buurt blijven en rustig blijven als we d’r zijn, zodat we het nestje niet verstoren.

Dan lopen we nog een stukje door het bos waar we eventueel Michael Jackson vogeltje kunnen zien. Bas zag hem heel snel maar helaas een foto is niet gelukt. Na deze prachtige wandeling en heel veel informatie gaan we op zoek naar de kikkertjes.

Het is echt bijzonder om te zien hoe hij de kikkertjes weten te vinden. Een beetje graven om de blaadjes en hop daar is de eerste kikker. We vragen aan hem, joh hoe zit dat nou ze zijn toch giftig…… hij spoelt ze ook gelijk af op het moment dat hij ze gevangen heeft ook geeft hij aan dat ze niet heel erg giftig zijn. Het is vaak als je ze aanraakt en je gaat ernaar in je gezicht zit te wrijven dan krijg je er heel erg last van Maar als je goed je handen was na het aanraken dan is er niet zo heel veel aan de hand.

Hij zet hem wel een mooi plekje want ja tussen de blaadjes op de grond is natuurlijk wel een beetje jammer…… we kunnen hem nu mooi fotograferen.

Vervolgens wijst ons naar groene kikker die op een boom geplakt zit, eigenlijk ziet die d’r net zo uit als onze boomkikker alleen een stuk groter. Toch maar even een leuk plaatje van gemaakt. Hij zegt let op en wat gebeurt er. Hij pakte hem op om ergens neer te zetten en we zien dat het die hele mooie kikker is met van die rooie ogen en die oranje zuignapjes, wat een gaaf dier is dat zeg Ook deze zet die op een mooi takje zodat we goed kunnen fotograferen ja dat is een heel klein beetje vals spelen, maar ook wel een klein beetje handig.

Hij zet hem daarna wel weer keurig terug op de boom en zorgt dat ie weer verder gaat slapen.

Hij probeert nog een kikker voor ons te vinden en dat wordt de blauwe spijkerbroek die is wel echt heel ini mini.

Inmiddels is de grote groep Nederlanders gearriveerd en in plaats van 8 waren het er 11 ben blij dat we daar niet tussen lopen. we hebben zo’n ruim twee uur rondgelopen en het is bijna tijd voor de lunch. We lopen richting de lunchplek en ineens zegt ie kijk daar in de boom weer een luiaard. Deze ziet er echt heel erg mooi bij. Hij heeft ook een kleintje maar die kunnen we niet heel erg goed zien, maar hij heeft wel z’n ogen open en Bas kan een paar hele mooie foto’s maken dan is het echt klaar en lopen we naar het eind.

We hebben nog een half uurtje voordat de lunch is en hij zegt dat we gewoon gerust nog een stukje rond mogen lopen als we maar niet bij de groep aansluiten nou dat waren we ook zeker niet van plan.

Terwijl ik zit te wachten zit Bas ergens anders weer vogeltjes te fotograferen en in mijn ooghoeken zie ik groene blaadjes bewegen. Ik kijk goed en ja hoor, daar heb je de leave cutter mier. Ik pak gauw mijn Makro en probeer hier een foto van te maken. Het valt nog niet mee want ze zijn heel klein en ze lopen laag aan de grond en ook nog eens op een soort van asfalt. Bas komt even kijken en zegt heel slim kijk even of je het blaadje kan vinden waar die waar ze de blaadjes uitsnijden. Dat was best een goeie. En inderdaad niet veel verder ligt een blad waar driften aan het knippen zijn en waar ze ook overlopen dat is een stuk mooie fotograferen al wordt het er niet makkelijker van want het is nog steeds helemaal op de grond. En ik heb niet de behoefte om tussen deze knippende grote mieren zelf op de grond te gaan liggen.

Na een heerlijke lunch vertrekken we dan naar cano negro. Ik blijf me hier verbazen over de prachtige natuur waar je doorheen rijdt. Het is echt de amazone. Ook de plaatsjes waar je doorheen rijdt zien er echt heel bijzonder uit. Kleine plaatsjes grote plaatsjes. Overal honden op de weg overigens zijn deze honden gewend aan de weg en gaan op tijd aan de kant. Je hoeft ook niet bang te zijn dat ze je bijten want ik denk dat ze dat wel uit hun hoofd laten.

Het is nog een behoorlijk stukje kachelen en het is erg warm en omdat je niet door kan rijden is het best vermoeiend. Veel gaten in de weg… op de snelweg mag je 80 op de Hoofdweg mag je 60 en in de dorpjes 40. Het schiet dus allemaal niet echt op.

Als we de weg richting cano negro rijden zien gelijk dat we in de wetlands terechtkomen en we zien veel vogels overal vliegen ja en dan gaan we weer….. De auto wordt midden op de weg gezet. Aan de verkeerde kant, Bas springt eruit, want hij ziet een tijger reiger. Na enige woordenwisseling gaat de auto in ieder geval aan de goede kant van de weg. Meer dan dat kan ik er helaas niet uithalen. Al toeterend komt er een brommer voorbij lichtelijk geïrriteerd op de manier hoe we staan.

Als we aankomen bij het hotel schrikken we eerst een beetje. Is dit het het ziet er een beetje raar uit van de voorkant maar op moment dat we richting onze kamer lopen, lopen door de prachtige tuin en zien we aan het einde het mooie meer liggen…..de apen slingeren voor onze kamer rond en springen ze af en toe op het dak van ons huisje. Verschrikkelijk lawaai maken ze…. Bas loopt een rondje om te kijken of die wat kan vinden. Het is inmiddels wel aardig aan de tijd en we springen onder de douche die helaas niet warm wordt. Hij is even warm dan springt de stopt d’r uit en vervolgens wordt ie weer koud. Je kan de stop weer omhoog drukken maar dit speelt zich constant af, dus we moeten maar gewoon accepteren dat we voor nu koud onder de douche staan.

We kleden ons aan en lopen naar het restaurant van het hotel. Dit ziet er heel erg mooi uit. Bas loopt naar de eigenaar en vertelt hem van het probleem in de douche eerst ontkent ie en zegt ie dat het niet waar is. Nee, we maken een grapje vinden we leuk. Vervolgens zegt ie dat ie d’r morgen een keer naar gaat kijken dus Bas zegt tegen hem dus we blijven gewoon koud douchen ja zegt ie gewoon glas hard…. Heel bijzonder maar goed we gaan er het beste van maken.

We bestellen wat te eten en wachten het rustig af uiteindelijk komt ie bij ons aan tafel. Het blijkt dat we morgen met hem de tour hebben op de boot dus we moeten maar een beetje aardig blijven want anders dan doet ie misschien zijn best niet voor ons. Hij oogt niet als echt een sympathieke man maar goed, we doen ons best maar.

In dit huisje hebben we airco, dat is ook voor het eerst al moet ik wel zeggen dat met de ventilatoren en de ramen open waar wel muggen schermen voor zitten is het best prima te doen is. We hebben het nog geen één keer warm gehad en je ligt zelfs onder een dun dekentje.

Nu hebben we airco wat een feest…. de airco staat wel op vriespunt, en aangezien we inmiddels al een beetje ingeburgerd zijn hier in het Costa Rica heb ik het verschrikkelijk koud. Ik lig de bibberen van de kou in bed, nou wie had dat nou verwacht in Costa Rica.

Bas zet de airco uit en na twee uurtjes wordt het toch weer wat warmer en kan ik ook lekker slapen morgen moeten we heel vroeg op want om 6:00 uur hebben we onze eerste boottocht, welterusten

Geschreven door Basenesthers.travels