Jet-leg dus dat betekent vroeg wakker.
Vandaag wilde we naar Big Bar preserve, dat is wel 3 uur rijden en aangezien we wel vroeg willen zijn….komt het mooi uit dat we vroeg wakker zijn.

Gisteren was ik zo klaar met reizen dat ik gisteren had besloten voor me zelf dat ik in bed zou blijven liggen, bij het zwembad zou gaan luieren en daar een beetje in de buurt rond rijden….
Maar goed om 4:30 was ik klaar wakker en Bas ook merkte ik…. Zullen we er dan maar uit gaan en naar big bar rijden zei ik… dat was een goed plan.

Ik heb altijd iets meer tijd nodig dus Bas heeft tussen door de koffers ook nog uitgepakt! Daar had ik gisteren echt geen puf meer voor.

Om 5:00 zitten we inde auto, toch had ik het vermogen in de auto weer in slaap te vallen. Om half 7 zien we mooi licht de zonsopkomst is echt prachtig…. Met een beetje mist en dan de bomen met de mos slingers zo mooi. Helaas rijden we op de snelweg, kan moeilijk op de vluchtstrook statief op zetten. Overigens kan volgens Bas alles!

We halen bij de pomp een ontbijt broodje en wat te drinken en rijden de laatste minuten naar big bar. Daar aangekomen zien we gelijk alweer biggetjes lopen. Ook zien we dat het best druk is… zeker al zo vroeg. En meestal zijn Amerikanen niet zo vroeg. Maar dit is de laatste jaren ook echt ontdekt door fotografen. Er lopen er behoorlijk wat….

We kunnen nog net wat nagenieten van mooi licht en veel fotograferen. Als we ons eerste rondje hebben gelopen willen we naar het natuurcentrum lopen maar die is nog gesloten en ging pas om 12:00 open.

Wel zagen we een wasbeertje lopen die erg in zijn sas was en heel speels…. Het was nog een jong dier. Hij trok behoorlijk wat bekijks van mensen en natuurlijk ook van ons. Ik denk dat het voor die dag het meest gefotografeerde wasbeertje van de wereld was.

We lopen het volgende rondje en het begint al aardig warm te worden… Amerikanen vinden het een koude dag want het word maar 20 graden, nou met de zon die goed brand vind ik het warm zat! We zien hier veel osprey vliegen maar er zitten er ook een paar dichtbij en zoals altijd niet schuw….

Als we ook dit rondje hebben gelopen hebben goed ons best gedaan en 13 km in de benen zitten. Inmiddels is het natuurcentrum open… we kijken hier ff rond en vervolgen dan onze weg naar Vero Beach.

Het dak gaat eraf…. Het is wel 2 uur rijden maar dit zou een mooie plek moeten zij voor vissende osprey. Mark Smith, Bas zijn held footgrafeerd hier heel veel.

Als we richting Vero Beach rijden krijgen we wat sluierbewolking… dat is niet voorspeld door de weer vrouw maar heeft wel ook diverse voordelen, je verbrand niet, en met fotograferen heb je minder last van slecht licht.
Na 2 uur rijden komen we bij ft. Pierce inlet State park… We lopen naar het strand en Bas is gelijk blij hij ziet een osprey vlak voor hem duiken en er vliegen er diverse rond… ik focus me op de kleine vogeltjes op het strand.

We lopen klein stukje verder en zien een groep jonge pelikanen die ook druk zijn met vissen. Je ziet scholen met kleine visjes op springen uit de golven en dat zien ook de pelikanen. Ze vliegen uit de golven en duiken er bovenop! Ik probeer een goede foto te maken… kansen zat maar krijg het niet voor elkaar. Bas gaat het een stuk beter af en maakt mooie beelden hiervan.

Ik ben er klaar mee… Er zijn inmiddels ook een aantal witte reigers gearriveerd, grote en kleine…. Er zijn twee jongen heren die wat kleine visjes in een net hebben gevangen om daar mee grote vissen te vangen. Dat hebben de reigers ook in de gaten en liepen om de jongens heen te dansen. Ik lag inmiddels op mijn buik in het zand te rollen en probeer mooie plaatjes te maken. De jongens zagen het en gooide de restjes visjes op het strand en liepen aan de kant zodat ik foto’s kon maken. De emmer met overgebleven visjes werd goed door de groep vogels in de gaten gehouden… maar ze proberen het niet te jatten dat durven ze niet.

Ik had genoeg plaatjes en besloot alles zand vrij te maken te beginnen bij mij zelf, Bas was nog druk met de pelikanen bezig. Na dat ik alles zand vrij had en Bas me even hielp met mijn camera voorzichtig schoonmaken kwam daar een yellow crow night heron, die streek neer op het strand en wilde ook wel wat vis….

Deze vogel staat bij Bas al een tijdje op het lijstje en die was dan ook helemaal in zijn nopjes. Nou dan moest ik toch ook nog maar ff plat op de buik.

De jongens die daar aan het vissen waren had 1 van hun beet en het was een behoorlijke vis. Hij was bezig hem binnen te hengelen en opeens past vis weg…. Er zwom een haai langs en die dacht waarschijnlijk das een makkelijk hapje, helaas voor de visser!

Voor de 2e keer klopte ik me uit en maakte ik alles zand vrij.
Ook Bas pakt zijn spulletjes… de zon gaat onder en aangezien het bewolkt is hebben we echt te weinig licht.

Ik wil mijn zandbenen, voeten en kleppertjes nog ff goed afspoelen onder de douche… what the fuck, 20 minuten voor zonsondergang word die uit gezet…. Zucht dat snap ik niet .
Nou tis niet anders, dan zo maar met natte kleppertjes en hier en daar nog wat zand eten. Scheelt in Amerika kan zelfs nog in je pyama een restaurant in.

We stoppen bij een restaurantje wat we op de heen weg zagen, maar het was erg druk….Er was een live bandje en iedereen was aan het zingen en dansen…. Die hebben we voor nu maar even overgeslagen.

We stellen Tom Tom in naar huis… 3 uur moeten we rijden dat is nog best een stukje.
Onderweg proberen we iets leuks te vinden om te eten maar dat lukt niet echt. We halen bij de pomp wat frisdrank en chips en daar zullen we het mee moeten doen.

Om 21:00 zijn we bij ons hotel…. Alle twee ja zelfs Bas behoorlijk moe, lekker slapen.
Het was een geweldige dag en het voelt weer heerlijk hier te zijn!

Geschreven door Basenesthers.travels