Aanvulling op gisteren:
We gaan naar onze lodge, op een grote plant zitten 2 slangen, de ene groter dan de andere. Geen Boa constrictor, terug van die relatief kleintjes zoals we zagen in Tortuguero. Maar goed, slangen blijven slangen, altijd leuk om te zien.
Nog beestjes te ontdekken: Titi is klaar om in bed onder de klamboe te kruipen. Een soort mini mini mini slangetje heeft haar plaats ingenomen in bed. Getier alom. Bibi mag het diertje verwijderen.
Ondertussen gaat Titi tanden poetsen, wederom getier. Een soort grote kever/kakkerlak... kijkt toe bovenop de spiegel naar wat Titi aan het doen is.
Man Man, je boekt een kamer voor 2 en je krijgt er een aantal ongenodigde gasten bij.
De klamboe wordt rondom rond goed onder de matras gestoken, kwestie van morgenochtend geen zoo in je bed te vinden.


4u, ik word wakker van de kletterende regen op ons dak. De verdere nacht en ochtend krijgen de planten meer dan genoeg water voor de volgende dagen, weken, maanden.
Nog eens indommelen, wakker, indommelen, wakker....
Om 7u30 dan maar opstaan.
Titi iets later uit bed. Ook iets later ingeslapen, dat slangetje bleef in haar hoofd spoken.
We gaan ontbijten, we nemen een typisch Costa Ricaans ontbijt: Gallo Pinto.
Gallo betekent in het Spaans haan.
Het gerecht is er naar vernoemd omdat het een beetje dezelfde kleur heeft: wit met grijstinten.
Ook een haan is grijs met tinten, vandaar.
Bij ons Gallo zijn er nog bakbananen, roerei, een soort worst, kaas. Vers fruitsap, fruit, koffie.
Eens we dit binnen hebben, kunnen we verder voor de rest van de dag.
Een groep Duitse toeristen zit ook aan de ontbijttafel, zij gaan straks een boom planten.
De site, La Tigra Rainforest Lodge, is een initiatief van een Duitse wetenschapsjournalist die iets wou terug doen voor moeder natuur.
Tesamen met een Costa Ricaan heeft hij ongeveer 20j geleden een domein van verschillende hectaren gekocht.
Dit is nu in opbouw om een nieuw regenwoud te worden.
Daarvoor heeft hij hulp én financiën nodig.
Enerzijds door sponsering, anderzijds door deze Lodge en lokale initiatieven.
Eén daarvan is dus een boom planten.
Voor 35$ ga je mee naar een plantage en plant je je eigen boom. Zo breidt het bos uit en doe je iets voor de natuur.
Je krijgt een certificaat dat je dit deed..
Wij gaan op wandeling in trails rondom de Lodge, we zullen verschillende bomen zien waarop een bordje hangt met een naam, van de sponsor. Allemaal Duitse namen.
Een aantal Duitse reisorganisaties hebben een overeenkomst met de Lodge om toeristen te ontvangen, met oa. daarbij horende het planten.
Wij vertrekken dus op wandeling, een 4tal trails in de dichte buurt.
Wat direct opvalt: op verschillende plaatsen worden bomen gekapt en nieuwe lodges gebouwd.
Nu zijn er 6 operationeel, we zien bordjes staan tot nr 10. Een flinke uitbreiding dus.
Enerzijds te begrijpen want meer verblijven betekent meer inkomsten. Anderzijds betekent dat meer bomen weg, meer toerisme wat schadelijker kan zijn voor het ecosysteem.
Soit, alles zal hopelijk wel goed doordacht zijn.
De wandeling is minder verrassend dan de vorige dagen, nagenoeg geen dieren te zien. Een super kleine kikker, wat rupsen en insecten.
Het kan niet elke dag kermis zijn.
Wel een zeer mooie omgeving. Groen, riviertjes met watervallen. Een natuurlijk aangelegd pad.
Wat moeilijk blijft om aan te wennen is die zwoele temperatuur met hoge vochtigheidsgraad. Een inspanning van niks wordt al gauw een saunabeurt.
We zijn een paar uur zoet, rond 13u gaan we naar onze lodge. Een lunch van fruit: lychee, mandarijn, appel. Een gezonde voormiddag dus.
En net op tijd terug.
Als we een halfuurtje op ons terras zitten, gaan de hemelsluizen terug volledig open. Maar dan ook volledig. Bakken regen vallen naar beneden. November is einde regenseizoen, vandaag nog eventjes niet.
We waren van plan om een plonsje te doen in het zwembad maar in deze Drache Nationale is er ook niet veel aan.
Titi zoekt de hangmat op terwijl ik eindelijk de e-reader nog eens kan boven halen.
Zo'n regenmiddag is ook ideaal om de planning voor de verdere dagen nog eens te bekijken. We weten ongeveer wel waar we naar toe gaan maar de details moeten we nog uitzoeken.
Wat waar te doen, hoe alles te regelen, hoe er te geraken.
Op het terras aan de receptie, met een koffie.
Dit is de enige plaats waar er WiFi is. We zijn niet verslaafd maar soms hebben we gewoon internet nodig op iets op te zoeken.
De volgende dagen vallen min of meer in hun plooien. We kunnen terug naar de lodge.
Wat nu volgt kan het begin zijn van een mopje.
Er was eens een spin, een grote krekel en een slang. Die gingen tezamen op stap.
Waar de mop eindigt voor ons is dat al die dieren in onze lodge zitten. Vooral die slang vinden we niet zo'n aanwinst voor de kamer.
Toch maar snel douchen en terwijl met één oog de omgeving gade slaan. Misschien is het juiste die ene slang die smetvrees heeft en wil mee baden.
Een halfuurtje repos op ons terras, daar zijn de enige companen van dienst vuurvliegjes. Die kunnen we nog net aan.
Net voor we naar het restaurant gaan toch nog eens een laatste poging doen voor een glimp onze kleine kikkervriend.
Het heeft geregend en dan zouden er meer van de partij moeten zijn.
Stelling bewezen. Na nog geen minuut krijgen we al een duo versie te zien. Een kleine op een grote.
Wat verder één heel dichtbij, we kunnen super close-ups maken.
We zien ook nog 3 Bull Frogs. Dat is een grotere kikkerversie. Deze zijn zeker 10 à 15cm groot, veel indrukwekkender qua afmeting. Maar wat nog veel belangrijker is, is dat ze giftig zijn. Voldoende afstand houden als we onze reis willen verder zetten.
Nog een paar tussen versies, middel groot tot super klein.
We gaan eten.
De maaltijden zijn hier altijd super verzorgd. Wat je ook kiest, nooit mis geschoten.
Onze medebewoner zijnde de Cat Eye Snake ofte de slang komt ter sprake met onze dienster Wendy.
De slang is in principe niet giftig maar kan een vervelende irritatie geven als we er mee in contact zouden komen.
Ze is waarschijnlijk onze richting uitgekomen omdat ze de geur van een prooi rook. Een insect, een kleine vogel, iets wat op haar menu staat.
Misschien vind ze deze nacht haar maaltijd binnenskamers.
Voldoende om Titi wakker te houden deze nacht.
Wendy stelt voor om een andere lodge te nemen voor de nacht, zodat we toch één oog dicht doen.
Als echte avonturiers gaan we er op in, er zijn grenzen.
De jungle geluiden die we op de achtergrond horen die kunnen we aan, sommige rimboe species houden we liever op afstand. Tenzij ze verwerkt zijn in een bijvoorbeeld een handtasje of een schoen.
Tradities zijn er om in eer te houden. Nummer 3 deze week krijgt een gelukkige verjaardag van ons. Dansen met Peter kon ook deze zaterdagavond, enkel een goede 9000km te overbruggen.

Geschreven door Waarzijnwenu