Ondanks het snurken, ondanks het vroege haangekraai, ondanks het vroege geroep van de doofstomme jongen hebben we toch redelijk geslapen. De zon zit al hoog, geeft al flink warmte. En het is nog maar 7u30. We krijgen eerst koffie en/of thee. Wat later ontbijt. Een roerei met toast. Het is 9u30 eer iedereen klaar is om te vertrekken. Vrij snel gaat het de dichte jungle in. Dik bamboebos, smalle paden. Mooi stappen. Een klein stroompje over. De gids toont ons medicinale planten. Mimosa struikjes die sluiten eens je ze aanraakt. We lopen langs rubberbomen. Tot we aan het eerste dorpje komen. Een Akha dorp. De gekende bamboehutten. Het is een klein dorpje, er wonen maar 7 families. Verder is het een dorp zoals we er al verschillende zagen. De meerderheid is weg, gaan werken op het veld. Een enkele vrouw en een paar kinderen zijn de enige aanwezigen. Natuurlijk tezamen met een bende honden, kippen, varkens. Een hoge boom zou dienst doen als honingreservoir. Via een bamboeladdertje kruipen de locals tot hoog in de boom om de te halen. Met af en toe een slachtoffer die uit de boom valt. Via een klein pad stappen we tot aan de waterval. Het is een grote, belooft de gids. Alles is relatief, wat groot is voor de een, is iets gewoons voor de andere. We kunnen zwemmen in een natuurlijk zwembad. Als we willen. Dat willen we niet want het water is ijskoud. Sommige van de groep gaan er voor. Respect. Na een halfuur gaan we verder. Het is ongeveer 45' stappen tot waar we lunchen. Een basis eethuis. Gebakken rijst met groenten. Alles stond al klaar, niet de beste maaltijd ooit. Hier splits de groep in ongeveer 2. Eén deel gaat iets doen met olifanten. Wij kozen er voor om nog verder te stappen, om nog meer bevolkingsgroepen te zien. De natuur is een beetje veranderd. Minder dichtbebost. Terug wat meer landbouw. De wandelpaden zijn breder en vlakker. Een vrouw met kind op de rug is bezig met handwerk. Één huis, zij aan de voordeur. Op het aanpalende veld verzamelen 2 personen maïskolven. Basis leven. We wandelen verder, zien grote vijgenbomen. Ze hangen vol grote rode vijgen. Jammer genoeg te hoog. Degene die op de grond zijn gevallen, zitten vol mieren. Ook geen optie. Een volgend dorpje kondigt zich aan. Ook hier alleen maar een paar huizen. Bouwvakkers zijn bezig een nieuw bamboehuis te bouwen, voor locals én toeristen. We pauzeren 10'. Niet dat we zó moe zijn, tot nu toe was het niet zo inspannend. Nadat een 45' komen we aan op de plaats waar we gisteren vertrokken. Dit is het eindpunt, we wachten hier op de pick-up. Een afdakje met houten bankjes is geen optie, de urinegeur is niet te harden. We halen verhaal bij de gids. Er waren nog 3 bevolkingsgroepen, een 2de waterval en een kijkje bij de olifanten beloofd. Zijn antwoord : de groepen hebben we gezien. Die éne dame en de bouwwerf, dat waren ze. Een waterval was er niet meer. En de olifanten zijn we voorbij gelopen maar is hij vergeten te stoppen. Iedereen van de groep is niet echt gelukkig met hem. Dit was de slechts georganiseerde trekking die we deden. De pick-up komt ons ophalen, onderweg stoppen we om het 2de deel van de groep terug op te halen. We rijden terug naar Chiang Mai. Iedereen wordt aan zijn hotel of hostel gedropt. Wij halen onze bagage op bij onze vorige hostel, we verhuizen naar @box hostel. Daar hebben we afgesproken met Brigitta. We gaan samen verder reizen, met de huurauto. De pick-up brengt ons tot daar, toch één afspraak waar ze zich aan houden. De hostel is anderhalve maand open. Het is een leuk concept. De kamers zijn containers, 2 hoog. Alles is nog nieuw, proper. Brigitta is er al. Ook zij deed een trekking, 3 dagen. Bij haar werden alle verwachtingen wel ingelost. Ah, you win some, you lose some. We nemen een douche. We spreken af met Bernadette. Ook een Zwitserse, uit onze trekkinggroep. Mid 50, ze reist voor de 1x alleen. Een leuk dame. En Brigitta is supertevreden want ze kan het sappige "Schgggg" Zwitserse dialect nog eens bovenhalen. We halen Bernadette op bij haar guesthouse. We zoeken en vinden een klein leuk restaurantje. Het eten is lekker, dat van Titi en mij is iets te pikant om goed te zijn. We gaan nog iets drinken. Brigitta en Bernadette zijn niet meer te begrijpen voor ons. We verdiepen ons dan maar in het "4 op een rij" spel. Het gaat stilaan naar middernacht als we afscheid nemen van Bernadette. Zij vertrekt morgen naar Laos. Wij nu naar onze container.

Geschreven door Waarzijnwenu