Ons ontbijt is zeer basis. 1 stuk Frans brood met confituur. En zéér sterke koffie. Goed, beter dan niets. We gaan eerst naar Mr Wing. Hij doet tours door Vietnam per motor. We waren gisteren bij hem, hij beviel ons en maakte een mooie offerte. Vandaag gaan we de tour vastleggen. In 6 dagen van Da Lat naar Hoi An per motor. Vandaag doen we eerst een hike naar de top van Langbiang berg. We hebben een afspraak bij Dalat Passion Tours. Zij verhuren MTB met gids. De onze is Sang. Een jonge, enthousiaste kerel. De fietsen die we krijgen zijn eindelijk eens van goede kwaliteit. Helm op en weg zijn we. De stad doorfietsen. Op zich al een onderneming. Met je fiets door het drukke stadsverkeer. De term zwakke weggebruiker is hier uitgevonden maar wordt niet toegepast. Eens buiten de stad gaat het op een glooiende weg richting de berg. Leuk fietsen, af en toe pittig omhoog. Onderweg geeft Sang heel wat info over de streek en over Vietnam. In goed Engels, ook eens een verademing. We komen aan bij de voet van Mount Langbiang. Fietsen worden aan de kant gezet. We gaan te voet verder tot op de top. Het is hier dé streek van bloemen, koffie en aardbeien. Momenteel worden ze volop geplukt. Nog niet echt rijp. Ze worden geëxporteerd naar naburige landen, naar andere delen van het land. We mogen er één proeven. Ze zijn helemaal niet zoet. Wat verder staan serres met rozen, lelies. Die zijn voor namelijk voor de binnenlandse markt. Terwijl we beginnen te klimmen komen mannen op scooters de berg af. Meer glijden want de ondergrond is klei-achtig en door de vochtigheid een ware glijbaan. Maar ze banen zich met het grootste gemak een weg naar beneden. Het zijn mannen van de Lat minderheid. Wij moeten omhoog, een flinke klim. Tot 2167m hoog. Het eerste stuk is door een dennebos. Leuk wandelen, ondanks het stijgpercentage. Je krijgt een mooi overzicht over de vallei. Veel serres, heel groen. Ongeveer halfweg verandert het landschap. Het dennebos maakt plaats voor jungle begroeiing. Het pad gaat over in natuurlijke trappen. Hoge treden, vrij lastig voor de bovenbenen. Soms over boomstammen, soms eronder. Het is er veel vochtiger. Door de begroeiing maar er hangt een nevel, de top van de berg ligt in de mist. Sang brengt ons via het smalle steile pad tot op de top. Het pad werd door de Lat gebruikt voor de jacht. Nu geen wilde dieren meer, een verdwaalde slang niet te na gesproken. Eens op de top heb je normaalgesproken een mooi uitzicht, zelfs tot aan de kust, 160km verder. Nu enkel wolken. Sang begint aan de lunch. Broodjes met tofu, varkensvlees, groenten en fruit. Net als we beginnen te eten begint het te regenen. Regen die al snel overgaat in striemende regen met een harde wind. Wij hebben regenjas en paraplu mee. Sang, nochtans de gids, heeft enkel een truitje mee. Dat wordt rillen van de kou. Op de top zijn we in het gezelschap van nog een gids en 2 Deense meisjes. Ook zij zijn verzopen kiekens. Blauwe dan wel, van de kou. We steken ons broodje vlug binnen. Beklimmingen zijn niet ons beste deel van deze reis. Ook op Mount Fuji moesten we vluchten voor het slechte weer. We gaan terug naar beneden. Heel behoedzaam. De regen maakt de ondergrond nog meer glibberig. Eens we halfweg zijn, stopt de regen. Het blijft opletten geblazen. Titi maakt 4x een kleine uitschuiver. Zonder gevolgen. Jammer van het weer. Het is een zeer mooie hike die nu niet tot zijn recht komt. Onderweg krijgen we van Sang heel veel informatie over het reilen en zeilen in Vietnam. Een zeer goede gids. Eens terug beneden blijft de hemel grijs en is het toch niet echt warm. Dat zal straks wel veranderen, als we fietsen. Eerst bezoeken we een minority dorp, van de Lat minderheid. Houten huizen, terug in tijd. Ze ontvluchtten de stad als Vietnamezen uit het noorden zuidelijk kwamen. Ze krijgen een klein beetje steun van de overheid, moeten geen taksen betalen. Maar ze hebben een hard leven. Ook hier een heleboel achtergronden door Sang. We starten aan de fietstocht terug. Net dan begint het hard te regenen. We waren net wat opgedroogd. In een mum van tijd zijn we nat tot op het bot. Door de klim hebben we gelukkig geen kou. Het blijft ondanks alles toch leuk en mooi fietsen. Terug in het kantoor nemen we afscheid van Sang. Een zeer leuke samenwerking. We hebben cash nodig. In geen enkele automaat kunnen we geld afhalen. Mr Wing rijdt me met de scooter naar verschillende ATM's. Eentje lukt voor een klein bedrag. We zien morgen wel of we ergens meer geluk hebben. Mr Wing brengt ons met de scooter terug naar de hostel. Leuke geste bij dit weer. De warme douche doet deze keer extra deugd. En met een koffie zijn we terug de oude. Dat kan niet gezegd worden van onze kleren. We gaven ze gisteren aan Tri, de eigenaar van de hostel, om te wassen. Ok, het heeft geregend. Maar de kleren hingen op een rek, buiten onder een lekkend afdak. Geen wonder dat ze niet droog zijn. Morgenochtend zijn we vroeg weg, we zouden graag de rugzak pakken. Een droogkast heeft Tri niet. Hij stelt voor alles te drogen met een strijkijzer. We hebben onze twijfels over de slaagkansen, volgens Tri no problem. Morgenochtend hebben we onze was. We moeten nog eten. Aan de overkant van de straat is een vegetarisch restaurant. Eens checken of dat iets is. Een grote kille zaal. Misschien is het zelfs een klooster want monniken lopen de trap op. We bestellen vegetarische vis en vegetarisch varkensvlees. Net echt. Met groenten en rijst. We krijgen porties waar 4 mensen kunnen van eten. Één van de betere maaltijden. Terug in de kamer worden de schoenen onder handen genomen. Afwassen en krantenpapier er in om te drogen. We vroegen een ventilator aan Tri. Iemand die teveel kolen of ajuinen at, maakt meer wind. We plaatsen hem toch maar voor de schoenen. Baat het niet, schaadt het niet. Hopelijk zijn ze morgenochtend iet of wat droog.

Geschreven door Waarzijnwenu