Een voormiddag om te plannen. Dat is ons objectief als we opstaan. Eerst ontbijten. Klassiek. Toast, ei, koffie. En dan de koppen bijeen steken om een ruwe planning op te stellen voor de volgende 12-13 dagen. We willen uiteraard zo veel mogelijk doen. Maar het moet haalbaar en betaalbaar zijn. De hostel heeft een reisafdeling die boekingen kunnen doen. We gaan bij hen ons licht opsteken. Kohin is de jongen van dienst. Een goedlachse kerel. Voor elke vraag krijgen we een antwoord, afgerond met een lach. Hij staat ons bij met raad en daad. Hij geeft advies over hoe waar te geraken, welke overnachting te nemen, wat te bezoeken. Hij geeft ons een ruwe schatting van de te verwachten kosten. Het is te kortbij om alles voor ons te regelen. We zullen het zelf gaandeweg moeten doen. We zullen zien waar we uitkomen. Via de receptie krijgen we een plaatsje waar ze Titi's flightbag kunnen herstellen. Waarschijnlijk moet er een volledige nieuwe rits in. 15' stappen. Op de stoep is een soort klein naaiatelier. Een jong meisje bekijkt de zak. No problem. De ritssluiting is kapot, het gedeelte met de kleine hendeltjes. Op een wip is de rits open, worden er 2 nieuwe sluitingen bevestigd. Alles dichtlijmen en stikken. Voor nog geen 2€ is de zak zo goed als nieuw. Alleen in Azië. We nemen de taxi naar de Shwedagon pagode. Het is de grootste en belangrijkste tempel van Myanmar. En één van de belangrijkste boeddhistische bedevaartsoorden ter wereld. De 98m hoge pagode is van ver te zien. Niet in het minst omdat ze volledig bedekt is met 50000kg bladgoud en duizenden edelstenen. Via één van de vier ingangen gaan we binnen. Schoenen en kousen uit. Blote ledematen bedekken. Als we het complex betreden, zien we onmiddellijk de grootte en de schoonheid. De zon is van de partij, het goud blinkt. De grote centrale pagode is omringd door 68 middelgrote en kleine pagodes. Een rondgang rond dit alles. Het is er vandaag vrij druk, heel wat mensen lopen rond of liggen op matjes in de schaduw. Wij slenteren rond, er is fotomateriaal in overvloed. Mooi opgeklede mensen, kinderen. Met het gezicht wit geschilderd. We mogen foto's nemen. Wij zijn ook voor hen een attractie. Een lach naar hen opent deuren. Hun vriendelijkheid blijft ongezien. We zetten ons neer op een trap en observeren. Onze ogen kunnen niet volgen. Zoveel mensen, om ter mooist, om ter vriendelijkst. Als we een tijd later verder stappen, is er een feest aan de gang. Er worden kleurrijke ballonnen opgelaten. Feestelijk geklede dames gaan op de foto. Het is de start van het Kathina festival. Het is een feest waar leken de boeddhistische monniken eren en hen nieuwe kledij geven. Ook de optochten in de straten de vorige dagen horen hierbij. Een groot plein voor de centrale pagode vult zich met mensen, ze nemen plaats op de grond. De menigte groeit vrij snel aan tot een grote mensenmassa. We nemen terug plaats op een trapje om de menigte te observeren. En dan begint een kippenvel moment. Een monnik begint te bidden, de ganse massa volgt hem in zijn gebeden. Iedereen kijkt naar de pagode en bidt luidkeels. Het lijkt voor ons een beetje op de hadj, de pelgrimstocht voor de moslims naar Mekka. We volgen het spektakel een klein uurtje. Het is 18u30, de gebeden zouden nog doorgaan tot 21u. In de achtergrond zijn vrouwen op weefgetouwen bezig te nieuwe gewaden te maken. We banen ons een weg doorheen de massa. Weeral iets om niet te vergeten. We krijgen schoenen en kousen terug. Een taxi brengt ons terug naar de hostel. Weliswaar in etappes want eerst kent hij de weg, dan weer niet, dan moet hij een telefoontje plegen voor info. Uiteindelijk, met onze aanwijzingen, geraken we thuis. Een paar straten verder gaan we op zoek naar iets om te eten. We vinden een soort buffet, letterlijk langs de straat. Het eten ziet er OK en lekker uit. We gaan er voor. Voor nog geen 1,5€ per persoon hebben we meer dan genoeg gegeten. Of het veilig was, zullen de volgende dagen uitwijzen. Morgen gaan we met een 7 uur durende busrit meer zuidelijk. De start van onze roadtrip door Myanmar. Oja, Katrien, de laatste foto is speciaal voor jou.

Geschreven door Waarzijnwenu