Joepie. Een zeer goede nacht gehad, goed en veel geslapen. Op het gemak ontbeten. Om 11u47 hebben we onze trein. Tickets hadden we gisteren al gekocht dus geen zorgen. In het station staat er 1 bestemming in het rood te knipperen. De onze natuurlijk. Maar de tekst is in het koreaans. We vragen aan de balie wat het probleem is. In zijn beste Engels, oftewel zo goed als geen, legt de beambte iets uit. Na veel over en weer gepraat komen we er achter dat onze trein 6' vertraging heeft. Als het dat maar is. De man vergezelt ons zelfs tot bijna aan het perron. De trein rolt het station binnen, opstappen, genummerde plaats zoeken. Nog geen 2' later vertrekt hij al. Geen medelijden met laatkomers. De trein is zeer comfortabel. Gemakkelijke zetels, proper, ontspannen reizen. Op een bepaald moment stopt hij in een station, mensen stappen op. Ze komen in onze wagon en spreken jonge mensen aan die zitten. Zonder morren staan die recht en geven hun plaats af. Hoe het systeem werkt weten we niet maar blijkbaar kan je mee op de trein zonder een genummerde zitplaats te kopen. Met het risico de ganse reis te moeten rechtstaan. Als het natuurlijk gratis is of voor een sterk verminderde prijs, het overwegen waard voor budget reizigers. Als je wil op- of afstappen moet je als reiziger wel bij de pinken zijn. Je hebt amper de tijd. Snelle stop en weer weg. Het landschap verandert geleidelijk. Groener. Er komen meer rijstvelden, landbouw. Met lage bergen op de achtergrond. Na een goede 2u bereiken we Gyeongju. Aan het tourist office wat info en de weg naar de Hanok gevraagd. Een Hanok is een traditioneel huis zoals de mensen vroeger (en nu) leven. De ontvangst is een beetje koel. De eigenares lijkt super gestresseerd. Drukke tijden?? Onze kamer is nog niet beschikbaar. We gaan dan maar eerst iets eten. Toevallig is het beste originele restaurant van Gyeongju vlakbij. En ze zijn nog open. We bestellen een Jeongsik. Dit is een typisch Koreaans gerecht. Een beetje tapas want je krijgt 20 verschillende gerechten. Sommige gekend. Andere nieuwe zoals Dakgalbi (spicy kip), Pajeon (soort pannenkoek met groene ajuin). Allemaal lekker maar we vallen in herhaling : o zo pikant. Waarschijnlijk is er een hoog percentage aan maag en/of slokdarmkanker. We keren terug, de kamer is vrij. Basis. Zoals de Hanok hoort te zijn. Daarvoor komen we hierheen. Toilet en douche zijn in een apart gebouw, kotje eigenlijk. Het hoofdgebouw is gezellig druk, huiselijk. Op onze kamer een beetje rusten. 2u later schieten we wakker. Blijkbaar heeft ons lichaam nood aan in te halen slaap. We verkennen de stad. Eerste indruk is niet overweldigend. Tegen 21u bloeden de meeste straten dood. We kopen fruit op straat. Oude vrouwtjes verkopen soms 10 perziken en niets anders, andere een uitgebreider assortiment. Een beetje rondslenteren en slapen.

Geschreven door Waarzijnwenu