Wekker terug om 7u45, het wordt stilaan een routine.
Donkergrijze wolken als we de luikjes openen. Het weerbericht voorspelde een regendag, Ik denk dat ze woord zullen houden.
We ontbijten op het gemakse in Bobil, maken ons klaar om vertrekken. Terug, dat vraagt niet veel tijd.
We gaan een dagje Brenen ofte gletsjers bezoeken. Het is er misschien niet echt het geschikte weer voor maar alles heeft zijn charmes, ook de regen.
Het is niet zo ver rijden, amper een halfuur. Maar toch tijd genoeg om onze mediawall op te laden. De tol van de technologie.
De weg naar de gletsjer is er al eentje om je vingers bij af te likken.
Smalle baantjes, herfstkleuren. We rijden langs een meer, azuurblauw, helder. Magnifiek. Met op de achtergrond de Briksdalsbreen die ons roept.
Verplichte parking, 7€. Inderdaad, niets voor niets in Noorwegen.
We zijn goed voorbereid van thuis uit : motorregenbroek mee, goretex regenvest en dan nog eens een capuchon erover. Lijkt wel op een tent maar is efficiënt. Goretex stapschoenen, er kan ons niets gebeuren.
De wandeling naar het uitkijkpunt is een klein uurtje, alzeker als je de infoborden onderweg leest, als je foto's neemt. Niet zo evident met die regen.
Een riviertje is onze metgezel, al gaat die aan een meer dan vlotte snelheid richting het dal.
De gletsjer is sinds de 18de eeuw flink afgenomen in grootte. Borden langs het wandelpad geven info. 2-3km voor de plaats waar de gletsjer nu eindigt staat een bordje dat de gletsjer in 1760 tot daar kwam. Ongelooflijk hoeveel de natuur doorheen de eeuwen veranderd is. Toch iets om bij stil te staan. Niet te lang, daarvoor regent het en waait het te hard. We gaan toch tot het uiterste punt, proberen een paar mooie foto's te nemen. Een uitdaging voor mens en toestel.
De terugtocht is altijd korter, al is het maar een gevoel.
We komen terug bij Bobil, dé uitdaging is nu om alles droog te krijgen.
Op de parking staan een bruin soort kastjes. Nadere inspectie leert dat het kastjes met stopcontacten zijn. Niet teveel vragen stellen, gewoon onze kabel inpluggen. Dan hebben we netstroom, kunnen we ons klein chauffageke gebruiken. Het plan lukt perfect, iets té perfect te zien aan de thermometer. 37° binnen in Bobil, én vochtige kleren. Net geen sauna effect. Maar de poncho's, de vesten, de schoenen drogen, da's het voornaamste.
Ondertussen nemen we de tijd om iets te eten. We hebben stroom, we kunnen de waterkoker gebruiken. Een koffie, een toast met beleg, een stukje chocolade als toetje. Geen klagen.
Een uurtje verder is het terug tijd om te vertrekken, op naar de volgende stop.
Bij het verlaten van het parkeerterrein ons vuilnis in de container dumpen. Wat een toeval, een kraantje met vers drinkbaar gletsjerwater. Durven we? Geen slapende honden wakker maken, zegt Carine altijd. Gewoon de darm aansluiten en onze tank vullen. We kunnen deze avond terug ons plan trekken indien nodig of gewenst.
We rijden door naar de 2de gletsjer, de Kjenndalsbreen. We zijn nog niet zeker of we tot het aller uiteinde zullen rijden, een beetje afhankelijk van het weer. Eigenlijk rijden we de berg rond dus niet zo'n grote afstand.
We vallen in herhaling maar het baantje er naar toe is terug schitterend. Langs de fjord, een heel smal slingerbaantje. Breed genoeg voor 1 wagen, uitwijkstroken bij tegenliggers. De klok zegt 16u30, als we nog verder rijden betekent dat ook verder terugkeren morgen want er is maar 1 weg en die moeten we terugkeren.
We beslissen om onze kar te keren, ook omdat we op de heenweg een leuk plekje zagen waar we kunnen bivakkeren voor de nacht. Langs de fjord met zicht op de gletsjer. Schaapjes die ons met de bel rond hun hals welkom heten. Ongeveer zoals thuis maar dan iets anders.
Niemand was ons voor, het is de onze.
Bobil met de neus richting gletsjer en de poep richting het water. En wij op onze kampeerstoelen met een glaasje genieten van het uitzicht. Live's a bitch.
Max een uurtje, de avondkilte zet zich in. 18u, de luifel terug indraaien, stoeltjes opplooien. Tijd om de warmte van Bobil's binnenkant op te zoeken.
Voorbijgangers kijken met een jaloerse blik naar ons gezellig stekje, voelen zich gevangen in hun vierwieler. Wij genieten volop.
Subiet iets lekkers klaarmaken op ons gasvuurtje, een douche, nog een beetje planning voor de volgende dagen. Ook al rijden we, de dagen vliegen voorbij.

Geschreven door Waarzijnwenu