Een beter uur om op te staan, 6u!! Vakantie is uitrusten!!
Goed geslapen, geen nachtbrakers. Die kwamen we gisterenavond op weg naar onze tent al tegen in den donker, 2 zebra's. Of een rondlopend zebrapad maar zoveel hadden we echt niet gedronken.
Een stevig ontbijt verorberd : spek met eieren.
Rond 8u uitgecheckt en terug de slechte weg op , deels dezelfde als gisteren. We rijden eerst naar Solitaire, een dorp bekend vanwege zijn appeltaart. Met dorp bedoelen ze hier een tankstation, dé bakkerij en een bandencentrale, meer niet. Of toch, een collectie wegroestende oldtimers. We zijn juist te laat, geen appeltaart meer. 20' wachten, dat kan Titi nog juist. Ondertussen een koffietje drinken, de bak is klaar, Titi haast zich naar de toonbank om haar stukje op te halen. We kunnen terug weg, niet alvorens te spreken met een Braziliaan wonende in Kaapstad, die motortrips organiseert tussen Kaapstad en Windhoek. Een 7 tal mannen met BMW GS doen de 16 daagse trip. Even ons licht opsteken, je weet nooit.
Voor we vertrekken een eerste kleine depannage : een houder van het voorspatbord is afgebroken. De rol duct tape die ik meebracht mag de eerste keer uit de koffer. Alles vastkleven, hopelijk houdt het.
De weg is iets drukker, het is een hoofdbaan. Dat betekent nog geen asfalt, integendeel, doordat er veel passage is, is de weg bijwijlen nog in een slechtere staat. Veel los grind, steentjes, keien. Wij rijden een voorzichtig tempo, sommige locals vliegen ons voorbij, soms een beetje onverantwoord.
De droogte noopt naar andere manieren van waterwinning. Dat wordt opgelost dmv watermolens. Eigenlijk windmolens die water oppompen. Je ziet ze overal staan langs de wegen.
Een vaste waarde : stof stof stof. Overal maar dan ook overal. Verse kledij ziet vrij snel wit, elke schuif of bak die je opent is bedekt met een laag stof, vooral in de kofferbak. Gelukkig bevat Jeepie geen stofzuiger of Titi was niet te houden.
Volgende hoogtepunt vandaag is de Spreetshoogte pas. Één van de de mooiste wegen in Namibië, dwars door het Wittberge gebergte. Hoogste punt 1780m met stijgingspercentages tot 25%. De zijde die wij nemen is verhard, geen overbodige luxe want Jeepie heeft het af en toe een beetje moeilijk om zich een weg naar boven te banen. Maar opgeven doet hij niet, hij wil ons perse de mooiste vergezichten van Namibië tonen. Op het hoogste punt hebben we een prachtig zicht over de vallei met omringende heuvels. Een kleurschakering om U tegen te zeggen. De afdaling is terug onverhard, dat betekent een stofwolkje maken. Dat kunnen we al goed, ook niet zo moeilijk met die droogte.
Nog een vaste waarde : nesten gemaakt in bomen, elektriciteitspalen. Het lijken wel strooien daken op een stok. Ze zijn gemaakt door weversvogels (of zo iets, we kennen enkel de Duitse naam). Ze lijken een beetje op mussen. Sommige zijn echte kunstwerken.
Derde vaste waarde vandaag : de uitgestrektheid van de landschappen. Eindeloze vlaktes.
Nummer 4 : geen mens op de baan. We rijden soms uren zonder iemand tegen te komen. Geen wonder dat er aangeraden wordt om drank en proviand mee te hebben voor een drietal dagen, in geval van panne overleef je tenminste. Een geruststellende gedachte.
We overnachten op Hakos astrofarm/ecofarm. Alles met respect voor de natuur. Een afslag van de hoofdweg van 7 km lang. Die zullen geen last hebben van hun buren.
Een slechte weg leidt ons naar het hoofdgebouw.
We moeten een beetje zoeken naar de ingang. Een oudere dame komt aan de deur. Gütentag, sie sint die touristen. Alsof iedereen op de wereld enkel duits spreekt. Zo ver zijn ze niet geraakt.
Als we in het engels antwoorden, haalt ze een man. Die spreekt wel vloeiend engels. We zijn de enige op de camping. Niet moeilijk, waarschijnlijk vindt niemand anders zijn weg naar hier.
Overal staan telescopen, het is hier een soort sterrenwacht. Voor een kleine meerprijs kunnen we er gebruik van maken, krijgen we les. Helaas de maan is te helder, daardoor niet zijn de sterren niet op hun best. Misschien een volgende keer.
De kampplaats ligt op een volgende heuveltop, volledig afgelegen. Aangezien we de enige zijn, totale privacy en rust. De enige die kunnen langskomen zijn bavianen. Als we ons afval wegsteken en morgenochtend meebrengen naar het hoofdgebouw zou er normaal gezien geen probleem mogen zijn. Dat wordt rustig slapen deze nacht.
Alles is aanwezig uitgenomen elektriciteit. Die is enkel voorhanden in het hoofdgebouw en wordt opgewekt dmv wind -en zonne-energie.
Water wordt opgepompt via 2 stations van 3,5 km ver. Hoe verwend zijn we thuis.
Herr Flick vraagt of we nog iets nodig hebben. Nope, we hebben een batterij voor de frigo, we hebben houtblokken voor de BBQ, we hebben een tank met water, sfeerlampjes uit soldatenhoek 12. We zijn volledig zelfbedruipend.
Tent opzetten, piece of cake.
Koffietje drinken, Titi mét een piece of cake.
De service voorbereiden dwz de BBQ klaarzetten, groenten snijden, tafel dekken.
2' later kunnen we douchen. Alles voor onszelf, de enige waar we mee moeten delen zijn 2 grote kakkerlakken. Ze blinken, ze waren ons waarschijnlijk voor.
Net op tijd terug voor een prachtige zonsondergang. Stil genieten, voor zover mogelijk met kabouter Kwebbel aan mijn zij.
De lamskotelappen gaan op de BBQ, de broccoli en bloemkool in de pan.
Theelichtjes en de vlam van de BBQ verlichten onze setting, het was wederom een mooie dag.

Geschreven door Waarzijnwenu