Vandaag terug dagtrippen, naar Nara. Eerst een stukje met de metro. Daarna met de lokale trein. Navraag op welk perron om welk uur. De Aziatische onmogelijkheid om de " R " uit te spreken wordt bewezen. "Fol Nala, you take lapid tlain on platfolm 16". Vely bedankt. 35' later zijn we er al. Een stadsplan halen bij de tourist info. Ze ziet ons aankomen en heeft al een plan klaar. Goede uitleg wat waar is, hoe er te komen, wat het kost. De hoofdstraat is gezellig druk. Eerst iets eten. Kaiten zushi. Maar dan wel de beste ooit. Unagi (paling), zalm, sardines, alles om ter lekkerst. En heel verzorgd. Daarna begint het culturele hoofdstuk. Nara-kõen park huisvest verschillende highlights : 5 verdiepingen pagode, kofukuji tempel. De belangrijkste is de Todaiji tempel. Het grootste houten gebouw van de wereld. Mooie tuin errond. Aan de ingang kan je beroep doen op een gratis Engelstalige gids. In goed Engels geeft hij uitleg over het gebouw. 49m hoog ,35m breed, 50m diep. De historie erachter. Eens binnenin pikken we in bij een groep toeristen met eigen gids. Die weet toch niet wie bij haar groep hoort. Terug in goed Engels uitleg over binnenin, de beelden die er staan. Over de grote boeddha die er staat. 15m hoog, 12m breed thv de knieën, 6,5m groot hoofd. Uitleg over de positie van de handen. Het onderste deel is origineel, de rest gerestaureerd na een brand. Verder staan er in het park nog verschillende tempels en schrijnen. Een zeer mooi groot park om in rond te lopen. In het gezelschap van honderden herten. We komen monniken tegen. Er zit een priester te bidden. 2 meisjes in kimono poseren maar al te graag voor ons. We bedanken in het Japans. Blijken eigenlijk 2 chinese meisjes uit Shanghai te zijn. Ze huren de kimono voor een dag en paraderen er mee. Maar ze zijn materiaal voor mooie foto's. Op onze weg gaan we in een openbare rustplaats binnen. Voor de airconditioning. Blijkt ook info plaats te zijn over hoe gebouwen beschermd worden tegen aardbevingen. Hoe ze op metalen/rubberen poten staan om bevingen op te vangen. Super interessant. Verschillende plaatsen buiten zoals straten zijn niet-roken. Voor ons op straat loopt een jongen, met de brandende sigaret in de hand. Een dame kruist zijn pad. Zonder aarzelen spreekt ze hem aan, dat het een niet-rokers zone is. De jongen ziet zijn fout in, dooft de sigaret en excuseert zich naar de dame toe. Voor liefhebbers van regels lijkt me Japan een ideaal land. Er is vanavond in de Gangoji tempel een feest. Met kaarsen is ons gezegd. We gaan er heen bij valavond. Veel volk. In de tempel en errond branden heel veel schaaltjes met daarop paraffine en een lont. Lampionnen. Vrouwen met hun dochters lopen in kimono rond. Er zijn stalletjes met eten, ijs, speeltjes. Een gezellige atmosfeer. Op een plein voor de tempel luidt kindermuziek. We gaan er op af. Alsof je in plopsaland komt. Kinderen van +/- 5j, gekleed in kimono, dansen op de muziek. Zij, en wij, worden wild. Foto's. De kinderen poseren maar al te graag voor de camera. Mama's zijn super fier dat we hun kinderen willen fotograferen. Eén mama vraagt van waar we zijn. En begint dan te vertellen over haar man. Hij heeft een stalletje met schaafijs. Maar hij is ook monnik. Wel één met haar én vrouw + kinderen én hij drinkt bier. Een moderne monnik dus. Hilariteit. Het blikje bier doet zijn werk bij haar. Dan vertelt ze over het feest. Dat het elk jaar terugkomt op 23 en 24 augustus. Het is het eind van O-bon, een boeddhistisch feest. De mevrouw vergelijkt het met Halloween. Dat het ook om die reden gevierd wordt aan de tempel. Het is trouwens de tempel ter ere van de God van de kinderen. Weeral iets bijgeleerd. En op het juiste moment op de juiste plaats. Het wordt stilaan tijd om terug te keren naar Osaka. We weten niet goed wanneer onze trein komt en de metro rijdt ook maar tot 23u40. Onze trein hebben we uiteindelijk vrij snel, 10' wachten. 1 overstap waar we 2' voor hebben. Ruim voldoende. Overstappen op de metro. Er is één of ander concert van een boy of boysband vanavond want de metro zit vol meisjes, gekleed in opvallende kledij. En allemaal hebben ze kleeftatoeages van de artiest op de armen. En op het aangezicht "I love you" of zo iets. Een bonte bende. Ondertussen is het al 22u, een beetje laat om nog te gaan eten. In de supermarkt dichtbij de hostel is het vanaf 22u korting, tot 50%. We kopen het één en ander om nog in de hostel op te eten. We zijn al gelijk de echte ! Morgen zeggen we Osaka vaarwel en gaan we naar Kyoto, de 2de grootste stad van Japan.

Geschreven door Waarzijnwenu