Eerst en vooral, voor iedereen een zalig Kerstfeest.
Wij verlaten vandaag Chiang Mai, we gaan naar Pai. Na het ontbijt nemen we een pick-up taxi naar luchthaven. Een beetje onderhandelen over de prijs uiteraard. Het is een korte rit. We gaan op de luchthaven de huurauto ophalen. Brigitte heeft bij Avis een auto geboekt, we gaan delen. Dat was toch de bedoeling. Als we aan het loket komen, blijkt dat de reservering niet is gebeurd. En alles is verhuurd. Brigitte probeert in haar emails iets terug te vinden, vruchteloos. We gaan luisteren bij andere maatschappijen. Slechts 1 heeft nog iets beschikbaar, de andere waren ook allemaal uitverkocht. Maar we krijgen een upgrade. Een grotere wagen voor de prijs van een kleine, wegens vernieuwing van het wagenpark. Onze Toyota is "al" 3 jaar oud. Alles is vlug (maar verstandig) geregeld. Rond 11u zijn we weg. Een beetje aanpassen. Stuur rechts, links rijden, automatische versnelling. Chiang Mai is geen superdrukke stad, het valt dus wel mee om hier te rijden. Eens de stad uit, is het leuk rijden. Een groene omgeving, rustig cruisen. We stoppen in een leuk wegrestaurant om te lunchen. Eens we daar terug wegrijden, beginnen we aan de beroemde/beruchte bergbaan. 762 bochten naar boven. Jammer dat er wegenwerken zijn, de wegbedekking wordt vernieuwd. Dus traag rijden, goed uitkijken, voorzichtig zijn met de wagen. Wat later bewezen wordt. 2 toeristen zijn betrokken in een ongeluk. De ene scooter staat al total loss op een vrachtwagen, de andere ligt vernield in de gracht. De toeristen staan bleekjes met bebloede armen en benen langs de kant van de weg. Het wordt, denk ik, dikwijls onderschat, rijden met scooters in Azië. Vooral met de rijstijl van sommige Aziaten, echte wegpiraten. Wij zijn relatief veilig in onze auto. We komen alleszins veilig aan in Pai. Een zogezegd hippie stadje. Veel volk op straat. Veel toeristen. Ons guesthouse Pairadise ligt aan de rand. Een idyllische plek. Bungalows rond een vijver, een uitnodigende maar ijskoude zwemvijver. De bewolkte dag zit er zeker voor iets tussen. De eigenaar aan de receptie is een beetje een raar man, misschien teveel geblowd in zijn jonge jaren. Maar we krijgen een heel mooie bungalow. Een terrasje met rieten zetels, een hangmat, mooi interieur. We relaxen een beetje, babbelen. Tijd om iets te eten. Het is een beetje stappen. Een pick-up truck rijdt op hetzelfde moment op de oprit weg. Ik doe het "lifters teken". De truck stopt, we mogen mee. Tot in het centrum. Een straat is afgesloten. Het lijkt een beetje op de kerstmarkt bij ons. Maar dan bij 29,5℃. Stalletjes met kledij, eetstalletjes. De straat voor de helft gevuld. Een gezellige drukte. We drinken iets op een terrasje, kijken mensen. We gaan toevallig eten in hetzelfde restaurant als de 3 Nederlanders die bij ons waren op de trekking. Tom, Thea en Annemiek. We spreken af om op hetzelfde uur daar te zijn. We eten samen, terug een verborgen parel van de Thaise keuken. Nadien een kleine wandeling door de kerststraat. T,T en A gaan terug naar hun hotel. Wij hebben gelezen over café waar ze elke avond jazzmuziek spelen. We gaan op zoek én vinden de Edible Bar. Half overdekte zitplaatsen met vooraan een bar en podium. Een Ierse zanger met band geeft het beste van zichzelf. Vollen bak ambiance. We nestelen ons voor de komende uren op een bamboevloer. Een laat kerstfeestje. Het is al flink na middernacht als we via een binnenbaantje terugkeren naar ons guesthouse. Onderweg heel wat hutten als guesthouse. Het is hier niet voor niets het hippie dorp van Thailand.

Geschreven door Waarzijnwenu