Uitchecken uit hotel Min Ren. Een verouderde maar vooral vochtige kamer laten we achter ons. We halen in de nabije 7/11 yoghurt, wat fruit. Havermout en koffie hebben we nog. In de lobby van het hotel ontbijten we. Lobby is zwaar uitgedrukt. Een oude hall met tafel en stoelen is een betere omschrijving. We hebben een paar uur vooraleer de bus richting Taipei vertrekt. Een beetje mails checken. We moeten een lokale telefoon doen naar Taipei. We vragen de eigenaar of we zijn telefoon mogen gebruiken, zelfs tegen betaling. Njet. Pure onwil. We trekken onze plan dan maar via Viber, telefoneren via het internet. Betalend maar enkele eurocenten voor een gesprek. Dat kan er nog af. Onze bus vertrekt om 11u50. We zitten volledig alleen op een zo'n grote reisbus. Bijna relax zetels, een eigen DVD speler met keuzemenu, net zoals in vliegtuigen. Titi's touchscreen moet ze aantikken met een hamer om er wat beweging in te krijgen, maar het lukt wel. De bus stopt een paar keer, in totaal stappen nog 5 mensen op. Toch niet echt winstgevend voor de maatschappij. We kunnen 2u genieten van de film, zo gaat de tijd snel voorbij. Na 3u30 rijden komen we aan in een donkergrijs overtrokken Taipei. We hebben een hostel geboekt dicht bij het busstation, 5' stappen. EZstay ligt in een hoog gebouw. De onderste 5 verdiepingen zijn shops, de andere 45 of zo verdiepingen zijn kantoren of appartementen. Schrik voor springers van hogere verdiepingen want vanaf onze etage is er een groot net gespannen over het ganse atrium. Onze hostel ligt op het 15°. Als we de receptie binnengaan, word ik al verwelkomt als Mr Phil door een brave jongen, Morita. Van oorsprong Japans maar nu 4 j in Taiwan. Geen privé kamers hier. De kleinste zijn 2 dorms voor 6pers. Mannen en vrouwen gescheiden. Ik lig met 2 andere op een zeer basic kamer, Titi in hetzelfde type kamer maar alleen. We moeten eerst een paar dingen doen. Schoenen voor Titi want bij de huidige is de zool gescheurd en daardoor niet meer waterdicht. We moeten ons bustickets halen voor morgen. En onze easypass, een soort protonkaart is geblokkeerd door een ongeïnteresseerde buschauffeur die ons niet de nodige info gaf. Morita gaat spontaan met ons mee. Handig want hij brengt ons direct waar we moeten zijn. Een netwerk van straten onder de grond. De easypass is snel in orde gebracht. Hij laat ons een paar schoenenwinkels zien, maar niet wat we zoeken. We zullen wel zelf verder zoeken. Nogmaals een schoolvoorbeeld van het verschil tussen Chinezen (hoteleigenaar deze morgen) en de Japanners (Morita). We zoeken de buitenlucht. Drukte in de straten. Heel veel kleine restaurants, winkeltjes. Één winkel verkoopt van alles en nog wat. We doen onze toer van de verschillende verdiepingen. Titi vindt (eindelijk) een passende tas voor haar tablet. Nog wat kleine dingen gekocht en terug naar buiten. Het is tegen zessen, we zoeken en vinden iets om te eten. Een klein lokaal restaurantje serveert allerlei noedelbereidingen. We kiezen er één uit, tezamen met wat gekookte groenten. Weeral eens goed gegeten aan een zeer betaalbare prijs. Nog een beetje ronddwalen in de straten, wat proviand voor morgenochtend want we moeten om 04u al op. Met de bus naar de luchthaven, morgen zeggen we bye bye aan Taiwan, gaan we naar Vietnam. Een verzorgde supermarkt levert wat we nodig hebben. Op onze zoektocht er naartoe, vinden we op -2 een schoenenwinkel. Basis etalage, eigenlijk geen. Een opstapeling van schoenendozen, dat is het. Maar (ook hier eindelijk) Titi vindt er roze Mizuno sportschoenen. Degelijke kwaliteit, excellente prijs. Verkocht. De oude worden achtergelaten met een traantje, de nieuwe verwelkomt met uitbundig gejuich. We kunnen terug naar de hostel. Titi zweeft op haar nieuwe schoenen. We mogen er gratis de wasmachine en droogkast gebruiken. Met zo'n service kan je 7 maand reizen met 5 onderbroeken, 2 paar kousen en 2 Tshirts. Nog beter nieuws. In de vrouwen dorm is niemand meer bijgekomen. Morita stelt voor dat ik verhuis naar daar. Zo hebben we uiteindelijk toch onze privé kamer. De was is nog niet echt droog na 1u droogtrommel. Als je enkel koude lucht kunt gebruiken, lukt dat natuurlijk niet zo goed. Onze vertrouwde truc dan maar. Alles ophangen in de kamer op een droogrek en de ventilator aan. Zo hangt de was in de wind. Douchen en slapen. Het wordt een zeer korte nacht.

T = tweewieler land
A = Azië voor beginners
I = ideaal te verkennen per scooter
W = wind om U tegen te zeggen
A = adembenemende natuur
N = nice people

Geschreven door Waarzijnwenu