Een verademing deze morgen. Droge ochtend. Nog een grijze hemel maar het zou zonnig worden. Stapschoenen aan en wandelen. Onze eerste stop is het district Bukchon met Hanok Village, een buurt met de traditionele huizen. Ze zijn wel gerenoveerd maar op authentieke manier waardoor ze een goed beeld geven van hoe het vroeger was. Ze zijn nu nog altijd bewoond. Sommigen zijn guesthouses, maar dan wel peperduur. Het is gezellig rondlopen. Kleine straatjes met de typische huisjes. Veel houtwerk siert de huizen. Het is een toeristische buurt, overal hangen spandoeken met verboden te roken, te roepen, te vervuilen. Ondertussen is de zon wel doorgebroken en is het drukkend warm geworden. Zelfs de bomen krijgen vocht toegediend uit een grote plastic zak met infuusleiding. We zien jonge meisjes, gekleed in de traditionele kledij, de Hanbok. Zonder problemen mogen we foto's nemen. Heel fier poseren ze voor onze camera. Enige voorwaarde. Mijn westers meisje in traditionele kledij moet er bij. Toch voor 1 foto. De buurt loopt naadloos over in een andere buurt namelijk Samcheong-dong. Een hip deel van Seoul. Terug kleine straatjes met heel veel kleine winkeltjes, kledij, sieraden, brocante. Een gezellige drukte. Een klein hongertje maakt zich meester van ons. Hoofdstraten mijden is dan de boodschap. Zoeken naar iets leuks, authentiek. Een koffiehuisje biedt nog brunch aan. Het is zondag dus we happen toe. Geroosterde broodjes met kaas en groentjes, rauwkost, yoghurt, blueberry smoothie. Onze borden gaan leeg terug. Een siësta zou deugd doen maar de pees erop en verder. Er is nog zo veel te zien. Bijvoorbeeld nog een deel van het koninklijk paleis. Gisteren in de regen een stuk gedaan. Vandaag in de zon het Changgyeonggung paleis. Jammer genoeg zijn ze een groot deel aan het renoveren. Maar we krijgen toch een goede indruk van het complex. De voeten worden niet gespaard want we zijn al op weg naar onze volgende bestemming. Straat oversteken? Gelieve het zebrapad met de juiste richting te nemen. Pijlen tonen de weg. Of op kruispunten kan je gidsen aanspreken die je op weg helpen. Je ziet ze van ver staan, gekleed in hun rode en oranje T-shirt. Langs de Cheong-gye-cheon, een stroom van 5km met glashelder water. Dit was vroeger een snelweg maar deze werd afgebroken en maakte plaats voor het water. Een verademing, een ontspannende oase in een grote stad. Aan het Dongdaemun Design Plaza tijd voor een koffietje. Op een terras in de schaduw. Met een gratis optreden van de Koreaanse Kristof die alles geeft. Krijgen we ook een beetje een gevoel van de Gentse Feesten op het St Baafsplein. Hier staat ook het Dongdaemun Stadion Memorial, ter herdenking aan de olympische spelen van 1988. Ligt ook aan het Design Plaza and Park. Op dit moment is er een evenement, foodtrucks. Zoals we in Gent ook hadden afgelopen voorjaar, food farm fiësta. We lopen een beetje rond. Gaan daarna naar de Gwangjang foodmarket. Een overdekte markt met +/- 200 stalletjes. Velen bieden een beetje hetzelfde aan. Een paar hebben een soort sushi. Eigenlijk de naam sushi niet waardig. Gewoon nori blad met rijst en stuk gekookte wortel + iets geel, ook groente. Ingestreken met een soort sojasaus en sesamzaad erop. Later komen we te weten dat het de Koreaanse sushi is, nl Gimpap.We moeten aanschuiven in de rij, een 15' later hebben we onze bestelling. Andere kraampjes bieden een soort gnocci in tomatensaus aan (tteokbokki). En iets dat er uit ziet als bloedworst. Koreanen eten er gretig van. Moeten wij ook proberen. De gnocci zijn inderdaad een soort deegbolletje met een super pikante saus. Dag zoveel en alweer zweten geblazen bij het eten. De zgn bloedworst is eigenlijk een worst opgevuld met soort rijstpasta, wel met gekookte lever als bijgerecht. Titi nog een noedelsoep. De kranige oude dame is blij dat we bij haar eten, we krijgen extra "sushi" cadeau. Toch wel moe van een ganse dag stappen gaan we naar onze hostel. We passeren een Leonidas winkel. Even de prijs gecheckt van een kilo pralines. Slik!! 1 kilo = 125€. Goesting naar chocolade is direct over. In onze kamer skypen met het thuisfront. Lang leve de techniek.

Geschreven door Waarzijnwenu