Werkendag vandaag, op tijd opstaan om te ontbijten.
We gaan duiken, om 9u worden we verwacht in het duikcentrum.
Eerst ontbijten dus. Een uitgebreid buffet wacht ons op. 3 soorten fruit, pannenkoekjes, rijst, bruine boterhammen, verschillende soorten beleg, traditioneel Engels ontbijt, yoghurt, eitjes vers gemaakt volgens keuze.
We hebben tijd genoeg om rustig te eten, met zicht op strand en zee. Niet slecht voor een woensdagochtend.
Naar de kamer, zwemkledij aan, naar het centrum.
Faroek wacht ons op, hij is onze instructeur voor vandaag.
Een aangename kerel, de klik is er meteen.
We krijgen uitleg over wat ons te wachten staat, hoe onze duik er zal uit zien.
Eerst een filmpje bekijken over duiken, eerder een promotie filmpje van de Internationale duikvereniging .
Ok, kledij passen. Niet de meest sexy outfit op de wereld maar functioneel.
Het juiste pak, zwemvliezen, bril.
En dan de volledige uitrusting zelf. De duikfles en alle bijhorende benodigdheden.
We krijgen in het lokaal uitleg over hoe alles werkt. Over de eerste duiktechnieken.
Voorlopig nog alles onder controle, het is boven water.
We weten alles wat we moeten weten voor onze eerste duik, we zijn weg. Elegant is iets anders, volledig voorzien weegt het toch wel aardig wat kilo's.
We gaan de basis aanleren in het koraalrif voor het hotel, relatief ondiep.
Faroek legt alles uit, het is onze beurt.
Bril op, mondstuk voor zuurstof in de mond, onder water. Titi is direct op haar gemak, mijn eerste minuten zijn er meer van "laat me gerust, ik wil alles weggooien en zo snel mogelijk het water uit". Ik vind ademen onder water zeer beangstigend.
Faroek houdt alles goed in het oog, stelt gerust. Ik heb meer iets van hier houdt het op.
Nogmaals proberen, verstand op +/- 0 zetten en concentreren op de ademhaling.
Het lukt al iets beter, tijd voor de eerste onderwater technieken.
Bewust water in de bril laten lopen, er terug uit verwijderen. Mondstuk uitdoen, terug in. Druk in je oren regelen. Mondstuk bewust verliezen en recuperen.
Tijd voor de eerste bewegingen onder water. We zitten nu ongeveer 2m onder water. Peddelen met de zwemvliezen, bij mij lijkt het meer op een hond die probeert te zwemmen. Stilaan werk ik aan mijn stijl.
Ik ben al iets meer op mijn gemak en begin te genieten.
Wat je ziet verzet de zinnen. Kleurrijke vissen, koralen. Voor je het goed en wel beseft, zit je 5m diep. Een overwinning, Titi zit waarschijnlijk in gedachten al 20m diep op zoek naar haaien.
50 ' duiken voelen aan als 2' , de tijd vliegt.
Nu het leuke gedeelte volgens Faroek, terug uit het water met volledige zware uitrusting. Ook een uitdaging.
Terugstappen naar het centrum, alles uitdoen , uit de bol gaan over wat we zojuist meemaakten.
Bijpraten bij een koffie en bananenbrood.
Faroek is heel tevreden, raadt ons aan om een beginnerscursus te volgen.
Wegens beperkte tijd kunnen we niet alles doen maar wel een brevet halen waarmee we verder kunnen als we dat zouden willen. Even over nadenken, dan maar doen zeker. Het is er hier de ideale plaats voor, met een goede instructeur.
Na de middag doen we verder, eerst lunchen want van dat duikgedoe krijg je honger.
We hebben een beetje vrije tijd alvorens weer in actie te schieten dus chillen we een beetje op het strand. Het is bloedheet, gelukkig zijn er palmbomen met schaduw.
15u, terug naar het centrum.
Onze 2de duik gaat al in zee zijn, het moet vooruit gaan.
Tezamen met 3 Zweedse meisjes de boot in, we varen naar alweer een mooi koraalrif.
Klaarmaken, bril op, mondstuk in, achterwaarts af de boot vallen in het water. Door onze speciale uitrusting blijven we drijven. De lucht uit de vest laten en we zijn weer weg, onder water.
De eerste seconden is het terug wennen, dan is het tijd om te genieten.
De omstandigheden zijn ideaal : helder water, zon waardoor goed zicht, een flinke stroming waardoor er meer vissen zouden zijn.
Daarvoor duiken we dieper, we gaan tot 12 meter.
Iets frisser maar in een zeewater van ongeveer 29° valt dat nog wel mee.
Je voelt de diepte wel in je oren, meer druk, meer spanning. Met de aangeleerde techniek gemakkelijk op te lossen.
We zien nog veel meer dan deze morgen. Heel mooie kleurrijke vissen en koralen. Grote scholen van vissen die ons volgen. We gaan op zoek naar een verloren haai, geen geluk. Een onontdekte wereld opent zich.
We zijn stil van wat we zien, en omdat we onder water zitten natuurlijk.
Ik voel me al veel meer op mijn gemak, zodanig zelfs dat ik lustig verder zwem.
Even een kleine paniek bij de anderen, ze verliezen me bijna uit het zicht. Faroek is een ervaren duiker, hij haalt me met een geluidsteken terug. Maar goed ook, ik was waarschijnlijk al onderweg naar Indonesië.
Alweer vliegt de tijd, onze 45' zijn zo om. Tijd om terug te keren naar de boot.
Langs een touw gaan we gecontroleerd naar boven, terug de boot in.
De tongen staan niet stil, iedereen is enthousiast over wat ze zagen.
Terug in het centrum napraten, we hebben het goed gedaan volgens Faroek.
Morgen gaan we verder, leren we nieuwe onderwater technieken, doen we nog een diepe duik.
Maar niets komt zo maar. We krijgen een theorieboek mee waarin we deze avond een beetje moeten studeren.
Ik dacht dat we op vakantie waren.
En een kleurtje opdoen lukt ook niet zo goed, ah ja, we zitten alsmaar onder water.
Een douche, een halfuurtje studeren, avondmaal.
Terug een zeer verzorgde maaltijd, heel lekker en zo als altijd gebracht met de glimlach. Geen malaise in Maleisië.
Het wordt een vaste waarde : tijdens het eten kleuren de wolken donkerzwart, hevige bliksem geeft een fraai lichtspel. Onweer op komst.
Terwijl we op onze kamer zijn, horen we gedonder en breekt een fel onweer los. Bakken water vallen uit de hemel.
Gelukkig zitten we binnen en droog, een ganse dag buiten en nat was voldoende. Tijd voor het comfort van de kamer.

Geschreven door Waarzijnwenu