De zon komt op in het oosten, wij verblijven in het oosten dus moeten we die zonsopgang zien.
Ook al is dat voor vakantie-uren ontiegelijk vroeg. 4u40 loopt de wekker af.
Snel wat insectenspray opdoen i.p.v. deo, rugzak nemen met al wat we nodig hebben waarvan het belangrijkste alweer het fototoestel zal zijn.
Een 20 minuten in de pick-up die ons naar een uitkijktoren brengt. Het is nog donker, je ziet in de achtergrond wel al een rode gloed, de zon zit klaar om zich te tonen.
Eens ze haar kruin toont, gaat het razendsnel. In de tijdspanne van enkele minuten gaat het van een beetje naar de helft naar volledig bloot geven.
Één verloren wolkje snijdt heel eventjes de zon in 2, het is van korte duur.
Achter ons speelt zich ook een veranderlijk tafereel af. Een dichte mistlaag omhult het woud. Ook hier worden stilaan de geheimen prijsgegeven.
6u15 en met al een volle zon dalen we de trappen van de uitkijktoren af.
Een korte terugrit naar het centrum, net genoeg tijd voor een snelle douche, koffers inpakken. 7u is er ontbijt wat we nog snel meenemen. Geen verrassing : noedels, worstjes, kippennuggets, gepocheerd ei.
Het vult de lege maag, een extra anticholesterolpil zal de rest wel doen.
Vervoer deel 1 staat te wachten. Een 4x4, nodig want de eerste 2 uur van onze transfer is nog in het park over onverharde wegen. Naast een fazant en een makaak niemand onderweg. Alleen de sukkelaars uit de zorgsector werken 's nachts me dunkt.
Vervoer deel 2 staat in Lahad Datu, aan de luchthaven. Wij moeten nog eens 2u30 over de weg naar Sandakan. Daar nemen we het vliegtuig. De beste oplossing om zo snel mogelijk in Kuala Lumpur te geraken.
Snel een sanitaire stop. Of is het een bezoekje aan de tandarts? Of doen ze hier beide terzelfdertijd?
Nu met een minibusje. Daar gaat mijn maag. Rijden met horten en stoten, swingend inhalen, niet de meest favoriete bewegingen van mijn intern gestel. Plastic zakjes kunnen gelukkig gesloten blijven.
Een vlotte rit, nu zijn we wel eens op tijd voor onze vlucht.
Inchecken deden we online, geen tijd verliezen aan de incheckbalie wegens al een ticket op onze smartphone. Dat doen we toch, alles wordt gewoon weer old-school uitgeprint.
Een snelle hap voor Titi, superlekker. Een beetje geld pinnen en we kunnen door de security.
Hier geen eindeloze rijen, geen schoenen uitdoen. Koffer door de scanner, metaaldetector staat waarschijnlijk af want uitermate uitzonderlijk geen gepiep bij Titi. Zou ze willen uitpakken en sommige lichaamsdelen niet inpakken?
3 uur vliegen, we krijgen een maaltijd. Titi had gelukkig al iets gegeten, "het is niet te fretten " zijn haar woorden. Dan moet het al erg zijn.
Ik krijg gestoomde groenten, rijst en OMG kip. Ik denk dat er geen enkel kieken meer leeft in Borneo, we kregen ze bij elke maaltijd geserveerd. Spieropbouw zal ik maar denken.
De spritzer die er bij komt is jammer genoeg zonder aperol.
Ondertussen voltrekt zich buiten één van de betere liveshows. Raden welke wolk wat uitbeeldt.
Een goed moment om de blog wat bij te werken. De Moor tijd de beter om een verhaal te schrijven.
Tijd krijg ik genoeg als de piloot aankondigt dat de landing wordt ingezet. Ik denk dat hij zijn weg kwijt is, hij blijft maar rondcirkelen. 1 grote donkere wolk doet een beetje zijn best om ons wat sneller naar beneden te krijgen, bijna profiteert mijn achterbuur van mijn koffie, gratis aangeboden door Air Turbulence.
Landen door een dik wolkendek. Witte /grijze wolken. De captain roept iets om, onverstaanbaar.
Eens op de tarmac wordt het duidelijk wat hij zei : felle regen. Bij 25°C. Hier is onze eerste tropische regenbui.
Bagage ophalen, we gaan op zoek naar de huurauto. We kennen onze weg op de luchthaven van KL al een beetje, we hadden vorige week tijd genoeg om hem te verkennen. Toch niet zo evident. Wat rondlopen, rondvragen levert ons de juiste plaats op.
Veel papieren tekenen, de eventueel aanwezige schade opmeten. We zijn weg, in de regen, in de jungle van KL.
De GPS is niet dé modernste maar hij brengt ons vrij vlot uit Kuala Lumpur. We verlaten de stad, we zijn al 11 km verder.
Terwijl de duisternis al valt, zetten we onze weg verder richting Melakka.
Toch wel dubbel uitkijken in het verkeer : links rijden, stuur aan de rechterkant, links én rechts voorbijsteken.
We trekken onze plan. Chauffeur en co piloot komen veilig aan in Melakka.
Een héél grote aanpassing. Van de ultieme natuur naar het stadsgewoel.
Op zoek naar ons guesthouse, 19straatheeren.
Al bij al vinden we het nog redelijk vlot, Qi (lees Chi) ontvangst ons hartelijk.
Een lange smal huis, heerlijk gerenoveerd. Heel mooie kamers.
Het is al na negenen, hoogtijd om nog iets eetbaars te zoeken.
Dat vinden we in The Geographer Cafe. Een restaurant / bar die reizen uitstraalt. Beiden een goede keuze gemaakt. Lekker en licht.
Veel valt er niet meer te doen deze avond. Wanneer we klaar zijn, is het al 22u30.
Slaapkes doen. Het was een lange vermoeiende dag.
Hoogtijd om de volgende dagen eens de echte toerist uit te hangen. Slenteren, een koffietje drinken op een terras, iets bezoeken.







B = bijzonder groen
O = onwijs mooi
R = rustgevend
N = natuur natuur
E = en dieren dieren
O = oerang oetang was onze vriend

Geschreven door Waarzijnwenu