Op weg naar de oude hoofdstad Kharkhorin. Daar bezoeken we het Erdenezuu klooster. Een mix van Chinese en Mongoolse tempels. Zoals in Tibet. Deskundige uitleg door onze gids over tradities, symbolen. Beetje in gebroken Engels maar best verstaanbaar. Vooral interessant. Goed voor 3u. Middagmaal zijn een soort pannenkoeken met, uiteraard vlees. Haute cuisine is ver te zoeken in Mongolië. Gelukkig met onze gids want op het platteland spreekt bijna niemand Engels. Bimbo,Bambi, van ons krijgt ze allerlei namen. Voor haar zijn wij Titi en Phil. Het klikt van in het begin. Met ons ex-Russisch busje rijden we rond. Voor de liefhebbers:een Uaz Kogol. Of zo iets. Werden door het leger en als ambulances gebruikt. Een kitscherige rammelkar met roze gordijnen maar onze chauffeur, Dawka, is vlot en veilig en vooral ook een goede mecanicien. Af en toe valt het busje in panne maar alles wordt met de glimlach hersteld. Dicht bij onze eindbestemming, Ulaansutgalan, stuiten we terug op het Naadam festival. Grootser dan het vorige. Heel veel volk, ons fototoestel werkt aan 100/u. Karakterkoppen bij de vleet. We zien de aankomst van de paardenraces. Vlaamse kermis. Leuk, onder andere daarom kwamen we naar Mongolië. Best laat komen we aan in ons kamp. Terug slapen in een Ger. Beter bed nu. Slapen is terug beperkt maar alles went. 's Avonds is er een kampvuur, aangemaakt voor een groep Duitse en Zwitserse toeristen. We mogen mee aanschuiven. Er worden Duitse en Mongoolse liedjes gezongen. Oubollig maar wodka en 1 semi-zatte Duitse brengt sfeer. We sluiten de boel en gaan slapen, morgen starten we met onze paardentocht, de weidse natuur in. En dat het hier groot is. Kilometers,uren zonder mensen,dorpjes. En een dorp is dan ook maar een paar tenten groot, soms maar 2-3 mensen. Ongekend in ons volgebouwd landje.
Geschreven door Waarzijnwenu