Terug vroeg wakker. De eigenaar van de homestay is bezig met de bouw van een muurtje. Aangezien het overdag warm tot heet is, beginnen ze vroeg te werken. Kloppen, graven. Bakstenen worden met de kruiwagen naar de tuin gebracht en uitgegoten. Aan ons raam. Een beetje lawaai dus. Goed, we hebben dan een mooie lange dag ter onzer beschikking. Ontbijten op een terrasje in de tuin. Het is 's morgens vroeg al lekker warm. Yum, een jong meisje dat hier werkt, komt bij ons zitten. We hebben een leuke babbel. Ze moet 6 op 7 dagen werken, 12 uur per dag. Het jaar rond. Je ziet op haar gezicht dat ze het veel werken vindt, dat ze een beetje jaloers is op de toeristen. Ze wil ook reizen, genieten van het leven maar heeft niet de mogelijkheden. Jammer voor haar. Een heel toffe. Altijd lachen, tot nu hét kenmerk van de Vietnamezen. Ze regelt voor ons de bus naar Hué, onze bestemming voor morgen. We doen wat opzoekingswerk. Een hostel boeken, de bestemming daarna. Dan is het tijd omTiti's wens te vervullen. Vrees niet, ogen en oren mogen open blijven. Hoi An is een kuststadje met mooie stranden. Een namiddag strand en zee is het plan. Met de fiets naar de kust. We zoeken een mooi stukje. Mooi zand, palmbomen, zon en water. We zijn er nagenoeg alleen. Eerst eens de temperatuur van het water checken. Rond de 30°, het zal lukken. Rugzak rond een boom bevestigd met een stalen kabeltje, je weet nooit. En dan het water in voor een uur. Ideale temperatuur, lichte golfslag. Heerlijk. Op het strand opdrogen. In de schaduw want de zon brandt fel. Ontspannen, Titi heeft eindelijk haar rustdag. Rond 16u30 is iedereen voldaan. We fietsen terug. Langs de haven. Een andere kant van de kust. De voorkant heeft grote resorts, de achterzijde toont terug armere buurten. Een vissersdorpje. Op de terugweg stoppen we bij de markt. Kledij, kookgerei, fruit. We eten een soort dumplings. Kopen fruit. Terug naar de homestay. Douchen en met de fiets naar het centrum. We eten in een restaurant aangeraden door de lonely planet. Heerlijk gegeten. We wandelen door het stadje. Elke avond komt het tot leven. Straten verlicht met lampionnen. Marktjes. Stalletjes bieden van alles aan. Het is leuk rondlopen. We ontmoeten een Amerikaans koppel, uit Hawaï. Een beetje "high in the sky" maar wel leuke mensen. Het zijn 2 veertigers, ze zijn op huwelijksreis. Een beetje van leven en laten leven. Ze gaan morgen ook naar Hué, misschien zien we ze nog. We fietsen terug naar de homestay. Ik had gisteren al een vermoeden dat de eigenaar zonder ons medeweten in onze kamer komt. De airco was uit, de elektronische sleutel een beetje veranderd zodat de elektriciteit uitvalt. Voor we vanavond vertrokken, heb ik met een papiertje een soort merkteken gemaakt. Niet echt zichtbaar. Als we aan onze deur komen, is het papiertje weg. Deur is dus open geweest. Ik interpelleer de eigenaar. Plots is zijn Engels heel slecht, krijgt hij rode kaken maar geeft uiteindelijk toe dat hij deze avond inderdaad in de kamer was. Hij dacht dat we de airco vergaten uit te doen. Een flauwe uitvlucht. Niet echt de correcte manier van werken. Gelukkig doen we onze rugzak in de hoes en op slot. Tijd om te slapen.

Geschreven door Waarzijnwenu