Na een korte nachtrust een snel ontbijtje.
Onze boot vertrekt om 8u30, we moeten er ongeveer een halfuurtje op voorhand zijn.
Van onze nachtplaats tot de ferrykade is het maar een tiental minuten rijden, we zullen mooi op tijd zijn.
Een mooie naturel zonsopgang is deze ochtend onze compagnon.
De jongen aan de terminal vraagt boekingsnummer, identiteitskaart én vaccinatiekaart. We vallen in herhaling. Net zoals 3 weken geleden : wie niet gevaccineerd is krijgt het moeilijker om te reizen.
Alhoewel, mijn vaccinatiekaart is voldoende, het is maar omdat ik ze aanbiedt dat hij die van Titi ook controleert.
De catamaran binnenrijden. Weeral herhaling : de boot is maar voor een fractie gevuld. Net zoals bij de heenreis.
Goed voor ons, we hadden nooit een probleem om de overzet op het laatste moment te boeken.
Verboden om in Bobil te blijven tijdens de overtocht. Jammer, we konden een paar uurtjes slaap inhalen.
Dan maar een zetel uitzoeken op één van de dekken. Plaats genoeg, heel veel lege zetels.
Eentje dat we naar achter kunnen kantelen, dan zo maar een powernap doen.
Helaas, da's buiten een krijsende peuter gerekend, buiten een overbuur die tergend traag zijn ontbijtpakket opent met een krakende verpakking als gevolg. Kunnen ze niet naar een ander dek gaan, ze zien nu toch ook dat we willen slapen! Dat de crew niet ingrijpt, dat begrijp ik niet. Kan ik ergens een klacht indienen?
Of ben ik nu jullie geloofwaardigheid volledig kwijt? Zou niet onlogisch zijn, er is nog niemand gestorven van een beetje overdrijven.
Eens we de haven uit zijn gaan we op volle power naar de overkant. Dat wil zeggen 39 knopen ofte zo'n 72km/u.
Het is een vrij kalme zee waardoor we niet het op en neer en heen en weer gevoel hebben van op de nachtboot bij de heenreis. Plus, de catamaran komt bij kruissnelheid uit het water, veel soepeler.
Eens snuisteren in de bar. Scout Titi vindt weinig appetijtelijks tussen die prefab koeken. We zullen misschien straks onderweg nog iets vinden. Of Bobil leeg eten.
Stipt volgens planning meert de boot 2u15 later aan, op een mum van tijd kunnen we wegrijden. Dank Noorwegen, U was goed voor ons.
Dag Denemarken. We gaan U enkel gebruiken als doorreisland. Een uitgebreidere inspectie deden we reeds in het verleden.
We moeten flink wennen aan het verkeer. Ook al is het nog niet zo druk, voor ons is het na de afgelopen 3 weken alsof we in volle spits zijn terechtgekomen.
Ook de snelheid voelt raar aan. Waar we op Noorse wegen maximum 80km/u reden mogen we nu het gaspedaal indrukken en op de autostrade aan 130 kilometers malen.
We moeten al iets harder roepen naar elkaar. Niet uit boosheid maar wegens teveel rijlawaai.
Knopje omdraaien maar we hebben hem nog niet gvonden.
Een paar uur rijden, tanken.
Titi ziet aan het tankstation ook een punt om de Bobils te ledigen. Ideaal, onze septische heeft nood aan een lozing. Als we de klep van de put openen ruikt Titi brie. Die gezonde berglucht deed haar duidelijk geen goed.
Ik ruik iets wat vooral na het nuttigen van de brie bekend voorkomt.
Met een proper toilet en een volle tank terug de autostrade op.
Bobil weet niet wat hem overkomt, lijkt heel onstuimig. Wat nu weer? Een kleinigheid. Titi heeft na 3 weken het stuur overgenomen.
Het verkeer wordt drukker en drukker, we schipperen tussen een bescheiden zon en felle regenbuien.
Nog 1 uur te rijden, wisselen van chauffeur.
We gaan de grote weg af, we willen nog een paar kleine inkopen doen en daarvoor hebben we een dorp nodig.
Het eerste heeft naast een kledingwinkel niks, dan maar doorrijden.
Het volgende dorp is ietsje groter, onder andere een bakkerij. Parkeren aan de Lidl, naar dat bakkerijtje.
We waren het al volledig verleerd : er is hier nog maskerplicht. Iets wat we al 3 weken niet meer hoefden te dragen moet nu weer. Heel raar, het afleren ging veel vlotter.
We vragen iets aan de jonge dienster, enkel een antwoord in het Duits. We hebben broodjes nodig, met aanwijzen en gebarentaal komen we er. Er is ook een soort tearoom aan verbonden, misschien wel leuk om een koffie te drinken. Wat we aan haar vragen.
Ssstgffg, sikckjjnn oder tajjhdhdd. Iets onverstaanbaar in het Duits. Nogmaals? Hetzelfde, proberen te ontcijferen. Het heeft iets met Covid te maken. Ik steek nog net mijn broek niet af voor een of andere test.
Uiteindelijk komen we er. Gevaccineerd, doorgemaakt of getest? Één van de 3 om in de tearoom te mogen zitten. Ja, we hebben een vaccinatiekaart maar die ligt in de auto.
Goed, dan zullen we maar onze koffie straks op de camping drinken.
Bij het uitrijden van het dorp rijden we voorbij een heel mooie nieuwe winkel. Snel nog eens stoppen, een paar kleine inkopen doen.
Nog een halfuurtje te gaan en we zijn bij camping Lanzer See in Basedow. Da's de camping waar we in het heengaan ook al stopten, die ons zo goed meeviel dat we er nu terug gaan overnachten.
Marcel, de chef, herkent ons nog. Ha, die Belgien. Alles Gute?
Jazeker. Er is nog ruim voldoende plaats, we krijgen een zeer rustig stekje. Super.
Een aperootje met sushi uit de laatste winkel. Het is voor ons een zachte avond, het is nog 14°C. Tuinstoelen en tafels uit Bobil. De luifel uitschuiven en we zitten goed voor een uurtje.
Eerst douchen. Eindelijk nog eens een grote volwaardige douche, ruimte om te bewegen. De douche in Bobil was zeker Ok maar zo'n "echte" douche doet toch ook eens deugd. Zeker als zoals hier alles echt kraaknet is.
Terwijl wij douchten stond ons vlees op te warmen in een bain marie.
We hadden in Noorwegen van een gerenomeerd merk aldaar een all in pakket gekocht van Pulled Pork. Varkensvlees dat zeer lang op een laag vuurtje is gegaard. Het is een doe het zelf pakket. Vlees opwarmen in een bain marie voor 30', kruiden erop, klaar is kees.
We hebben nog wokgroenten over, deze erbij en we kunnen buiten nog een lekkere maaltijd nuttigen.
Terwijl onze buren in hun huiselijke caravan naar hun schotel TV kijken genieten wij van waarschijnlijk de laatste avond kamperen.
Morgen een tussenstop bij Nederlandse vrienden om dan huiswaarts te rijden.
Er volgt er nog eentje.

Geschreven door Waarzijnwenu