Weinig spectaculairs op de agenda vandaag. Ontbijten zoals altijd, Bobil klaarmaken voor vertrek, vertrekken.
Zo simpel kan een ochtend zijn.
We volgen een klein baantje langs de Fjord, een grijze dag. Ook dit wordt stilaan een routine.
Wat hier wel opvalt : meer industrie. Viskwekerij, steenmijnen. We liggen al dichter bij de noordzee wat meer scheepvaart toelaat. Dus gemakkelijker vervoer van goederen. Da's mijn denkpiste.
Landbouw blijft ook nog wel aanwezig maar in veel mindere mate. De niet weg te denken schapen.
In Nesvik nemen we de boot naar Hjelmeland. Een middelgrote boot die maar voor 1/4 gevuld is.
Het is echt wel heel rustig op de weg. Soms rij je uren zonder iemand tegen te komen. De meeste wegen zijn in perfecte staat, nieuw asfalt. Als die natuurlijk maar, tegenover het Belgische verkeer, weinig bereden worden, een fractie van ons verkeer dan kunnen die langer in betere staat blijven. Ze zullen ook veel minder afzien. Heel weinig vrachtverkeer.
Na de overtocht nemen we een baantje dat eigenlijk doodloopt maar een toeristisch embleem heeft, toch maar checken hoe die eruit ziet.
Eerst tanken aan de haven, onderwijl ben ik madam kwijt. Is een klein lokale Joker winkel binnengelopen. Als ik na het tanken binnenloop komt ze me al tegemoet met 2 koffiekoeken. "Vers gebakken, ruiken heel lekker, voor straks". Kiendjes moogde nie loslaten hé.
We mogen gratis vers water nemen, toch een luxe.
Terug weg, dat toeristisch baantje verkennen.
Alsof je door een dal in de Alpen rijdt. Groene velden met dus die schapen, de bergen op de achtergrond.
We hebben visueel Noorwegen verlaten en zijn de Alpen landen binnengereden. De meest verrassende beelden hebben we waarschijnlijk achter ons gelaten.
Ons einddoel is de Preikestolen omgeving. Morgen geven ze één van de laatste dagen zonneschijn, we gaan er van profiteren om nog eens een dagje te stappen. Naar de Preikestolen, een spectaculaire rotsformatie. Een uurtje of 4 stappen.
We willen al redelijk dichtbij overnachten, dan moeten we morgen niet te ver rijden, kunnen we op tijd starten met de hike.
Rond de middag zou er zon moeten zijn, ideaal voor onze tocht.
De dorpen en steden worden al drukker, er is al meer bebouwing.
Jørpeland ligt vlakbij, heeft een paar handige winkels zoals de Rema1000, we kunnen er morgen voor vertrek nog vers water tanken.
Een leuk haventje waar een Bobil parking is. Zoals reeds voorheen : deze is betalend, extra voor stroom en sanitair. Allemaal dingen die we niet nodig hebben, al onze tanks zijn vol, batterijen opgeladen.
We zoeken dus terug een plekje waar we zelfbedruipend kunnen zijn.
Niet gemakkelijk want ze zijn hier ook niet van gisteren. Veel mensen komen naar hier voor die Preikestolen, de locals anticiperen er op door overal bordjes te plaatsen Verboden te Kamperen.
Maar dan hebben ze mijn co-piloot nog niet ontmoet. Terwijl ik maar moet rijden, is Titi al bezig kleine straatjes te zoeken op Google maps, aan het bekijken of er ergens een mogelijkheid is tot wild kamperen.
Soms maakt ze het wel eens te spannend : wegen zijn héél smal of te steil of glibberig maar altijd komt ze wel met iets op de proppen dat bruikbaar is.
Ook nu weer. De weg naar een boerderij ziet er uit alsof die potentieel heeft.
Gewoon volgen naar waar ik zeg. Tja, dan zeg ik altijd : we zullen zien.
Maar deze keer verloopt alles volgens plan.
Een klein grindbaantje dat inderdaad naar een boerderij leidt maar een hekken sluit de weg af.
Geen nood, een klein beetje terugkeren en we kunnen Bobil al parkeren op een uitstulping. Alsof die aangelegd is voor ons. Met aan de voordeur een bosje en wandelingen die er starten.
Het is 16u en we zijn al gesetteld. Een onwennig gevoel, het voelt een beetje als verloren lopen.
Maar goed, dat geeft ons tijd om nog een kleine wandeling te doen. Niet na eerst een verse pannenkoek te verorberen.
Een kant en klare shakefles, enkel nog water toevoegen. Ze gaat al 2 weken mee, hoogtijd om ze van onder het stof te halen.
Met chocoladesaus van Daim. Deze is er waarschijnlijk niet voor gemaakt want eens ze de pannenkoek raakt begint ze te smelten en wordt mijn bord herschapen in een chocoladeplas.
Stapkledij aan, we gaan nog voor een korte wandeling.
Door het bos recht tegenover ons. Het pad loopt naar de rivier en de watervallen. Een beetje speciaal. Er zijn allemaal compartimenten gemaakt in de rivier, ze lijken een beetje op jacuzzi's maar dan wel met ijskoud water.
Dat zal voor in de zomer eens zijn. Spijtig van die bubbels.
We lopen mee met de rivier, onder de brug en komen uit aan de haven. Daar waar de Bobilparking is. 11 Bobils staan er, 10 Noren en 1 Nederlandse. We praten met een Noorse Bobil bewoner. Wij Noren zijn verliefd op onze campers, gaan er veel mee op reis. Dat kunnen we goed geloven, na onze 3 weken Bobil ervaring.
Hij toont ons de plaats waar we vers water kunnen tanken. Voilà, als we 's ochtends water tanken dan zijn we voor morgenavond al weer voorzien.
We lopen wat rond aan de haven, kijken naar de motorboten die er overwinteren.
Een ander pad brengt ons terug bij Bobil .
Een heel rustige op het gemak dag sluiten we af met kip, gebakken patatjes en een slaatje.
Morgen voormiddag nog een flinke inspanning doen, dat zal de laatste keer zijn dat onze spieren en gewrichten op de proef worden gesteld.
We hebben deze middag de retourboot geboekt. Met pijn in het hart rijden we maandagochtend de catamaran op die ons in 2u15 terugbrengt naar Denemarken.

Geschreven door Waarzijnwenu