Ondanks de belofte gisteren van niet, deze morgenvroeg terug muziek van bij de buren. 2x trouwen op zo'n korte tijd, daar trappen we niet in. Gelukkig moeten we toch vroeg op. Ontbijten en om 7u20 de minibus op. We zijn de eerste om opgehaald te worden, we hebben de beste plaatsen vooraan. We halen nog toeristen op in Nyaung U, rijden door naar New Bagan voor de volgende lichting. En dan op naar Kalaw. Afhankelijk van de bron, een rit van 4u of 7u. Klein verschil, we zien wel wie gelijk had. De chauffeur is een voorzichtige rijder. Soms een beetje een seut maar liever zo dan een cowboy. Onderweg een paar keer stoppen. Net buiten Bagan voor een eerste politie controle. De chauffeur en zijn bijrijder hebben een beetje een angstige blik in hun ogen. De chauffeur gaat mee met één van de agenten. Hij komt na 10' terug, met een papiertje. Een boete voor God weet welke reden of gewoon een corrupte agent moeten betalen. Wat later zullen we nog eens moeten stoppen. Met het tonen van dat papiertje én een gesprekje krijgen we vrije baan. Ook locals worden meegenomen. Een meisje krijgt een plaatsje naast de chauffeur. Ze maakt klakkende geluiden met een kauwgom, daarna klikkende geluiden met zonnebloempitten om te eindigen met meezingen met de radio. Was er een schietstoel, we hadden hem gebruikt. Een paar keer tol betalen, nooit hoge bedragen. Eerst is er vooral landbouw, we zien redelijk wat ossenspannen, mensen werken op de velden. We stoppen om te lunchen. Iets kleins. We vertrouwen de keuken niet echt. En het feit dat zwerfhonden in het restaurant uit de vuilbakken eten, doet er ook niet veel goeds aan. Als we verder rijden, verandert het landschap stilaan naar een meer bergachtige streek. Middelhoge bergen. Via een bergpas rijden we richting Kalaw. Druk verkeer, heel veel vrachtwagens. Onze chauffeur toetert zich te pletter. Maar we krijgen al een eerste indruk van hoe mooi het hier is. Ook hier heel wat wegenwerken. Terug hetzelfde principe. Alles wordt manueel gedaan. Grote stenen, daarop kleine steentjes, daarop asfalt. We zien trouwens veel minifabriekjes die grote stenen verbrijzelen tot kleintjes. Die worden met vrachtwagens naar de plaats van de werken gebracht. Terug, zelfs het vullen van de vrachtwagens is handwerk. Langsheen de bergbaan zien we ook kalkfabrieken. Weinig goede werkomstandigheden. De werknemers zien wit, zullen wel veel stof inademen. Na 7u rijden komen we aan in Kalaw. We worden afgezet aan het hotel, het Golden Kalaw Inn. Thithi (toeval?) ontvangt ons. We krijgen een superior triple kamer. De kamer is OK. Mijn bed heeft een matras die nog in de plastic zit. Een nieuwe dus maar die plastic is er toch teveel aan. Weg ermee. Thithi vraagt of we een trekking willen doen. Ze heeft een gids waar ze mee samenwerkt, ze kan hem bellen. We gaan inderdaad van Kalaw naar het Inle meer stappen. 10' later is Jojo er, de gids. Een jonge gast van 29j. Hij stelt zijn toer voor, geeft uitleg. We zijn 3 dagen weg, stappen doorheen heuvels en landbouw gebieden. Hij maakt ons een prijsje : 11€ pp per dag, alles in. Dwz 3x eten per dag, slaapplaats, geld voor de gids. We twijfelen niet. Vanaf morgen zijn we weg. Tezamen met Kristel, een Canadees meisje. We vragen aan Thithi of er internet is. Ze geeft ons het adres door van een plaats waar je bier kan kopen (?!). We verkennen het stadje, heel veel is er niet te beleven. Buiten een kapperszaak, een dansende olifant. We drinken een koffie, gaan terug naar het hotel voor een fleece trui. Het is hier flink koud aan het worden. Daarna gaan we eten. We hebben afgesproken met Anna, een vriendin van Eliza. Zij is al een tijdje aan het reizen, nu is ze toevallig ook in Kalaw. We zien haar in een restaurant. Wat verhalen uitwisselen, Eliza vooral bijpraten. We bestellen een curry, we krijgen eerder gebakken groenten met kip. Soms antwoorden ze ja maar hebben het eigenlijk niet begrepen. No problem, het smaakt. We nemen afscheid van Anna, gaan terug naar het hotel. Een hete douche, slaapkleren aan en onder de dikke dekens.

Geschreven door Waarzijnwenu