Vandaag gaan we terug naar een ander stukje Hongkong : Lamma eiland. Hildegarde gaat terug mee. We gaan er een kleine wandeling doen van een 2tal uur. Met de ferry richting het eiland. Vrij druk verkeer op het water. Vrachtschepen, ferry's, plezierboten. Op de oevers zie je nog eens duidelijk dat Hongkong een stad is van flatgebouwen. De ganse lijn zijn allemaal flats. Een paar hebben in het midden gaten. Onze Hongkong encyclopedie verklaart dat er nogal wat bijgeloof is. Dat ze geloven dat hoge gebouwen boze geesten tegenhouden. Met een gat in het midden kunnen die vrijelijk passeren, probleem opgelost. Ook voor de eigenaar. De flats geraken verhuurd. 40' op de boot. Aanmeren op Lamma. Alvorens de wandeling te starten, gaat Hildegarde plaats reserveren in een restaurant. Zij en Paul zijn er goed gekend, komen er regelmatig. Hi Mrs Paul, how are you? Table, ok. See you in 2 hours. We vertrekken op onze tocht. Het is bewolkt maar droog. En terug drukkend warm. 26℃ maar die hoge vochtigheidsgraad is de boosdoener. Zweten dus. We doen een circulaire wandeling via Mo Tat Wan en Shek Pai Wan. Een leuk smal pad, sommige plaatsen zijn dicht begroeid. Alles wordt goed onderhouden, gesnoeid. Zoniet zou binnen de korste keren alles dicht gegroeid zijn. We komen langs kleine dorpjes, eerder een verzameling van een paar huizen. Hier geen moderne hoogbouw, kleine huisjes. Langs het pad bananenbomen, heel kleinschalige landbouw. Op een bepaald moment zien we een aantal mensen iets doen in een drassig gebied. Eens informeren. Ze proberen een ecologisch landbouwproject van de grond te krijgen. Rijst, maïs. Ze hebben reeds 1x kunnen oogsten, idealisten. Jammer dat 50m verder een stuk natuur als stort wordt gebruikt. Butaan flessen, roestige fietsen, plastic. Iets verderop wordt het eigenlijk nog iets erger. Een mooi stukje strand, vrij helder water. Maar het strand is bezaaid met afval. PET flessen, piepschuim, noem het op. Heel jammer, het zou echt een idyllisch strandje kunnen zijn. Af en toe worden de stranden opgekuist, maar het is eigenlijk dweilen met de kraan open. Een paar huizen langsheen het pad staan leeg, ze zien er nochtans relatief nieuw uit. Ze zouden kunnen dienen als B&B of guesthouse. Niet voor ons, er zou hier het een en ander moeten veranderen. Op één van de hogere punten hebben we uitzicht op Turtle beach. Schildpadden leven er, komen er hun eieren leggen. Jammer genoeg niet op dit tijdstip. En dan nog, het strand wordt dan afgesloten, je mag er niet op. Onderweg zien we begraafplaatsen. Stenen monument, soms met kleurrijke rode randen. We komen terug in het dorpje, gaan naar het restaurant. Klein misverstandje. Ze dachten dat we om 14u kwamen ipv ná 2u. Geen probleem. Tafel aan de waterlijn direct vrijgemaakt en gedekt. Met bordje Mr Paul erop. We bestellen, ik zou zeggen uiteraard, seafood. Inktvis, scampi, St Jacobsnoten, snapper als dagvis, groenten, rijst. Heel lekker gegeten. We zijn net op tijd klaar om de volgende ferry te kunnen nemen. Zelfde weg terug. Als we aanmeren eens denken wat te doen. Morgen vertrekken we naar Taiwan en we hebben The Peak nog niet gezien. Een hoog uitkijkpunt over de stad. Een ideale plek om een goed beeld van de stad te krijgen. Er is vrij veel bewolking, een beetje mist. Niet dé beste omstandigheden maar het moet lukken. Met de bus omhoog. Niet voor mensen met schrik van het verkeer of met hoogtevrees. Via een vrij smalle slingerende weg rijdt de bus omhoog. Wie aan de buitenkant zit heeft al een mooi overzicht maar kijkt ook in de diepte. Wij zitten op de bovenverdieping, eerste rij. Goed zicht zowel voor als naast ons. Soms wordt het redelijk nipt met tegenliggers of zien we te laag hangende takken dichtbij komen en met een harde knal de voorruit raken. Op de top drinken we een koffie. Een koffiehuis met grote glazen ramen geeft al een mooi uitzicht over de stad. We doen een stukje van de Hongkong trail, een wandeling op de top. We zien Hongkong Island voor ons, Kowloon zien we nog net doorheen de bewolking. Druk scheepvaartverkeer, heel wat vrachtschepen liggen te wachten om de haven binnen te mogen. De verlichting komt stilaan op gang. Plots actie. Beneden, net voor de aanlegsteiger, zien we een soort vuurbal. Bij nader inzien, zien we dat één van de ferry's achteraan in brand staat. Hetzelfde type als waarmee wij een paar uur geleden terugkwamen van Lamma. Toch even slikken. We zien boten aansnellen, blusboten zo blijkt. 3-4 boten beginnen furieus te blussen. Om alles nog een beetje spannender te maken, verdwijnt het schouwspel achter de hoge flats. Ramptoeristen als we zijn vlug een beetje verder lopen waar we terug zicht hebben. De brand is eigenlijk vrij vlug onder controle. Zeker gezien het volgens ons toch een vrij grote uitslaande brand was. Met een rokende achterkant wordt de boot de haven binnen gesleept. Het zou me verwonderen als een aantal van de passagiers niet ook een rokende achterkant zouden hebben. Ondertussen is het beginnen regenen. Een uurtje later was beter geweest. We keren stilaan terug tot aan het centrale punt. Een platform geeft een totaal overzicht. Aangezien het donkerder wordt, komen de lichtjes beter tot hun recht. Nog een paar foto's nemen. De omstandigheden worden alsmaar slechter, een nevel vermindert het zicht. Tijd om huiswaarts te keren. Je kan naar beneden met een trammetje, nog een overblijfsel uit de Britse koloniale tijd. Een lange wachtrij maar we schieten goed op. Aan het poortje wenkt de bediende dat we nog moeten aansluiten, om de tram te vullen. Hildegarde is hier experte, laat een aantal mensen voorgaan. Als wij straks als één van de eerste verder mogen, hebben we een véél betere zitplaats maw beter zicht naar beneden. Hildegarde dicteert, we luisteren braaf, gaan iets later door het poortje en staan dan als eerste klaar om in te stappen. Het trammetje komt, stopt. We krijgen terug les in waar plaats te nemen. De deuren gaan open en als geroutineerde toeristen eisen we de beste plaats op. Zelfs de bank waar we plaatsnemen blijft niet gelijk. Ene zonder steunpilaar. Als we naar beneden rijden worden de inspanningen beloond. We zien inderdaad Hongkong lichtstad by night. Ferm de moeite. Naar het einde toe wordt het redelijk steil, een omgekeerde raketlancering. Terug wordt het niet te onderschatten belang van ter plaatse iemand te kennen, bewezen. We sluiten de avond af bij Hildegarde. Op de terugweg kochten we sushi. Tezamen met een wijntje een mooie afsluiting van een volle maar vooral geslaagde dag. Morgen spreken we terug af met haar, ze gaat ons uitgeleide doen. Wij moeten onze rugzakken nog pakken, een douchke. Morgenochtend vliegen we naar Taipei, Taiwan.

Geschreven door Waarzijnwenu