Gewoon uur opgestaan. Ontbijt. Met de taxi naar het centrale busstation. De vrouwelijke chauffeur zet ons te midden van een drukke straat af. Waar nu? Zij zit continu iets te brabbelen en te wijzen. We zien iets dat de ingang kan zijn. Onderweg er naar toe worden we voortdurend aangesproken door mensen die ons proberen een rit met hun privé busje te verkopen. Weliswaar naar dezelfde bestemming maar of ze te vertrouwen zijn is de vraag. We zijn al goed in negeren, komt goed van pas. Aan een politieagent vragen we waar we ons ticket kunnen kopen. Hij stuurt ons de juiste richting uit, we vinden het loket. We vragen aan de bediende een ticket van Guilin naar Yangshuo noord station. We tonen ook het adres, geschreven in het Chinees in de lonely planet. Zeker naar het noord station. Ok. Platform 3. Een drukte van jewelste. We schuiven mee aan, tonen ons ticket aan een vrouw met kind. Yangshuo? Ok. Tot ze 2' later op mijn arm tikt en gebaren doet naar platform 8. Daarheen? Yes. Blijkbaar is er een omroep geweest met doorgifte van verandering van platform. Vlug daarheen want de bus isk vertrekkens klaar. Bus naar Yangshuo? Noordstation? Yes. Opstappen, juiste zetelnummer kiezen wat betekent 2 jonge Chinese meisjes van onze stoelen halen. Het eerste halfuur is bijna stapvoets door file, door wegenwerken. Daarna schieten we beter op. Gelukkig want onze achter buurvrouw krijst voor de ganse bus in haar Gsm. Het laatste half uur rijden we volop in het Karst gebergte. Heel mooie omgeving. Hoge rotsen flankeren de weg, heel veel groen. We rijden Yangshuo binnen. De bus stopt voor de busterminal. Is dit Yangshuo? Yes. Noordstation? Yes. Ok, bedankt. We gaan op zoek naar de hostel. Die zou op een paar honderd meter moeten liggen. We vragen een verkoopster raad. Ze weet het niet. Ze roept er een man bij. Hij bekijkt het plan, ok voor 20 yuan kan ik jullie brengen. Niet te vertrouwen! Iets belangeloos vragen kan blijkbaar niet. We zullen het wel zelf vinden. Een paar huizen verder is er een hotel, daar eens vragen. Er hangt een stadsplan aan de muur. Ge zou toch den vlammende diarree krijgen. De busterminal was dus niét Noord maar Zuid, de andere kant van de stad dus. Ipv een paar minuten is het minstens 20' stappen. 10 keer vragen is dus ook al niet voldoende. Zelfs de buschauffeur geeft foutieve informatie. Het kan hen niks schelen, ze weten dat ze je niet meer zullen zien, den boom in met die toeristen. We zetten door, stappen tot aan de Green Forest hostel. Aan de receptie zit Max, met wie ik telefoneerde. Direct een hartelijk onthaal. De hostel ziet er gezellig uit. Inchecken. Onze kamer is heel ruim, verzorgd. Een dubbel bed, vanaf morgen krijgen we een twin. We gaan terug naar de receptie om een paar dingen vast te leggen. Vanaf 30 september start the golden week, de vakantie week voor de Chinezen. Het wordt zeer druk, veel zaken zullen volboekt zijn. We willen ons vervoer naar Hongkong regelen. Eerst met de bus naar Guilin noord station. Daar met de hogesnelheidstrein naar Shenzhen, aan de grens met Hongkong. De grens oversteken en dan nog verder tot centrum. De trein moeten we boeken in een hotel, iets verderop. Het meisje aan de balie boekt voor ons de trein en dan een gans verhaal over de bus. We verstaan er niets van. Dan maar de bus boeken bij het reisbureau aan de hostel. Ook daar een uitleg die we niet goed begrijpen. We halen Jerry van de hostel erbij voor vertaling. We kunnen de bus daar boeken maar ipv opgehaald te worden aan het einde van de straat, moeten we naar het park stappen, iets verderop. Wegens de festiviteiten is het té druk in het centrum. Als het dat maar is. Vervoer geregeld tot in Hongkong en de hostel voor de verdere dagen in China, we zijn gerust. We eten rijstnoedels. Gewoon ok. De meisjes van de service zijn met meer dan de klanten maar stuntelen een beetje. Niet onlogisch, zijn bijna allemaal rond 15, 16j. Weststreet is een toeristische trekpleister, de veldstraat van Yangshuo. Een heleboel winkels, allemaal souvenirwinkels. Het is er vrij druk, heel veel toeristen. We stappen tot aan de Li rivier. Leuk wandelen langsheen de stroom. Dé toeristische attractie is met een bamboevlot de stroom afvaren. We zien er enkele. Ook terug de vlotten met vissers die de vogel gebruiken. Eend of aalscholver. Moeten we eens opzoeken. Enkele zwemmers. Rond 16u komen we aan een school, die juist ten einde is. Een ganse rits kinderen verlaat de speelplaats. Op straat staan de ouders ze op te wachten. Honderden, met hun scooters. Als je denkt dat het druk is bij ons aan de schoolpoort, kom eens naar China. We stappen verder, zien in een parallel straat een leuk koffiehuis. Mét terras. Aangezien de zomerse temperatuur, ideaal om te zitten. We bestellen onze koffie. Aan de tafel tegenover ons zitten naast de eigenares een westerling en een Chinees. De westerling is een Duitser, Peter. Hij woont anderhalf jaar in Yangshuo. Is iemand van twaalf stielen, dertien ongelukken. Hij vertelt over wat hij al allemaal deed. Onder andere Belgische weefmachines uit Gent verkopen in Azië. Restaurants en bars opstarten. Een beetje van alles. Ietsjes te vlot maar ok. De Chinese jongen heeft een grote schaafwonde aan de arm, volledig zwart gekleurd. Hij is, terwijl hij in T-shirt met de motor reed, gevallen aan hogere snelheid. Niets gebroken maar een wonde om U tegen te zeggen. Een beetje later komt er nog een westerling bij. Terug een Duitser, Dominique, met zijn chinese echtgenote. We babbelen, tijd gaat snel. We worden uitgenodigd om samen met hen te eten, Peter heeft gekookt. Doen we. Kip, groenten, aardappelen, risotto. Lekker. Peter is ook begonnen met het maken van rum in het zuiden van China. De eerste flessen zijn gebotteld. We mogen mee proeven. Niet slecht maar voor rum is het alcoholgehalte waarschijnlijk niet hoog. We drinken verschillende glaasjes, geen effect. Aan tafel wordt het een leuke boel. Peter lust zijn biertjes wel graag, krijgt een lossere tong. We hebben heel veel plezier. Er komt nog een jong Chinees meisje erbij, tezamen met een werkcollega. Een beetje later nog 2 mannen. De ene is Chinees, Mr Mo, heeft hier een restaurant. We worden direct uitgenodigd voor een gratis maaltijd morgen. De andere komt uit Taiwan, met een (leuke) vijs los. Beiden ook al te diep in het glas gekeken. Het wordt er een zotte boel, rum fles 2 wordt geopend. Met Dominique praten we over China, de Chinezen. Dat ze alles doen om geld te verdienen. Hij begint over de eetkraampjes op straat. Niet echt te vertrouwen, ook al verhitten ze alles in de wok. Ze gebruiken meestal minderwaardige, om niet te zeggen slechte, olie. Hij vertelt nog enkele horrorverhalen over eten, wat de Chinezen allemaal uitsteken, over de onbestaande sociale zekerheid, over zijn trouwperikelen en wat hij allemaal moest doen, over het bekomen van een rijbewijs. Terug een gans andere kijk op sommige aspecten van China. We sluiten een zeer leuke, gezellig avond af rond 23u. Via Weststreet terug naar de hostel. De ganse buurt lijkt wel ontploft. Massa volk, luide muziek. Bars met openstaande deuren verspreiden oorverdovende muziek terwijl danseressen mensen proberen binnen te lokken. Tomorrowland is niets hiermee vergeleken. Het is erover. Wat een rustig stadje is, is nu onherkenbaar. Volgens Peter uitsluitend door de Golden Week. Hij zag gisteren een heleboel bussen aankomen, massa's mensen droppen. Dat voorspelt niet veel goeds. Aangekomen bij de hostel nemen wij de trap naar boven, onze dikke vriend de rat neemt gelukkig de trap naar beneden. Wij gaan slapen na onze verkwikkende douche. Het is al 01u20. Net als we het licht willen uitdoen, valt de elektriciteit weg. Geen licht maar vooral geen airco meer. Ik ga naar de receptie, spreek er een meisje aan. Ze is zich van niets bewust. Ik leg haar uit dat we geen elektriciteit meer hebben en vooral geen airco. Ah, ok. Maar geen probleem zegt ze, de andere gang heeft er wel !! Even knijpen, ik droom niet. Dat dat ons probleem toch niet oplost. Ok. Ze haalt Jerry uit zijn bed, hij legt de zekering van ons gangdeel terug aan, probleem opgelost. Terug airco. Soms is rede ver te zoeken. We zullen vannacht nog 2x stroompanne hebben. Ditmaal in ganse delen van de stad, Jerry of iemand anders kan nu geen oplossing bieden. We hebben dus een warme nacht, ik sta op met 7 muggenbeten. Dank U, Mr de president.

Geschreven door Waarzijnwenu