Ontgoocheling. Geen geschal door de luidsprekers deze ochtend. Gewoon de wekker. Ontbijt heeft een iets andere touch, kleine accenten gekregen. Geen pannenkoeken maar gevulde koekjes. Gepocheerd ei. Niets op aan te merken. Deze ochtend is er al om 7u45 een uitstap voorzien. Een bezoek aan een tempel met een mooi uitzicht over de kloof. Wij passen. We hebben al heel wat tempels gezien. En het mooie uitzicht zal dik tegenvallen. Mist en regen zijn terug van de partij. We kiezen voor relaxen in onze kajuit. Rond 11u30 toch een bericht via de speaker. We varen de eerste kloof binnen, de Qutang kloof. Grote tegenvaller, het weer. Laaghangende wolken belemmeren het verre zicht. Foto's nemen op het dek is ook niet alles want het regent toch wel flink. Maar we doen ons best. Strategisch geplaatste paraplu, handdoekje om regelmatig de lens te reinigen. Het is wel mooi. Bij ideale omstandigheden zal het nog meer een prachtige locatie zijn. Juist door de kloof is het al tijd voor de lunch. Westers geïnspireerd. Er zijn (koude)frietjes, vis, spaghetti, je kan hamburgers maken. Maar natuurlijk ook gewoon Chinees eten. Terug uitermate verzorgd. Dan komt de tweede kloof er aan, de Wu kloof. Terug hetzelfde. Door het slecht weer komt hij waarschijnlijk niet goed tot zijn recht. We kunnen wel een paar belangrijke rotsformaties zien zoals de schaar, de godin. Bij sommigen is het vrij duidelijk, anderen vragen toch wat meer verbeeldingskracht. En wat ook een constante blijft gedurende het traject : heel veel vervuiling op de stroom. Heel veel bouwwerken op de oevers. Hele dorpen zijn letterlijk onder water gezet bij het bouwen van de dam. Dus moeten ze nu ganse dorpen hogerop bouwen om alle mensen te herhuisvesten. We krijgen het bericht dat de gratis excursie er aan komt. Aanleggen en overstappen op kleine bootjes. Daarmee varen we één van de kleine zijtakken in, de Goddess Stream. Ontschepen, doorheen verschillende boten stappen terwijl de jongens en meisjes van de maatschappij met paraplu's een rij vormen en ons waarschuwen voor de gladde ondergrond. Instappen op kleine houten bootjes. We varen de kloof in. Groen-bruin water. De kliffen worden groener door begroeiing. De stroom wordt smaller. De gidse, in traditionele kledij, geeft verduidelijking, achtergrondinformatie. Over lijkkisten die aan de rotswand hingen. Er was het geloof dat je na je dood ter hemel gaat, en hoe dichter je bij de hemel begraven werd, hoe beter. Nog één kist is te zien, in een soort nis, hoog boven de stroom. De rest is of in een museum of weggespoeld door de stroom. Dankzij een in het verleden gekregen verrekijker (dank U buurvrouw) kan alleen ik de stenen doodskist zien. Onderweg is een deel van een pad te zien dat in de zomer, bij lage waterstand, gebruikt wordt om van het ene dorp naar het andere te gaan. Nu is de waterstand zo hoog dat grote delen van dat pad onder water staan. Mensen moeten nu met de boot de tocht doen. Vroeger, tot eind jaren tachtig, werd het zelfs gebruik door zogeheten "Trackers". Dat waren mannen die de schepen stroomopwaarts trokken. Een hels karwei. Maar door modernisering van de schepen en door de bouw van de dam met verhoogde waterstand als gevolg, is hun beroep uitgestorven. De trip duurt anderhalf uur, rustig ontspannen genieten van de natuur. Als we terug op het schip zijn, kunnen we genieten van thee met een koekje, aangeboden door de cruise. Onze 2 Canadese broers/tafelgenoten zitten bij ons. Het ideale moment om onze doos pralines, gekregen van Pascal, te openen. Oh, Belgian Chocolate, very nice, thanks. We praten met hen over van alles en nog wat, over actuele internationale problemen zoals vluchtelingen, immigranten. We hebben nog een uurtje om ons op te frissen. Vanavond is er het grote afscheidsdiner met de kapitein. Geen buffet deze avond, gewoon aan tafel. Draaitafel zoals in zo veel Chinese restaurants. Als we de dining zaal binnenkomen, staat de kapitein en zijn gevolg ons op te wachten. Een begroeting aan de deur. Ik voel spontaan een "Love Boat" deuntje naar boven komen. De jongens en meisjes van dienst zijn in hun mooiste outfit gekleed. Ze beginnen van alles op de tafel te zetten. Warme en koude groenten, vlees en vis, noedels. We krijgen een glas (zoete) schuimwijn. Zoals bij alle maaltijden is er niets op aan te merken. En ze blijven maar brengen. Geen honger lijden op dit schip. Een speech van manager Marion, van de kapitein. Als dessert is er fruit. Maar we hebben geluk. Één van de passagiers is jarig, er is taart en koffie. Er is een ganse parade om de medewerkers van alle departementen te bedanken. Zoals gewoonlijk is onze tafel de laatste om de zaal te verlaten. We zijn echte Belgen, we blijven na het eten plakken om te babbelen. Met Zwitserse stiptheid wordt aangekondigd dat de avondshow gaat beginnen. Een cabaret voorstelling door crewleden. Veel is er anders niet te doen, we zijn op post. We krijgen uiteindelijk nog een mooie show te zien. Traditionele Chinese dansen, goochelen, dans met maskers, Andy die zingt als een echte crooner. De meisjes én jongens van onderhoud, bediening, receptie moeten terug hun beste beentje voorzetten. Geen tijd voor hen om te bekomen van hun zware dagtaak. Hard werken, ze moeten van alles doen, altijd met de glimlach. Hoedje af. De show duurt goed een uur. Als afsluiter worden gasten uitgenodigd om mee te dansen. Ra ra, wie doet er mee!! Maar de dag is nog niet ten einde. Deze avond moeten we nog door de sluis. Ook een heel spektakel. Het is de 2° grootste, na die van het Panama kanaal. 5 grote bassins moeten het verschil overbruggen. Verschil dat er gekomen is na de bouw van de dam. Om 23u varen we het eerste vak binnen. We zakken 22m, vrij snel. Wat relatief is, het doorlopen van het ganse traject van de 5 bassins duurt 3u30. Zolang blijven we niet wakker. Na het volgen van de volledige procedure van bak 1 hebben we genoeg gezien, gaan we slapen. Het is al na middernacht. Morgenochtend is het ontbijt al om 6u45. Wie denkt dat we een ontspannende cruise boekten, is er aan voor de moeite. Al blijft het wel iets speciaals, genieten we. De volgende dagen, weken zullen heel wat minder zijn qua luxe, comfort. Ook dat zal dan wel weer zijn charme hebben zeker.

Geschreven door Waarzijnwenu