Vandaag dus Fuji dag. Opstaan om 4u30. Piekt wel een beetje. Ontbijten met havermout. 5u30 staan we klaar. Het is geen stralende zon maar geen regen en Mt Fuji is zichtbaar. Enkel de top ligt een klein beetje in de wolken. Het zou dus veel slechter kunnen. Met het busje op weg. Halfweg stoppen we voor een foto op afstand. Je ziet de wind de wolken over de top jagen. Na een uur zijn we er al. Bij het uitstappen is de wind al duidelijk aanwezig. En is het 10° kouder geworden. Om 6u35 zijn we weg. Via een goed gemarkeerd pad. We worden gewaarschuwd voor de hevige wind en koude op de top. Onderweg moeten we bekijken of we verder gaan of niet. Nog geen 10' later komen we een grote groep Japanners tegen, met gids. Waarschijnlijk hebben ze in hutten onderweg geslapen, opgestaan voor de zonsopgang en komen ze nu naar beneden. Mensen van alle leeftijden, van alle pluimage. En om ter kleurrijkst gekleed. Ingepakt met dikke vesten, regen- en winddichte broek, muts, sjaal. Sommige zelfs met een skimasker. En allemaal met de nordic walking stokken. Een beetje er over. En dat we niet alleen zijn. Grote groepen Japanners zoals zojuist beschreven komen de berg af. Letterlijk soms in de file staan. Gelukkig dalen zij en zijn wij op weg naar boven. En elke gids waarschuwt ons voor het slechte weer verderop. De berg is onderverdeeld in verschillende stations. Starten doe je op 5. Het laatste voor de top is 9,5. De drukte duurt tot 7. Alsook het betere weer. Vanaf 8 véél minder volk. De reden is niet ver te zoeken. Het wordt mistig, kouder maar vooral een hevige wind. Maar we vinden het nog verantwoord om verder te stappen. Ook al is de ondergrond zeer ruw. Soms hoge opstappen. De bodembedekking bestaat vooral uit losliggend lavagesteente. Wat het zeer onstabiel maakt. Gelukkig zijn er langs de zijkant touwen waar je je aan kan vasthouden. Desondanks kost één slippertje me mijn afritsbroek. Een paar gaten in het onderste gedeelte. Misschien nog te herstellen. Slachtoffer zoveel op onze reis. Onze elektrische tandenborstel heeft het ondertussen ook al begeven. We stappen verder en het weer wordt alsmaar slechter. Soms felle windstoten. Mist. Maar we zijn nu al zo ver, we gaan tot de top. Waar ik normaal de berggeit ben, zijn vandaag de rollen omgekeerd. Ik heb waarschijnlijk last van de hoogte. We zitten toch maximaal op 3776m. Ik kom niet meer vooruit, hoofdpijn, duizelig. Af en toe eens stoppen. Drinken. We bereiken uiteindelijk de top. Koude, wind, natte mist. We kunnen schuilen in een hut. We eten iets maar beginnen te veel kou te krijgen. Vooral omdat onze broek nat is. Een selfie ter bewijsvoering. En de terugweg aanvatten. Meestal is dalen iets vlotter maar doordat de ondergrond vol losse steentjes ligt, is het toch uitkijken geblazen. Gelukkig hebben we dat touw. We komen nog mensen tegen die stijgen. Zij blijven deze nacht in de hutten slapen. Om morgen om 3u30 op te staan en de zonsopgang te bewonderen. Hopen voor hen dat het weer omslaat. Rond 14u staan we terug beneden. De parkwachters herkennen ons nog van deze morgen. Gelukkig, jullie hebben het er heelhuids van af gebracht. Ja, we zijn teruggekeerd. Wijze beslissing. Tot hoe hoog zijn jullie geweest? Tot de top. Oei, helemaal tot boven? Met dit weer? Ja, we zijn doorzetters. Goed voor jullie. We krijgen extra complimenten omdat we een pin gekocht hebben, ter steun van het natuurbeheer van Mt Fuji. Een half uurtje later hebben we onze bus terug. Eenmaal aangekomen in Fujinomiya doen we boodschappen voor ons avondmaal. We zijn lui en kopen kant en klare maaltijden, enkel op te warmen. In de hostel een lekkere warme douche. En een siësta. We drinken een biertje op Fuji, warmen ons eten op. Het zal terug niet laat worden deze avond. Morgen gaan we een heel stuk noorderlijker. Een voormiddag op de trein. Spiertjes laten rusten.

Geschreven door Waarzijnwenu