Deze morgen met volle moed begonnen aan het zoeken naar een verblijfplaats voor de volgende dagen. We willen richting oosten, naar Seoraksan National Park. Het is richting kust maar het park heeft een paar bergen, tot +/- 1700m, waar je prachtige wandelingen kan doen. Echter. Nagenoeg alle (betaalbare) hostels, guesthouses, hotels zitten vol. Enkel de duurdere (200$-300$-300 per nacht) hebben nog plaats. Ietsje te duur voor ons. Er zou een pré-sport evenement plaatshebben, iets te maken met olympische spelen in 2018 (??!) volgens één van de jongens aan de receptie. Daardoor is bijna alles volzet. O.S. weet ik niet. Dat alles volzet is klopt wel. We bellen zelfs naar hostels. Beamen alles, ook bij hun collega's. Plannen veranderen dan maar. Een ander natuurpark kiezen. Odaesan National Park. Ook hier zelfde probleem. Of te duur, of volzet. Is eigenlijk een skigebied, nu in de zomer blijkbaar ook zeer populair. Ondertussen zijn we een paar uur verder en weinig opgeschoten. We besluiten de zinnen te verzetten en iets te eten. Het is 16u30 en het is sinds het ontbijt geleden dat we aten. Seoul is een stad waar je ook naar boven moet kijken. Vele gebouwen hebben op het gelijkvloers een winkel, heel veel beauty producten. Vanaf 1ste verdieping heb je dan koffiehuizen, restaurants. Onze keuze gaat naar sushi. Voor we het walhalla van de sushi bezoeken (Japan dus). Een buffet met sushi maar ook warme gerechten. Piekfijn verzorgd, lekker. Andere resto bezoekers steken ons ruimschoots voorbij als het om porties gaat. Meestal jonge meisjes, pink dik. Waar de calorieën verstopt worden??? Het is een zonnige dag geworden dus een wandeling zal deugd doen. Beetje rondslenteren. We besluiten terug een ander stadsdeel te bezoeken. Ihwa Mural Village, bekend om zijn schilderwerk en tekeningen op muren, straten en trappen. Steile straten brengen ons tot op uitzichtpunten met een mooi beeld over de stad. De straten vertonen inderdaad leuke tekeningen, spreuken. Bezoekers nemen gretig foto's, niet in het minst van zichzelf. En wij dan maar van hen. Meestal geen probleem, poseren doen ze graag. Als de schemering inzet keren we hostelwaarts. Het moet niet altijd middernacht zijn. Morgen is het vroeg dag. We gaan naar de DMZ, de grens met Noord-Korea. Hopelijk was dit niet het laatste verslag.

Geschreven door Waarzijnwenu