Terug op tijd vertrokken, naar Ulan Bator, de hoofdstad. Het is duidelijk dat we naar een grotere stad rijden. De wegen zijn beter, er staat hoogspanning langs de weg, er is meer verkeer. 30' rijden en een klapband. Is eigenlijk niet te verwonderen als je ziet hoe de staat is van sommige banden. Nagenoeg geen profiel meer. 10' later is hij gewisseld. Bij het binnenrijden van dorpjes staan langs de kant Gers met tafeltjes en bankjes. Eén soort wegcafeetjes. Om de zoveel tijd staat ook een sjamaan boom. Voor ons een verzameling houten palen, versierd met blauwe en gele sjaals. Voor de mongolen een heiligdom. 3x in klokwijzerszin errond lopen en ondertussen 3 stenen erop gooien geeft goed geluk. Wat onze gidsen af en toe ook doen. Hopelijk werkt het. De "snelweg" is voor sommige mongolen ook de uitgelezen plaats voor een picknick. Gewoon stoppen langs de baan, iedereen eruit en op het gemak iets eten, drinken, rusten. Een ideetje voor langs de E40? Zei ik daarnet niet iets over geluk en sjamaan boom? Blijkbaar waren de goden hardhorig want een paar uur na onze klapband is er een elektronisch probleem in ons busje. Iets dat niet oplaadt. Dawka en zijn collega smijten de voorbank open, beetje sleutelen,knip -en plakwerk en 10' later rijden we al weer. Hoe dichter we de hoofdstad naderen, hoe drukker het wordt op de weg. Alhoewel naar onze normen het de drukte is van een weekdag 's nachts. Wat ook opvalt. Op een paar kilometer van de stad schieten de benzinepompen als paddestoelen uit de grond. Letterlijk de ene naast de andere. Met benzineprijzen die alsmaar lager gaan. Raar. Als de stad voor ons opduikt valt de smog ons direct op. Alsof de stad in de mist ligt. Belooft voor direct. We krijgen te horen van Bimba dat ons busje niet gewoon het centrum van de stad in mag. Omdat de vervuiling en drukte een beetje te controleren. Onze nummerplaat begint met 3 en eindigt op 8 en juist die cijfercombinatie mag op woensdag het centrum niet in. Rondrijden dus. Via de buitenwijken. Gelukkig zitten we in de auto en is het daglicht. Wie vertrouwd is met het beeld van de opdoemende stad La Paz (Bolivia) weet wat we bedoelen. Krottenwijken, zanderige straten, vuil. Niet de beste plaats om te leven. Volgens Bimba niet zó erg. De mensen daar vervuilen gewoon veel in de winter omdat ze van alles verbranden. Je moet iets doen om je warm te houden. We bereiken goed en wel onze hostel. Warm weerzien met Doljmaa, de eigenares. Afscheid genomen van Bimba en Dawka. We waren een goed team. Prioriteit nummer 1 : een lange lekkere warme douche. Heerlijk. Je krijgt zelfs een gratis tanga slipje erbij ?. Net zoals een tampon in het toilet. Toch meer waar voor je geld in die hostels. 2de. Geld afhalen. Wat een soep. Geen enkele bank wil/kan ons dollars geven. We moeten het uit de muur halen. Maar 1) bedrag is te laag en 2) het zijn mongoolse tugrik die we niet meer nodig hebben. 's Avonds terug naar dezelfde bank van 3 weken terug. Daar kregen we toen onze nodige dollars. Maar nu is er wel een probleem. Ook daar kunnen/willen ze ons niet helpen. Onze maestro (wereldwijd geactiveerd) zou hier niet werken. Alle bankkaarten met een chip werken hier niet volgens de jonge dame aan het loket. Dat we hier 3 weken terug wel geholpen werden gelooft ze niet. De dame die ons toen hielp zit ook aan een ander loket. Die weet plots van niets meer. We willen de manager spreken, voor hen is dat de security man. Misschien omdat die een beetje Engels spreekt. Voor de rest wordt er veel aan ons gezegd, met ons gepraat ,maar mongools is voorlopig chinees voor ons. Maar steeds krijgen we te horen dat niets lukt. Tot ik de mastercard bovenhaal, dan lukt alles plots wel en krijgen we binnen de 5' ons geld. Bevat nochtans ook met een chip ?!! Maar goed. Altijd PROBEREN de glimlach te behouden helpt soms ook. En uiteindelijk hebben we toch wat we willen. Eindelijk eens iets anders dan rijst-noedels-aardappelen-vlees voor avondmaal. Een vers (betrouwbaar) groen slaatje, ik kip en Titi vegetarische pizza. In de hostel alles herschikken qua bagage en slapen op een echte matras. Einde van een schitterende maar vermoeiende trip door een prachtig land. Een aanrader voor iedereen die natuur en authenticiteit wil.
M = magisch mooi
O = onvergetelijke natuur
N = niet voor veggie's
G = gastvrijheid
O = offroad door onmetelijk vlaktes
L = leven als nomaden
I = in het zadel
Ë = eentje om in te kaderen

Geschreven door Waarzijnwenu