Ontbijt zoals beloofd : wentelteefjes. Onze Mongoolse vrienden vonden ze wel lekker. En wij ook tevreden want eens geen oud brood met zoet beleg. Naar Mongoolse normen vrij vroeg vertrokken : 8u10. Vandaag rijden we naar het Amarbayasgalant klooster. Het derde grootste van Mongolië. De andere 2 deden we al ( Erdenezuu en Gandan). Het overgrote deel is asfalt. En goed asfalt. Terug een verademing na al die dagen onverhard. Zelfde verhaal als gisteren. Veel meer landbouw en veeteelt. We komen langs Erdenet, een mijnstad. Koper meerbepaald. Een joint venture van russen en mongolen. En verwerken van wol. Een gans anders beeld van Mongolië dan we gewend zijn. Vuile industrie, drukte. Maar tussen al de gebouwen, in de straten het vertrouwde beeld van loslopende koeien en paarden. Middagmaal is nog eens picknicken in de natuur. Weliswaar de vertrouwde pasta-aardappel-rijst schotel. We verlaten de hoofdweg en beginnen aan een uurtje onverhard, de weg naar het klooster. Berijdbaar onverhard. Een klein dorpje is voor vannacht onze thuisbasis, met de ondertussen van binnen en van buiten gekende Ger. Harde bedden, een waardige afsluiter van onze toer. Het boeddhistische, Tibetaans/Mongoolse klooster is relatief recent (1993) aan het publiek open gesteld. Er moet nog redelijk wat renovatie gebeuren maar het is toch al een bezoekje waard. Vooral de hoofdzaal is zeer kleurrijk, bevat mooie attributen waaronder een zeer mooie trom. Bimba geeft ons een goede rondleiding met veel achtergrond, beantwoordt al onze vragen. Nadien verkennen we het dorpje, we zijn vlug rond. Met de 30 huizen die er staan niet moeilijk. We bezoeken op de achterliggende berg een groot boeddha beeld en een stoepa (soort gebeds monument/tempel). Beiden nog maar 3 jaar gebouwd en nog volop blinkend in de zon. Wij blinken ook in de zon maar dan van het zweet want het is terug drukkend warm. Nadien samen met de Fransen van een andere groep een beetje gebabbeld, gekeuveld. Ook onze vriend de hond zit bij. Vrij huiselijke dieren hier, aimabele exemplaren. Konden we maare één adopteren. Avondmaal is een licht soepje. Nadien een geïmproviseerde douche : PET fles en warm water (door de zon) doen wonderen. Ondertussen is Dawka zoals altijd aan zijn busje aan het sleutelen. De voorbank is eruit en tezamen met zijn collega chauffeur wordt er van alles gecheckt, vernieuwd. Hij heeft één van de vorige dagen zijn busje een beetje gepimpt. Een nieuwe luchtverfrisser (zo'n dennenboompje), een zonnestrip op de voorruit, weliswaar onderaan dus niet effectief ?, een muziek box onder één van de zitbanken. Kunnen we extra luid genieten van de, alstublieft 6 mongoolse schlagers. De avond wordt afgesloten op een geïmproviseerd terrasje tezamen met Bimba en Dawka. Het is onze laatste avond samen en er wordt geëvalueerd. Al bij al alles goed verlopen, geen problemen of zware ergernissen. Morgen terug naar Ulan Bator.

Geschreven door Waarzijnwenu