Deze morgen vertrekken we dan uiteindelijk naar de Tsaatanen, rendierherders. De ochtend is zeer mistig maar maakt al snel plaats voor een stralende zonnige dag. Ideaal. Maag wil niet echt mee. Volgens Bimba is een paar slokken eigen urine een ideaal geneesmiddel. Toch maar bedankt en een beetje vasten. Zijn duidelijk natuurmensen. Voor elk kwaaltje hebben ze een kruid of plant. Zelfs gebroken benen worden door middel van een kruidendrankje genezen. Onder het mom van : wat goed is voor een paard is ook goed voor de mens. De "artsen" hier zijn trouwens dokter voor mens en dier. Tegen de middag kunnen we vertrekken te paard. Al snel blijkt dat het een niet te onderschatten ritje wordt. Rotsig terrein, rivieren die door de regenval en door smeltwater een forse stroming hebben. Weilanden die zeer drassig zijn. Klimwerk. Niet echt wat we verwachten van een ontspannende paardentrip. Blijkt later ook. Bimba valt in volle galop van haar paard, het paard van onze paardengids Magna blíjft vastzitten in een soort moeras en kan met veel moeite bevrijd worden, het paard van één van medereizigers raakt de rivieroever niet op, gelukkig kan de berijder er afspringen. Spannend maar alles loopt gelukkig goed af. Maar veel wordt goed gemaakt door de prachtige landschappen waardoor we rijden. Berglandschappen, prachtige dalen. Uitgestrektheid waar wij maar kunnen van dromen. Na een lange rit van ongeveer 7u te paard bereiken we de Tsaatanen.We zitten in het zomerkamp. De Gers worden omgeruild voor tipi's, zoals indianen tenten. Nog meer basic. Bedden zijn er niet, slapen op de grond op een dun matrasje. Gelukkig met de slaapzak en extra dekens. Onderweg zagen we al grote kuddes rendieren, na een uurtje ter plaatse worden de rendieren verzameld voor de nacht. Gebrul en geklik van hun hoeven kondigen ze aan. Superbeeld als je hen ziet naderen. Een klein jongetje van 5 á 6 jaar en een oudere man berijden een rendier. Voor hen dagelijkse kost, voor ons unieke beelden. De dieren zijn de menselijke aanwezigheid gewend want je kan hen strelen, er tussen lopen. Superzachte vacht, koddige baby dieren. En ook hier zien we dat de kinderen van kleins af meedraaien in het systeem. Ze helpen de dieren te herden, te verzamelen, vast te binden. Met de avondzon voer voor prachtige foto's. Slapen in de tipi, terug iets om af te vinken. Hogelijk goede nacht want we slapen op 3000m hoogte. We bevinden ons in de Siberische taiga, op 150 km van Rusland. Ze hadden ons gewaarschuwd voor de koude maar Bimba lost dit op door 's nachts de wekker te zetten om het stoveke in de tipi brandende te houden.

Geschreven door Waarzijnwenu