Streep door de rekening. Deze morgen vroeg is het beginnen te regenen, gieten eigenlijk. Onze geplande paardentrip wordt uitgesteld. We zouden kletsnat zijn voor we ter plaatse zijn. En misschien nog belangrijker. Het is veel te gevaarlijk voor de paarden. We moeten terug een berg over met oneffen, rotsig terrein. Er wordt besloten alles een dag uit te stellen. Morgen zou het beter weer zijn. Ideale dag om beetje uit te rusten dan maar. Na ontbijt een uurtje slaap ingehaald. Een wandelingetje rond meer. Middagmaal is een soepje. Gelukkig, je zou niets anders doen dan eten uit verveling. We mogen een ritje doen met de brommer. Dawka begint alles uit te leggen:deze knop is om te starten, dit pedaaltje om te schakelen, hier de koppeling, daar de rem, zachtjes koppeling loslaten. Ja ja, spring maar achterop, we zijn weg. Hij heeft al snel door dat we ervaren rijders zijn. Elk op toer doen we een ritje. Terug een beetje tijd gedood. Volgend tijdsverdrijf : Dobble, het kaartspel. Samen met Bimba en een lokaal tienermeisje, Solong (regenboog voor de vrienden). Goed moment voor Solong om Engels te leren. Grappig. Terug een uurtje voorbij, wel veel plezier gemaakt. Tijd voor persoonlijke hygiëne. De meisjes wassen elkaars haar. Tijdens onze namiddagwandeling vergezelt de "huishond" ons. Eerder jachthond want we zijn getuige van een live jachtspektakel. De hond vangt en doodt een soort marmotje. Zoals de natuur het bedoeld heeft. Vóór ons avondmaal zijn we terug te gast bij de familie. Terug de Arak maar nu met soort koude oliebollen. Tijdens eten komt er een andere groep toeristen ons kamp vergezellen. Jonge Australiërs. Generatiekloof. Voor hen is de toestand van hun haar het belangrijkste. Eentje brengt zelfs een gezichtsmasker aan. Soms vraag je je af waarom mensen bepaalde reizen doen. We moeten de Ger delen met hen. Gelukkig besluiten zij hun tent op te zetten, de Ger ruikt volgens hen een beetje te veel naar geit. Als je weet dat de isolatie tussenlaag van de Ger gemaakt is van geitenwol, niet onlogisch. Alhoewel wij die niet ruiken. De Ger familie lijkt ook niet echt gelukkig met hun nieuwe gasten. Het lijkt alsof de Ger ontploft is wegens rondslingerende kledij en andere. Gelukkig voor ons is het al laat en kunnen we gaan slapen. Morgen op weg naar de Tsaatanen.

Geschreven door Waarzijnwenu