Als ik over Oostenrijk zou gaan, dan was 3x een afstand van 80 kilometer een mooi ritme om Italië mee af te sluiten, de eerste 80 km waren precies op de plek waar ik rechtdoor naar Slovenië kan gaan of linksaf naar Villach. Vandaag was de eindbestemming niet lastig te bepalen alleen had ik geen idee van campings of hotels in deze regio.

Vol goede moed vertrok ik over de inmiddels zo bekende vlakke wegen. Eerlijk gezegd is dit ook wel best prettig, ik ga er van uit dat de uitzichten binnenkort wel weer anders zullen zijn.

Ik had verwacht langs de kust te kunnen rijden, helaas ligt daar een vliegveld met een snelweg en verder niks. Met de fiets moest ik dus al snel een andere weg, een stuk verder landinwaarts, nemen. Toen ik eenmaal de goede weg had gevonden, dat koste me aardig wat extra kilometers, reed ik de warmte tegemoet. Het beloofde in de middag goed warm te worden dus er was mij veel aan gelegen op tijd op mijn, onbekende, bestemming aan te komen.

Rond 2 uur hield ik toch maar even halt bij een restaurantje om uit te rusten voor de laatste maximaal 35 kilometer, ik wist dat er dan een gebied met veel campings zou komen. Ik had er inmiddels al wel zo’n 90 kilometer op zitten en heel veel zin had ik niet om nog zo’n stuk te moeten. Ik was nog maar net op pad of ik kwam een wijnboerderij tegen waar een tentje op de gevel was geschilderd. Zou dit het agrotoerisme zijn waar ik over had gelezen? Jawel! Kamperen bij de boer, 1 douche, 1 toilet, de enige gast. Het kan nog! Veel beter dan die commerciële terreinen verderop en al helemaal perfect qua locatie.

De beste man heeft zelfs wifi voor zijn gasten, de eerste keer dat het bereik tot in mijn tentje reikt. Met het internet als hulpmiddel heb ik mijn keuze goed onderbouwd kunnen maken, ik ga over Oostenrijk naar Hongarije. De kaarten voor de komende dagen staan weer klaar in de mobiel. Dit soort plekken kom je op de meest onverwachte momenten tegen maar wat is dit een mooie plek om zo tegen aan te fietsen; heerlijk!

Geschreven door SjoerdNijkampOpReis