Wat een avontuur om de grens te kunnen passeren. Ik had op google maps gezien dat er een parallelweg langs de snelweg ging tot aan de grens. Fijn, dacht ik, op een rustige weg Turkije binnen komen.

De snelweg was prachtig vlak en de zijstraat ging op en af, en dat terwijl ik al 50 kilometer de wind tegen had. Echt vrolijk was ik niet maar het idee Turkije te kunnen bereiken gaf me toch een enthousiast gevoel. Helaas, ongeveer 500 meter voor de Griekse douane kwam ik erachter dat er geen doorgang zou komen tussen de parallelweg en de snelweg, een veld met allemaal doorns en opgedroogde sloten blokkeerden de doorgang. Terug fietsen leek me alleen als noodoplossing te kunnen, het waren 10 pittige kilometers...

Eerst maar eens proberen hoever ik lopend kon komen, een hele tour maar ik had een pad gevonden. Onder het motto; 'als ik het kan lopen moet ik mijn fiets hier ook doorheen kunnen krijgen', ben ik teruggegaan naar mijn fiets.

Ongeveer 20 minuten later, en heel wat stekels in mijn benen en sokken, was ik toch op de snelweg. De douane ging eigenlijk ontzettend soepel, geen vragen alleen maar 4x mijn paspoort laten zien. Op de brug tussen Griekenland en Turkije heb ik veel militairen gezien die auto's en vrachtwagens controleerden maar ik mocht simpelweg door.

Ongeveer 12 uur zat ik dan in Turkije, helaas is de weg best heuvelachtig en ging ik nog steeds recht tegen de wind in. In deze vallei staat een erg harde wind, soms ging een steile helling (schatting 10%) met meetrappen ongeveer 16 km/u. Steigen ging ongeveer met 6 per uur. Aangezien ik wel op de snelweg moet blijven was de middag dus ontzettend saai en het duurde erg lang. De laatste 35 kilometer heb ik 4 uur over gedaan. Toch heb ik er weer 100 kilometer op zitten en het is nog 200 kilometer naar Istanboel.

Ik heb eigenlijk een super plek gevonden om te overnachten. Bij een tankstation met restaurantje mocht ik mijn tent opzetten. Het is wel direct aan de snelweg dus ik zal veel auto's horen maar ik denk dat ik prima slaap.

Ik had net het tentje staan toen er een Turks gezinnetje langs kwam. De man had in Nederland gewoond voor een jaar en ik heb wat basisdingen van Turkije geleerd. 30 kilometer voor Istanboel kan ik zo bij een vriend van hem overnachten maar ik denk dat dat net te ver is. De route blijft namelijk heuvelachtig en dan is 2 dagen 100 kilometer fietsen al uitdagend genoeg.

Geschreven door SjoerdNijkampOpReis